Nga Avokat Arben Llangozi
Pak kohë më parë, ministrja e Turizmit dhe Mjedisit, Mirela Kumbaro, u përpoq t’i shpjegonte shqiptarëve se Damian Gjiknuri kishte marrë “vetëm një pikë të vogël” nga pasuria publike dhe nga Parku Kombëtar i Butrintit.
Me sa duket, në fjalorin e qeverisë, “pika e vogël” është një kod sekret për një oqean privat, me brigje të rrethuara dhe me vila luksoze.
Pamjet e publikuara sot tregojnë qartë se çfarë quhet “pikë e vogël” sipas Kumbaros: një kompleks turistik gjigand, i ngritur buzë detit, me investim prej miliona eurosh, burimi i të cilave është po aq misterioz sa edhe heshtja e institucioneve. Nëse kjo është “një pikë”, atëherë Shqipëria paska mbetur pa ujë nga kranet e korrupsionit.
Kjo nuk është më thjesht tallje me inteligjencën e qytetarëve, kjo është shndërrimi i pasurisë kombëtare në pronë private, nën mbrojtjen e deklaratave politike që i vënë kapakun çdo abuzimi.
Me këtë logjikë, nuk është çudi që nesër një ministër të na thotë se kanë marrë “vetëm një fije bari” dhe ne të shohim para syve një pyll të tërë të betonuar.
Pavarësisht pamjeve të qarta dhe provave që tregojnë se “pika e vogël” e Mirela Kumbaros në fakt është një “oqean privat” i Damian Gjiknurit, SPAK vazhdon të qëndrojë në heshtje.
Ky institucion, i krijuar për të goditur korrupsionin në nivelet më të larta, duket se zgjedh me kujdes kë të hetojë dhe kë të mos prekë, duke u bërë gjithnjë e më i ngjashëm me një filtër politik sesa me një organ të pavarur drejtësie.
Mosveprimi i SPAK-ut jo vetëm që lë pa përgjigje pyetjen se nga kanë ardhur milionat e këtij kompleksi turistik, por edhe dëmton besimin e qytetarëve se korrupsioni mund të ndëshkohet.
Nëse ky nuk është rasti për të hapur një hetim të thellë për pastrim parash, shpërdorim të pronës publike dhe konflikt interesi, atëherë për çfarë ekziston SPAK?