Gazetari italian Nello Trocchia publikoi librin e tij të ri, Invicibili, ku trajton ngritjen e klaneve kriminale shqiptare dhe ndikimin e tyre ndërkombëtar. Një nga zbulimet më të bujshme të librit është takimi i grupeve kriminale në ishullin Aruba në vitin 2019, ku sipas autorit kanë marrë pjesë edhe zyrtarë të lartë të qeverisë shqiptare.
Corriere Della Sera shkruan se Trocchia është përballur me përpjekje për të ndaluar publikimin e librit, i cili përfshin edhe intervista me kryeprokurorin e Napolit, Nicola Gratteri.
Libri paraqet histori të mafies shqiptare, që nga kontrabanda e drogës dhe armëve në vitet 1990 deri te trafiku ndërkombëtar dhe rrjetet e fuqishme ekonomike dhe financiare në Evropë dhe Amerikën Latine.
Në libër përshkruhet se si grupet shqiptare kanë bashkëpunuar me klanet italiane, duke u bërë një fuqi kriminale me ndikim në tregjet ndërkombëtare të drogës, trafikimit të njerëzve dhe pastrimit të kapitalit.
Trocchia evidenton gjithashtu lidhjet e mafies shqiptare me biznesmenë, politikanë dhe profesionistë, duke treguar se struktura e saj është e ngjashme me ajo e mafias italiane, duke përfshirë kontrollin territorial dhe aftësinë për të ofruar “shërbime sigurie”.
Artikulli i Corriere Della Sera:
“Nuk ka asnjë rajon italian, asnjë grup kriminal që nuk ka pasur marrëdhënie me shqiptarët që nga mbërritja e tyre në vitet 1990”, dhe Napoli nuk bënte përjashtim, shkruan Nello Trocchia në Invicibili (Rizzoli), një rrëfim gjithëpërfshirës, i pari në formë reportazhi, i ngritjes së mafies shqiptare “nga Roma në botë”. Një fenomen që është përshkruar në mënyrë fragmentare, deri më tani, nga agjencitë e zbatimit të ligjit dhe komisionet e dhomave të tregtisë.
“Napoli dhe Granatat e Dorës ” është kapitulli që rrëfen për nëntokën autarkike të qytetit, lagjen Sanità, sot një destinacion turistik, dje një ishull dhe një fortesë, ajo e klanit Misso. Ishte gjithashtu një vend zbarkimi dhe mësimdhënie për kriminelët shqiptarë të kontrabandës. Michelangelo Mazza i kujton ata, duke u ngjitur në shkallët e Kamorrës nga grabitës në vrasës “duke ndjekur ëndrrën kriminale të xhaxhait të tij, Giuseppe Misso, i cili ishte një gjeneral, një nga ata shefa që vendosin për luftërat, atëherë ferri u përket atyre që i luftojnë ato luftëra”. Mazza vazhdon të dëshmojë sot në gjyqe të vazhdueshme kundër ish-aleatëve dhe rivalëve.
“Emri i xhaxhait tim është Giuseppe Misso, ai ishte një kriminel karizmatik [tani është i penduar]. Kur doli nga burgu si humbës, iu deshën vetëm disa muaj për të rimarrë Napolin falë çmendurisë së ne të rinjve që ishim në dispozicion të tij, duke vrarë dhe përhapur terror”.
Dhe ai u thotë të rinjve sot të mos besojnë në epikën kriminale.” Të thonë se nëse bëhesh anëtar i Kamorrës, bën një kërcim cilësor, duke kaluar nga një jetë me mangësi në një jetë me pushtet, por kjo është e rreme. Kur bëhesh anëtar i Kamorrës, bën një kërcim në mut, është vetëvrasje.
