CIA pretendon se ka konfirmuar ekzistencën e Arkës së Besëlidhjes. Metoda e përdorur “remote viewer”, e njohur ndryshe si perceptimi ekstra ndijor ose ESP, ka dalë në përfundimin se objekti misterioz dhe i shenjtë ruhet nga “entitete” me një fuqi “të panjohur”. E gjitha kjo shkruhet në një dokument të deklasifikuar së fundmi. Në një eksperiment të zhvilluar më 5 dhjetor 1988, një “remote viewer” u ngarkua që të identifikonte një objektiv që, pa e ditur ata, thanë se ishte Arka e Besëlidhjes.
Joe McMoneagle ishte i pari që bëri eksperimentet e fenomeneve psikike për CIA-n, por nuk është i bindur nga ushtrimi i përmendur në dokumentin e deklasifikuar.
“Objektivi është një enë. Kjo enë ka një enë tjetër brenda saj. Objekti është prej druri, ari dhe argjendi… në formë të ngjashme me një arkivol dhe është zbukuruar me serafime. Objektivi mbrohet dhe mund të hapet vetëm nga ata që janë të autorizuar për ta bërë këtë gjë – ky kontejner nuk do/nuk mund të hapet derisa koha të konsiderohet e saktë. Pasi të jetë koha për të hapur kontejnerin – mekanika e sistemit të bllokimit do të zbulohet se është mjaft e thjeshtë. Individët që hapin kontejnerin duke u këputur ose duke goditur shkatërrohen nëpërmjet përdorimit të një fuqie të panjohur për ne. Qëllimi i objektivit është të bashkojë njerëzit. Ka të bëjë me ceremoninë, kujtesën, homazhet, ringjalljen. Ekziston një aspekt i spiritualitetit, informacionit, mësimeve dhe njohurive historike shumë përtej asaj që ne dimë tani”, shkruhet në dosje nga ata që e panë objektin.
Arka e Besëlidhjes thuhet se mbante Dhjetë Urdhërimet e zbritura nga Moisiu nga mali Sinai. Arka e besëlidhjes ishte një sënduk i shenjtë që izraelitët e bënë me urdhër të Perëndisë dhe sipas përshkrimit të tij. Brenda saj ruheshin «dy pllakat e Dëshmisë», pllaka guri ku ishin shkruar 10 Urdhërimet.
Arka simbolizonte praninë e Perëndisë. Por a ekziston sot arka e besëlidhjes? Nuk ka asnjë provë që ekziston. Bibla tregon se Arka nuk është më e nevojshme, sepse besëlidhja që lidhej me të është zëvendësuar me «një besëlidhje të re», që bazohet në flijimin e Jezuit.
Shikimi në distancë ( RV ) është praktika e kërkimit të përshtypjeve për një subjekt të largët ose të padukshëm, që supozohet se ndjehet me mendje. Por nuk ka asnjë provë shkencore që ekziston dhe tema e shikimit në distancë konsiderohet përgjithësisht si pseudoshkencë. Një “RV” jep informacion në lidhje me një objekt, ngjarje, person ose vendndodhje të fshehur nga pamja fizike dhe të ndarë në një farë distance. Fizikanët Russell Targ dhe Harold Puthoff , studiues parapsikologjikë në Institutin e Kërkimeve Stanford (SRI), janë dy personat që vlerësohen me shpikjen e termit “shikim në distancë” .
Ideja e ‘shikimit në distancë’ mori vëmendje në vitet 1990 pas deklasifikimit të dokumenteve në lidhje me Projektin “Stargate’, një program kërkimor prej 20 milionë dollarësh i sponsorizuar nga qeveria amerikane që u përpoq të përcaktonte aplikimet e mundshme ushtarake të fenomeneve psikike. Programi u zhvillua nga viti 1975 deri në vitin 1995 dhe përfundoi pasi vlerësuesit arritën në përfundimin se “shikuesit e largët” nuk arrinin të prodhonin informacione të zbatueshme./NYP
