Laerti bëri një kërkesë drejt Vëllait të Madh, për të darkuar me Olën, gjë e cila u shoqërua me shumë debate.
Gjesti, Valbona dhe Aldo e qajtën veprimin e Laertit si një gjest të shëmtuar vetëm për lojë, me banorët që u përplasën me njëri-tjetri, ndërsa Egli lëshoi një deklaratë të bujshme për banorin, që sipas saj, i pëlqente të nxirat në trup.
Laerti: Kur kam dëgjuar Olën në Prime që tha se i pëlqeja unë, kam parë një afrimitet, një ngrohtësi që mua më ka pëlqyer. Për këtë arsye i kërkova Vëllait të Madh që të kisha një darkë me të. Më dha të drejtën që të kisha darkën e parealizuar.
Valbona: Po gënjen.
Laerti: Valbona çdo dy-tre ditë përfundonte te cepi i “Lori Caffe” dhe më thoshte jetë të lumtur.
Valbona: Zoti Vasili, ke shprehur tre pëlqime në këtë shtëpi. Valbona, Livia dhe tani Ola.
Laerti: Sa për çështjen e Livias, e kam trajtuar si një fëmijë të vogël. Dhe kur kam kam kapur Danjën, e kam pyetur nëse kishte parë ndonjë shikim erotik timin ndaj Livias dhe më tha jo në asnjë mënyrë. Unë kam thënë që nuk zihem me Valbonën. Ajo më ka thënë që të tërhiqem.
Nuk e di pse Egli kujtohet në ditën e 65 për këtë deklaratë. Çdo dy-tre ditë kam pasur nga një përqafim shumë të ngrohtë me Eglin dhe i kam thënë kujdes veten.
Egli: Nuk mundem as unë e askush të gënjejë këtu. Kur vishja një fund të shkurtër, Laerti më thoshte ma trego pak atë të nxirën.
Laerti: Egli po gënjen.
Egli: Arsyeja pse kam duruar pa i thënë gjërat, është pikërisht sepse sjellja tepër e mirë e këtyre njerëzve, është që të bën keq kur i bie. Laertiti i kam thënë një gjë, sa e çuditshme, që kur jemi njohur në fillim, kishe një epsh ndaj meje…
Laerti: Jo, jo. Të kam luajtur skenën e torturës.
Egli: Lëre skenën e torturës. Laerti kishte një afeksion ndaj të nxirave në turp, në Laertin që më kujtoi gjyshin kur më zgjonte në mëngjes.
Laerti: Këtë sjellje, e kam pasur para mesazheve?
Egli: Jo, nuk e ke pasur.
