Halil Falyali, një biznesmen turko-qipriot i njohur për stilin e tij të jetesës luksoze dhe lidhjet politike, u vra me armë në vitin 2022. Në mënyrë të fshehtë, ai dyshohet se drejtonte një perandori të gjerë të basteve online të paligjshme, sipas prokurorëve turq dhe ish-drejtorit të tij financiar, i cili foli për OCCRP.
Në një mbrëmje të freskët shkurti të vitit 2022, biznesmeni turko-qipriot Halil Falyali po kthehej në shtëpi me makinë përgjatë një rruge fshati, kur ra në pritë. Sulmues të armatosur me armë automatike hapën zjarr mbi Escalade-in e tij.
Shoferi i tij mbeti i vdekur pas timonit, por Falyali, një burrë me trup të fuqishëm, ishte ende gjallë kur ekipi i shërbimit të urgjencës arriti tek ai, pavarësisht se ishte goditur disa herë me plumba. Ai u dërgua me urgjencë në një spital lokal, por brenda një ore edhe ai ndërroi jetë.
Vrasja tronditi Qipron e Veriut, rajonin separatist të mbështetur nga Turqia, ku Falyali kishte ndërtuar emrin e tij. Lajmet e fundit mbërritën si njoftime të menjëhershme në celularët e njerëzve, duke i ndërprerë në mes darkat. Postimet në rrjetet sociale u përhapën me dhjetëra mijëra shikime në pak minuta. “Nata e Terrorit,” shpërthente një titull gazete. “Zemrat janë thyer,” thoshte një tjetër.
Publikisht, Falyali ishte paraqitur gjithmonë si një biznesmen të zakonshëm dhe pronar hoteli, ndonëse me lidhje të fuqishme. Ai shpesh shfaqej në fotografi me zyrtarë të lartë turko-qipriotë dhe nuk e fshehte lidhjen e ngushtë që kishte me partinë politike në pushtet, Partinë e Unitetit Kombëtar njohur si UBP-ja.
Ai gjithashtu nuk e fshehte pasurinë e tij. Falyali shpesh postonte video në rrjetet sociale ku shfaqej duke drejtuar buggies shkretëtire në pronën së tij bregdetare, e cila përfshinte një kopsht tropikal, të paktën dy pishina dhe një pellg peshqish për sturjon, që të mund të kultivonte kaviarin e tij. Djali i tij shfaqej në YouTube duke pozuar me makina luksoze, përfshirë një Rolls-Royce Phantom dhe një McLaren 720S.
Megjithatë, pas skenës, autoritetet turke kishin nisur të hetonin një aspekt tjetër të biznesit të Falyali për disa vite: Një perandori të dyshuar të basteve online të paligjshme.
Dhjetë muaj pas vrasjes, në dhjetor të vitit 2022, ministri i Brendshëm i Turqisë mbajti një konferencë për shtyp për të shpallur një operacion kundër asaj që ai e quajti një organizatë kriminale që drejtonte mbi një duzinë faqesh të paligjshme bastesh. Autoritetet kishin kapur tashmë mbi 40 milionë dollarë pasuri nga grupi, por ministri deklaroi se kjo ishte “vetëm fillimi”.
Në dhjetor të vitit të kaluar, prokurorët turq ngritën akuza ndaj më shumë se 240 personave, përfshirë edhe gruan e Falyali, nën akuzat për lojëra të paligjshme të fatit dhe pastrim parash. Aktakuza, e ngritur pas vdekjes së Falyali, e akuzonte atë për “krijimin e një organizate me qëllim kryerjen e veprimtarisë kriminale”.
Aktakuza bazohet në një raport të pabotuar prej 130 faqesh të Ministrisë së Financave të Turqisë, të siguruar nga OCCRP, i cili përshkruan lëvizjen e pagesave nga operacionet e dyshuara të basteve drejt një portofoli kriptomonedhash që hetuesit pretendojnë se i përkiste Falyali-t.
Por ndërsa procesi gjyqësor është ende në fazat e tij të para, një tjetër dramë është duke u zhvilluar, këtë herë e lidhur me drejtorin e financave të Falyali-t për një kohë të gjatë, Cemil Önal. Në dhjetor të vitit 2023, Önal u arrestua në Holandë në një çështje të veçantë. Urdhri i Interpolit, i lëshuar me kërkesë të Turqisë, e përshkruante atë si njeriun “përgjegjës për financat dhe paratë e Falyali-t” dhe pretendonte se ai ishte “një nga mendjet e prapaskenës” pas vrasjes së Falyali-t. Ai po lufton tani kundër ekstradimit në Turqi, pasi i frikësohet rrekizut të jetës.