“Në moshën 26 vjeç, ai vendosi të merrte armët për t’u hakmarrë për familjen e tij dhe, në veçanti, për vrasjen e tezes së tij, Assunta Sarno, e vrarë në vitin 1992 nga vrasësit e Aleancës Secondigliano, një grup rival i Kamorrës.” Me çfarë armësh zhvillohet kjo luftë? Edhe me ato shqiptare… Gjithmonë me të njëjtën origjinë. Në atë kohë, ish-Jugosllavia ishte e pasur me armë dhe trafikimi ishte më i lehtë…”
Midis shqiptarëve që zbarkuan në Itali me anijen Vlora në fillim të viteve 1990, “ka disa të dëshpëruar, por ka edhe nga ata që duan të mësojnë zanatin nga më të mirët në këtë biznes”. Karrierat e tyre kriminale filluan me një pakt me klanet italiane: së pari si kontrabandistë dhe trafikantë, pastaj si banditë dhe vrasës me pagesë të krimit të organizuar dhe së fundmi si trafikantë droge që “sot, jashtëzakonisht të fuqishëm, kontrollojnë qendrat e klasifikimit dhe portet në të gjithë botën; por edhe si trafikantë njerëzish, të cilët transportojnë emigrantë në Itali edhe pse qeveria italiane shpenzon miliona për t’i mbajtur ata në qendrat që ka ndërtuar në qendrat kriminale në Shqipëri”.
Pas Casamonicas, gazetari nën eskortë gjurmon, për Rizzoli-n, trajektoren e një mafie të huaj që, pasi fitoi forcë në Itali, u bë një “fuqi ekonomike dhe financiare” në nivel ndërkombëtar. Trocchia gjurmon protagonistët e saj më të egër dhe rrëfen sulmin e tyre ndaj institucioneve, duke e mbyllur rrethin me një intervistë me kryeprokurorin e Napolit, ish-kreun e prokurorisë së Catanzaros, Nicola Gratteri.
“Për të paktën dhjetë vjet, kam thënë se grupet kriminale shqiptare nuk janë më ato që bastisnin vila. Ato kanë qenë prej kohësh të përfshira në skenën ndërkombëtare të trafikut të drogës, duke u bërë një fuqi ekonomike dhe financiare, siç demonstrohet nga investimet në Shqipëri që po ndryshojnë fytyrën e Tiranës, Durresit, Elbasanit dhe Vlorës”, tha Gratteri në një intervistë.
“Mafia shqiptare është bërë një partner komercial i Ndrangheta-s, falë së cilës ka arritur të vendoset në Amerikën Latine, veçanërisht në Ekuador, Kolumbi dhe Brazil. Ajo ka marrëdhënie me organizata të mëdha kriminale transnacionale dhe është gjithnjë e më e interesuar në tregjet aziatike dhe australiane. Në Evropë, më pak se 2% e aseteve të fituara në mënyrë të paligjshme konfiskohen. Pjesa tjetër hyn në ekonominë ligjore me një lehtësi të habitshme. Është koha për të gjetur lehtësuesit dhe ndërmjetësit pas strategjive të riinvestimit të kapitalit të mafias. Jemi shumë prapa, veçanërisht në luftimin e mafias jo-vendase, e cila ende nënvlerësohet shumë .” Megjithatë, “grupet shqiptare kanë të gjitha karakteristikat e mafias sonë: nga kontrolli territorial, veçanërisht në rajonet qendrore-veriore , deri te aftësia për të ofruar shërbime dhe për të garantuar siguri dhe mbrojtje. Përveç fitimit të mbështetjes në rritje, ato mbështeten në një komplot të thellë heshtjeje, duke zhvilluar marrëdhënie gjithnjë e më të ngushta me biznesmenë, politikanë dhe profesionistë.”
Dhe roli i informacionit. “Ata janë përpjekur të më mbyllin gojën në kaq shumë mënyra”, thotë Trocchia, “dhe ne nuk mund të shqetësohemi vetëm për kërcënimet. Gazetaria investigative nuk është në krizë për shkak të mbërritjes së inteligjencës artificiale. Nëse i kërkoni ChatGpt-it informacione dhe lajme të pabotuara, nuk do të jetë në gjendje t’i ofrojë ato. Gazetarët janë të nevojshëm për këtë, dhe gjithmonë do të nevojiten. Gazetaria investigative hyn në krizë nëse e izolojmë, nëse ndalojmë së zgjedhuri, nëse mendojmë se nuk vlen. Ky libër është një investigim me lajme, histori, rrëfime dhe zbulime, dhe është historia e një mafie grabitqare, të pasur dhe me rrënjë të thella që po e gërryen Evropën.”
Takimi i njerëzve të Ramës me bosët e krimit në Aruba/ Gazetari: Ka përgjime, përmendet kryeministri