Revista e njohur e udhëtimeve me seli në Afrikën e Jugut “Getaway Magazine” e cilëson Shqipërinë si destinacionin sekret të Mesdheut në një artikull të saj.
Në këtë shkrim të gazetares Lee-Ann Steyn theksohet mikpritja e ngrohtë e shqiptarëve, peizazhet dramatike që takohen me malin dhe detin dhe shkruhet se çmimet janë më miqësore se pothuajse kudo tjetër në Mesdhe.
E vendosur mes Greqisë dhe Malit të Zi, Shqipëria është vendi që ndihet si një sekret udhëtimi i pëshpëritur mes atyre që dinë. Pas dekadash izolimi, ky vend i vogël ballkanik më në fund po del në qendër të vëmendjes—por ende ofron joshjen e qetë të një vendi që nuk është pushtuar nga anijet turistike dhe autobusët turistikë.
Me mikpritjen e ngrohtë, peizazhin dramatik ku mali takohet me detin dhe kostot që janë më miqësore se pothuajse kudo tjetër në Mesdhe, Shqipëria ofron diçka të rrallë: një ndjenjë zbulimi.
Gjirokastër: Qytet i gdhendur në gur
Nisni udhëtimin tuaj në Shqipëri jo në bregdet, por në brendësi, ku e kaluara është gdhendur në mure guri dhe çati të stilit osman. Gjirokastra, një Vend i Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s, njihet si “Qyteti i Gurtë”.
Qyteti i saj i vjetër shtrihet poshtë një kodre në shtresa çatish gri, rrugica me kalldrëm dhe pamje nga fortesat.
Vizitoni pazarin ku artizanët vendas ende shesin qilima të endur me dorë, punime tradicionale prej druri dhe enë bakri.
Vizitoni Kalanë e Gjirokastrës për të shijuar pamjet gjithëpërfshirëse mbi Luginën e Drinit dhe për të eksploruar koleksionin e saj eklektik të armëve dhe historisë (duke përfshirë një aeroplan të kapur të Forcave Ajrore Amerikane nga epoka e Luftës së Ftohtë).
Mos humbisni Muzeun Etnografik të Krujës.
Akomodohuni në një shtëpi mysafirësh ku muret janë të mbushura me histori dhe mëngjesi juaj përfshin reçel fiku të bërë në shtëpi dhe byrek të sapo dalë nga furra.
Berati dhe Butrinti: Gjurmë historie
Ndërsa Gjirokastra është e tëra me gur, Berati është një ëndërr e zbardhur në brigjet e lumit Osum.
Gjithashtu një vend i UNESCO-s, shtëpitë e tij ngjiten në kodër në rreshta të pafundme dritaresh të harkuara.
Eksploroni Kalanë e Beratit (njerëzit ende jetojnë brenda mureve të saj), ose shijoni një kafe në shëtitore ndërsa vendasit kalojnë aty pranë.
Më në jug, pranë kufirit grek, shtrihet Butrinti, një qytet i lashtë me rrënoja greke, romake, bizantine dhe veneciane. Mendojeni si mini-Pompei i Shqipërisë – pa turmat.
Amfiteatrot, tempujt dhe dyshemetë mozaiku shtrihen midis lagunave të qeta dhe shtigjeve me hije.
Riviera Shqiptare: E egër dhe e mrekullueshme
Pas maleve dhe muzeve, është koha për të shkuar në bregdet.
Riviera Shqiptare shtrihet nga Vlora deri në kufirin grek, një hark i mbuluar nga dielli me shkëmbinj dramatikë, ullishte dhe plazhe të qeta të përshkuara nga ujërat bruz.
Plazhet më të mira për t’u vizituar:
Ksamili: Shpesh i quajtur “Maldivet e Evropës”, është plazhi perfekt me rërën e bardhë dhe ujërat e kristalta. I vendosur në jug të Sarandës dhe pranë Butrintit, mund të mbushet me pushues në mes të verës, por është ende shumë më i qetë se ishujt grekë.
Dhërmiu: Një ndërthurje e sharmit tradicional dhe ujërave kristalore, Dhërmiu ofron plazhe me guralecë, shpella dhe një fshat të vjetër mahnitës të vendosur në kodër. Mendojeni sikur ndodheni në Bregun e Amalfit – por pa çmimin e lartë.
Plazhi i Gjipesë: Ky vend i mrekullueshëm i izoluar ndodhet në fund të një kanioni dhe kërkon një shëtitje të shkurtër ose një udhëtim me varkë për të arritur. Gjipeja është një nga plazhet më të bukura dhe të pacënuar në vend – perfekt për një detoksifikim digjital.
Himara: Një qytet i vogël – ndërthur atmosferën e qetë me plazhet me rërë të butë dhe gjire aty pranë – ideale për kajak ose zhytje me maskë.
Borshi: Nëse ju pëlqejnë plazhet e gjata – Borshi është një ëndërr. Plazhi më i madh në Rivierë, i rrethuar nga ullishte dhe rrënoja, dhe ujërat e tij të qeta janë perfekte për not.
Këshilla për udhëtimet në Shqipëri
Kur të shkoni: Fundi i majit deri në fillim të tetorit është sezoni i plazhit, por për më pak turma dhe temperatura më të buta, provoni qershorin ose shtatorin.
Monedha: Lek Shqiptar (ALL) – por shumë vende pranojnë euro, veçanërisht pranë qendrave turistike.
Lëvizja: Marrja me qira e një makine është mënyra më e lehtë për t’u eksploruar (rrugët po përmirësohen), megjithëse janë në dispozicion mikrobusë dhe taksi.
Gjuha: Shqipja është gjuha zyrtare, por italishtja, greqishtja dhe anglishtja fliten gjerësisht në zonat turistike.
Një Evropë tjetër
Shqipëria nuk i përshtatet formës tipike mesdhetare—dhe kjo është pikërisht çështja. Është aty ku fshatrat malorë ndihen të përjetshëm, ku kështjellat janë më shumë se vendpushimet dhe ku çdo vakt – qoftë troftë e pjekur në skarë nga një përrua mali apo qofte pikante – ka shije sikur vjen nga kuzhina e gjyshes.