Duke folur nga një burg holandez, Önal i tha OCCRP-së se nuk kishte lidhje me vrasjen e Falyali-t dhe këmbënguli se po përndiqej sepse dinte shumë rreth pagesave të paligjshme që u ishin bërë personave me pushtet.
Zyrtarisht, Önal punonte për një kompani të licencuar për lojërat e fatit në Qipron e Veriut, në pronësi të Falyali-t. Por puna e tij e vërtetë, tha ai, ishte të ndihmonte në zgjerimin e operacioneve të paligjshme të Falyali-t. Kur u largua nga kompania në fund të vitit 2021, ai tha se bosi i dyshuar i basteve të paligjshme po gjeneronte të paktën 80 milionë dollarë në muaj, punësonte qindra punonjës që nuk ishin të regjistruar dhe mbikëqyrte mijëra faqe bastesh të drejtuara për lojtarët në dhjetëra shtete, tha Önal. (OCCRP nuk arriti të verifikonte në mënyrë të pavarur shifrën e të ardhurave të përmendura nga Önal, por një ekspert që hetoi rrjete të ngjashme në Azi tha se vëllimi ishte i besueshëm).
“Nuk e krijova këtë sistem për veten time,” tha Önal. “E krijova këtë sistem për shefin tim.”
Önal tha se ai vetë kalonte rreth 15 milionë dollarë në muaj për pagesa “sponsorizimi” në emër të organizatës së Falyali, kryesisht për funksionarë të partisë në pushtet në Turqi dhe në Qipron Veriore. Shumica e këtyre parave, tha ai, u dorëzuan si para në dorë (cash) ndërsa disa transferta u organizuan përmes tregtimit të arit dhe dyqaneve të këmbimit valutor, duke e bërë të vështirë gjurmimin e tyre.
Gjatë më shumë se 20 orësh intervistë, Önal detajoi funksionimin e supozuar të operacionit në një mënyrë të paprecedentë. Edhe pse ai nuk mundi të siguronte dokumentacion për pretendimet e tij, gazetarë në një duzinë vendesh i verifikuan në mënyrë të pavarur shumë prej tyre duke gjurmuar dokumente të kompanive, pasurive të paluajtshme dhe udhëtimeve, si dhe dosje të forcave të rendit dhe gjykatave. Ata gjithashtu arritën të identifikonin qindra faqe bastesh të krijuara nga rrjeti i dyshuar. Ekspertët konfirmuan se modeli i përshkruar nga Önal ishte shumë i ngjashëm me praktikat e hasura në rajone të tjera.
Raporti i Ministrisë së Financave të Turqisë për vitin 2022 listonte rreth 100 portofola kriptomonedhash që, sipas tij, ishin përdorur nga grupi për të transferuar “të ardhurat nga aktivitetet kriminale”.
Duke analizuar të dhënat e bllokut të zinxhirit (blockchain), gazetarët zbuluan se këto kuleta kishin marrë mbi 1.4 miliardë dollarë që nga viti 2018.
Por këto ishin vetëm një pjesë e numrit të portofolëve cryptocurrency që Önal thotë se rrjeti ka përdorur realisht. Ky rrjet kishte edhe mënyra të tjera për të qarkulluar para nëpër botë, duke përfshirë mijëra llogari bankare, karta krediti dhe llogari pagesash online. (Raporti i Ministrisë së Financave përmendi se grupi përdori mbi 1,500 llogari bankare vetëm në Turqi.)
Nëpërmjet përdorimit i regjistrave që rrodhën për pronat dhe dokumente të tjera nga Dubai, të cilin Önal e identifikoi si një bazë kryesore për operacionet aktuale të rrjetit, gazetarët zbuluan gjithashtu dhjetëra miliona dollarë vlerë pronash në pronësi të gruas së Falyali, Özge Taşker Falyali, e cila ishte ndër të akuzuarit në vitin 2024. Ajo nuk u përgjigj pyetjeve në lidhje me burimin e fondeve.
Autoritetet turke dhe ato turko-cipriote nuk u përgjigjën kërkesave për koment.
