A ka kontradiktë në strategjinë e re të liderit demokrat?
Kjo javë e protestës përpara kryeministrisë duket se po përvijon një profil të ri të Lulzim Bashës të panjohur më parë.
Dhe ai po përvijohet në dy drejtime që në pamje të parë duken në kontradiktë me njëri tjetrin.
Nga njëra anë duket sikur lideri i PD, më në fund ka mësuar të thotë: “Më fal”. Ai ka kërkuar ndjesë sot përpara grevistëve të Zharëzës duke pohuar se PD-ja mund të bënte më shumë për kauzën e tyre dhe sidomos gjatë kohës që ishte në pushtet. Po me të njëtën përunjësi Lulzim Basha foli në çadër duke kërkuar ndjesë për ata oligarkë dhe bosa të mediave që qëndronin në paradhomat e pushtetit, duke fituar shuma të majme në dëm të interest të publikut.
Mirë po ky profil i përunjur që në mentalitetin shqiptar shpesh bie ndesh me imazhin e një lideri të fortë dhe të paepur ngjan krejtësisht në antitezë me thirrjet për mobilizim dhe luftë. Në këto ditë Basha si kurrë më parë u shqua se i kërkoi njerzve të tij ta tërhiqnin zvarrë drejtorin e ekranit të turpshëm të TVSH-së duke e shndërruar si simbol të mediave që i shërbejnë pushtetit me taksat e shqipëtarëve. Ai shkoi edhe më tej duke përdorut thirrje të tilla si “Thyejuni xhamat”, “shpojini gomat” etj. Ai nuk kurseu as TV-të private kur deklaroi se “mediat e kapura nuk do t’i shpëtojnë përmbysjes që po vjen” (lexo editorialin poshte). Edhe përgjatë fjalës së tij paraditen e së shtunës lideri i PD përdori shprehje të padëgjuara më parë në fajalorin e tij. “Na godisni me shuplakë do t’ua kthejmë me grusht. Protesta nuk është lojë, por një luftë pa kthim. Bashkohuni dhe goditini me grusht” iu drejtua ai protestuesve.
Këto deklarata të cilat u paralajmëruan që gjatë mitingut të një jave më parë kur Basha deklaroi se ishte gati për luftë janë të sinkronizuara edhe me veprimin e tij politik. Megjithëse një tufë elefantësh të PD-së, që nga Berisha, Topalli, Bregu e kanë përjashtuar mospjesmarrjen në zgjedhjet e 18 qershorit, Basha është i vetmi që po ruan tonte radikale dhe që përsërit çdo ditë se me Edi Ramën nuk ka zgjedhje.
Atëherë shtrohet pyetja: kujt bashe i duhet besuar: atij të butit që kërkon ndjesë, apo atij radikalit që bën thirrje për mosbindje civile.
Në fakt, megjithëse duket sikur mes këtyre dy koncepteve ka një kontradiktë, ato konvergojnë një një pikë.
Lulzim Basha po vesh kostumin e një lideri populist që në të dyja rastet flet në emër të njerzve. Nga njëra anë ai më në fund po pranon me gjysëm zëri mëkatet e qeverisjes Berisha, ndërsa nga ana tjetër, i zhveshur nga kjo peshë ai po u thotë qytetarëve se është përsëri në anën e tyre dhe se ky pushtet kleptokrat dhe i kriminalizuar duhet luftuar me çdo mjet.
Pra problem i Bashës nuk është se po jep dy mesazhe kundëerthënëse por nëse ai do të dijë të jetë i besueshëm me kostumin e ri që ka veshur.(Lapsi.al)