Ngritja e Fayali-t
Ishulli mesdhetar i Qipros është i njohur për plazhet e tij të arta dhe rrënojat antike. Por vendlindja legjendare e Perëndeshës Afërditë ka edhe një anë më të errët.
Prej gjysmë shekulli, ishulli është i ndarë nga tela me gjemba dhe fusha me mina midis Republikës së Qipros, e njohur ndërkombëtarisht, dhe veriut të ndarë, i cili u pushtua nga Turqia në vitin 1974 si përgjigje ndaj një grushti shteti që synonte bashkimin e Qipros me Greqinë.
Veriu, qeveria e së cilit njihet vetëm nga Turqia, nuk i përmbahet plotësisht ligjeve ndërkombëtare dhe standardeve globale bankare. Ky territor është kthyer në një strehë për të arratisurit dhe për paranë e pisët nga e gjithë bota. Ai është bërë gjithashtu një qendër e madhe e lojërave të fatit, sidomos pasi Turqia ndaloi kazinotë në fund të viteve 1990.
Lufta shpërnguli si grekët ashtu edhe turqit qipriotë, ndër ta edhe familjen Falyali. Kur Falyali ishte fëmijë, ata u larguan nga Paphos, një zonë bregdetare në Republikën e Qipros, dhe më pas u vendosën në rrethin e Iskele, në atë që tani është veriu i Qipros. Ai ishte në fund të të 20-ave kur industria e kumarit filloi të merrte hov në veri.
Më 1998, ai filloi të punonte si menaxher kazinoje, sipas vëllait të tij Hüsnü, i cili dha një pasqyrë të historisë së familjes për HalkTV të Turqisë në mars të vitit 2022, muajin pas vrasjes së Falyali. Në vitin 2007, tha ai, Falyali mori në dorë Les Ambassadeurs Hotel & Casino, një resort luksoz në qytetin port të Kyrenias, i cili tani është në pronësi të gruas së tij dhe djalit të tyre 12-vjeçar.
Edhe pse Hüsnü theksoi se operacionet e kumarit të Falyali-t në veri të Qipros ishin ligjore, ai pranoi se vëllai i tij kishte hyrë në baste të paligjshme në Turqi që në vitin 2004. “Megjithatë, nuk mund të thuhet se çdo faqe bastekesh të paligjshme i përket Halil Falyali,” shtoi ai.
Aktivitetet e ligjshme të Falyali-t u administruan përmes një kompanie të quajtur Larsen Technologies Ltd., e regjistruar në vitin 2013.
Autoritetet turko-qipriote i dhanë Larsen një licencë lojërash për të operuar në veri të Qipros në vitin 2017. Kompania hapi dyqane bastesh për klientët e drejtpërdrejtë nën markën BetCyp dhe regjistroi një faqe interneti me emrin BetCyp.com. Por sipas Önal, Larsen ishte një fasadë.
“Ky ishte strehimi ynë. Me fjalë të tjera, ishim nën emrin e një kompanie ligjore për rastet e bastisjeve nga policia, bastisjeve financiare apo çdo ngjarje tjetër,” shpjegoi Önal. Larsen gjithashtu e ka punësuar formalisht Önal ndërmjet vitit 2016 dhe 2020, siç konfirmojnë regjistrat korporatë.
Regjistrimet e domain-eve të faqeve të internetit, të marra nga OCCRP, sugjerojnë se kompania mund të ketë qenë vërtet e lidhur me kumar të paligjshëm: Dhjetëra faqe bastesh të cilat janë vendosur në listën e zezë nga Turqia dhe Bashkimi Europian ishin regjistruar nga e njëjta adresë emaili që ishte përdorur për regjistrimin e BetCyp.com. Po ashtu, faqja e internetit ndante një server të bazuar në Filipine me dhjetëra faqe të tjera të vendosura në listën e zezë.
Pikërisht si faqet e bastit ligjor, këto faqe të paautorizuara ofrojnë lojëra kazino live, makina slot dixhitale dhe baste sportive, të personalizuara për gjuhën e audiencës së synuar dhe të prezantuara me grafika tërheqëse. Bastorët mund të paguajnë me kartë krediti dhe cryptocurrency, ose përmes platformave të ndryshme të pagesave online. Lojtarët, të tërhequr nga reklamat agresive dhe bonuset bujare, mund të mos kuptojnë fare që po bastojnë në një platformë që nuk është licencuar ose rregulluar në vendin e tyre.
Kompani që qëndrojnë pas faqeve të identifikuara nga OCCRP kryesisht tregojnë licenca kumari nga Curacao. Ky ishull në Karaibe për vite me radhë lejonte një grusht kompanish me licencë vendore që të lëshonin “sub-licenca” për operatorët jashtë vendit, duke i mundësuar operatorëve me licencë nga Curacao të përhapen globalisht pa mbikëqyrje ose të drejta ligjore për të operuar në juridiksione të rregulluara.
Kur faqet u mbyllën në shtetet ku ata shkelën kufizimet lokale të licencës, zëvendësimet mund të aktivizoheshin shpejt duke përdorur domain-e të blera njëri pas tjetrit nga shërbime të hostimit të uebit si GoDaddy, tha Önal. GoDaddy nuk u përgjigj kërkesave për koment.
Ai ilustroi shembullin e BeteBet, e cila u regjistrua një vit para se të krijohej Larsen. Faqja u vendos në listën e zezë nga Turqia në vitin 2017, Republika e Qipros në vitin 2019 dhe Letonia në vitin 2021. Historia e domain-it të faqes fsheh pronarin deri në vitin 2019, kur fillon të tregojë se u regjistrua nga Total Gaming Solutions B.V., një kompani nga Curacao që përdorej nga një njeri me emrin Ibrahim Tokkan për të regjistruar mbi 500 faqe. BeteBet u përmend në dëshmitë e përfshira në aktakuzën turke të vitit të kaluar, dhe Tokkan, i cili punonte për Hüsnü Falyali, u akuzua si menaxher i një organizate kriminale. Tokkan dhe Hüsnü Falyali nuk u përgjigjën kërkesave për koment.
“Le të themi se dikush bëri një ankesë [dhe faqja e BeteBet] u mbyll. Në një moment, në 16 sekonda, BeteBet2 do të jetë në funksion. Këto janë shumë të lira,” i tha Önal OCCRP.
Operacionet e kumarit online shpesh e shpërndajnë infrastrukturën e tyre gjerësisht, për shembull duke regjistruar kompani në një vend dhe vendosur serverë në një tjetër, ndërkohë që lëvizin para përmes juridiksioneve të tjera në formën e parave të gatshme ose cryptocurrency, tha Jeremy Douglas, shef i stafit dhe këshilltar strategjie për Zyrën e Kombeve të Bashkuara për Drogat dhe Krimin.
“Kumari krijoj një mënyrë të jashtëzakonshme varësi, është një industri e madhe, tashmë, që ka vite që ekziston, natyrisht, me kazinotë në Makao dhe Vegas dhe në pjesë të ndryshme të botës,” i tha ai OCCRP-së. “Por interneti e ka ndryshuar dhe e ka fuqizuar atë.”
Të ardhurat më të larta të tatueshme që Larsen ka deklaruar ndonjëherë ishin 1.2 milionë dollarë, në vitin 2021. Por Önal e akuzoi kompaninë se regjistrimet e saj tatimore nuk tregonin pamjen e plotë dhe ishin kryesisht të destinuara për të justifikuar tatimet e punonjësve të saj zyrtarë.
Në kohën kur ai u largua nga operacioni, në fund të vitit 2021, Önal tha se biznesi punësonte ligjërisht disa qindra persona. Por numri i vërtetë i stafit, sipas tij, ishte më afër 1,500, kryesisht studentë djem nga Turqia.
Önal tha se pagesat për zyrtarët e Partisë për Drejtësi dhe Zhvillim të Turqisë, të njohur si AKP, dhe për UBP-në në veri të Qipros ndihmuan në shmangien e kontrollit. (Asnjëra nga këto parti nuk iu përgjigj pyetjeve.)
Megjithatë, operacioni duhej të ruante një fasadë, që do të thoshte të ishte diskret për fuqinë e tij punëtore të madhe dhe të re.
“Kjo është një shifër e madhe për Qipron,” tha Önal. “Ata kanë makina dhe gjithçka tjetër, sepse i paguajmë shumë mirë. A nuk do të binte kjo në sy?”
Për këtë arsye, ai tha se Larsen dërgonte ekipe jashtë vendit për të punuar në vende si Malta, Bjellorusia dhe Maqedonia e Veriut, për të mbështetur infrastrukturën e pagesave që qëndronte pas faqeve të basteve. (Önal nuk ofroi dokumente për të mbështetur këtë pretendim. Prokurorët në Maqedoninë e Veriut i thanë OCCRP-së se dy persona të dyshuar për organizimin e kumarit të paligjshëm online për klientë turq “kanë një lidhje” me Falyali-n, por theksuan se hetimet janë ende në vazhdim.)
Transferimi i shpejtë i parave
Industria e basteve të paligjshme online ka njohur një rritje të jashtëzakonshme vitet e fundit, veçanërisht pas izolimeve të COVID-19. Sot, vlerësohet se gjeneron qindra miliarda dollarë në vit. Por këto fitime të mëdha sjellin një problem: Si të lëvizen shuma të mëdha parash pa aktivizuar alarmet e bankave dhe policisë?
Sipas raportit të Ministrisë së Financave të Turqisë dhe aktakuzës pasuese, organizata e Falyali-t kishte rekrutuar mijëra njerëz për të hapur llogari bankare, karta krediti, llogari në kriptomonedha dhe profile në platforma të ndryshme pagesash online. Këto llogari, sipas ekspertëve të pastrimit të parave, funksiononin si “llogari të mjet-mulë”, një teknikë për të mbledhur pagesat e lojtarëve në llogari të ndryshme dhe më pas për t’i transferuar ato përmes një rrjeti të gjerë llogarish të palidhura mes tyre, duke fshehur kështu gjurmët e parave.
Shumica e të rekruturve (“mula parash”) ishin studentë, pensionistë, shtëpiake ose punëtorë me paga të ulëta. Shpesh, ata rekrutoheshin përmes rrjeteve sociale, ku reklamat i drejtonin drejt formularëve që mund të plotësonin. Më pas, ata merrnin një telefonatë me udhëzime se si të hapnin disa llogari bankare, sipas një aktakuze të veçantë të lëshuar nga autoritetet turke në vitin 2018 kundër Önal-it dhe të tjerëve për pastrim parash. (Gjyqi për këtë çështje është planifikuar të nisë më vonë këtë vit.)
Në disa raste, thuhet në aktakuzë, një person me motor mbërrinte dhe merrte personalisht informacionin e llogarisë dhe kartat e debitit të rekrutëve. Në këmbim, këta “mula” përfitonin rreth 570 dollarë në muaj.
Önal përshkroi një sistem me strukturë piramidale, ku individë të besuar mbikëqyrnin grupe mbajtësish llogarish, secili prej të cilëve përfitonte një komision nga flukset financiare.
“Le të themi se po flas për grupin tonë në Angli… Ahmeti është një djalë që punon me mua… ai ka 50 miq. Ahmeti i thotë njërit prej tyre: ‘Më jep numrin e llogarisë tënde, do të të vijnë 500 paund.’ [Ai] mban 10 për qind të shumës – 50 paund, ndërsa 450 paundët e tjerë m’i jep mua në dorë.”
Për çdo dhjetë persona kishte një “garant”, i cili ishte përgjegjës për të siguruar që grupi i tij të ndiqte udhëzimet dhe ndante komisionin e tij 10 për qind me mbajtësit e llogarive.
Jeremy Douglas, eksperti i OKB-së për krimin e organizuar, tha se sistemi i përshkruar nga Önal dhe prokurorët turq ishte i ngjashëm me ato që ai kishte parë në Azi, ku shpesh rekrutoheshin shoferë taksie për të lëvizur të ardhurat nga kumari.
“Kjo është një vepër penale shumë teknike, dhe kemi të bëjmë me njerëz në juridiksione ose të korruptuara, ose me kapacitet shumë të ulët, ose të dyja bashkë, të cilët në thelb janë të paaftë ose në disa raste të papërgatitur për të ndërmarrë ndonjë veprim kundër saj,” tha ai.
Shumat e parave të lëvizura nga “mulat” mund të grumbulloheshin me shpejtësi. Një punonjës i Larsen, i arrestuar në Qipron e Veriut në vitin 2020, dyshohet se kishte tërhequr ekuivalentin e mbi 3 milionë dollarëve nga 376 llogari bankare duke përdorur karta ATM brenda vetëm dy muajve, sipas deklaratave të policisë të raportuara nga media lokale. OCCRP nuk mundi të përcaktonte statusin aktual të çështjes ose të kontaktonte punonjësin për koment.
Megjithatë, sistemi nuk ishte pa rreziqe. Në një telefonatë të përgjuar nga hetuesit turq në vitin 2017, i njëjti punonjës i Larsen mund të dëgjohet duke i thënë një personi, të cilin Önal e identifikoi si një nga “garantët” e operacionit, se një mbajtës llogarie kishte tërhequr të paktën 13,000 dollarë nga katër banka të ndryshme.
Për shuma edhe më të mëdha parash, Önal tha se organizata kërkonte llogari biznesi të mbajtura nga figura të njohura, të cilëve u ofrohej i njëjti komision prej 10 për qind si garantë.
“Nëse personi është një biznesmen i mirë, shumë i njohur, le të themi se ai depoziton 100,000 euro,” tha ai. “Ne i themi: ‘Vëlla, më jep llogarinë e një biznesmeni jashtë vendit.’ Kështu që banka të mos bëjë pyetje kur të mbërrijnë 100,000 euro.”
Raporti i Ministrisë së Financave të Turqisë tregonte se paratë e grumbulluara në llogaritë ndërmjetëse transferoheshin shumë herë, një proces që ekspertët e quajnë “shtresëzim” (layering). Në një rast, brenda 60 sekondave u kryen 10,105 transferta, duke bërë që hetuesit turq të arrinin në përfundimin se ky proces ishte automatizuar.
Paratë më pas shndërroheshin në kripto-asete ose tërhiqeshin në para të gatshme në bankomatë, thuhej në raport.
Önal shpjegoi se paratë e grumbulluara nga operacionet e organizatës në Evropë dhe rajone të tjera më pas konsolidoheshin në qendra rajonale në Evropën Lindore dhe Kaukaz, ku rrjeti mund të operonte më lirshëm.
“Atje ka jetë. Ka pije”
Qendra tregtare e lartë Galleria Minsk ndodhet pranë brigjeve të lumit Svislach në një zonë të gjallë të kryeqytetit të Bjellorusisë. Ajo është në pronësi të djalit të një biznesmeni të lidhur me Kremlinin dhe ka një ish-anëtar të këshillit të qytetit të Minskut mes aksionarëve të saj. Ky kompleks është i njohur për klientët e tij të pasur ashtu siç është për dyqanet e tij moderne.
Brenda hotelit DoubleTree by Hilton në qendrën tregtare ndodhet H Casino, i hapur në vitin 2021. Sallat e tij të zbukuruara me ar, të mbushura me llambadarë dhe të frekuentuara nga gra me kostume ekstravagante, tërheqin rregullisht yje të muzikës pop nga Rusia dhe Turqia. Sipas një baze të dhënash komerciale të kompanive bjelloruse, kjo kazino ka qarkullimin më të lartë financiar nga të gjitha kazinotë në vend.
Kjo kazino ishte gjithashtu vendi ku, sipas Önal, ai mbikëqyrte mbledhjen e parave të gatshme nga operacionet e paligjshme të basteve në tregjet evropiane, si Gjermania, Holanda, Republika Çeke, Austria dhe Polonia. Ai shërben gjithashtu si bazë për ekipin financiar të Larsen, i cili merret me përpunimin e pagesave me karta krediti.
Me koston e ulët të jetesës dhe nivelet e larta të korrupsionit zyrtar, Bjellorusia ishte një zgjedhje e qartë për të vendosur një pjesë të stafit të Larsen, shumë prej të cilëve rekrutoheshin nga studentët turq që studiojnë në universitetet e Qipros Veriore, tha Önal.
“Djemtë e duan,” shtoi ai. “Ka shumë vajza, ka jetë, ka pije.”
H Casino është në pronësi të plotë të një biznesmeni turk, Mustafa Egemen Şener, të cilin Önal e përshkruan si partnerin e biznesit të Falyali në Bjellorusi. Şener nuk iu përgjigj kërkesave për koment.
Gazetarët identifikuan gjithashtu një person, profilin në rrjetet sociale të të cilit e liston Les Ambassadeurs – kazinoja e Falyali – si vend pune. Ky individ kishte shërbyer gjithashtu si menaxher në H Casino. Regjistrat kufitarë tregojnë se ai kishte udhëtuar me Şener midis Bjellorusisë dhe Ukrainës.
Një pjesë e parave të gatshme që mbërrijnë në Bjellorusi depozitohen në llogaritë e kazinosë si të ardhura dhe mund të transferohen më pas në Dubai, sipas Önal. Shuma të tjera, tha ai, transportohen me avion direkt në Aeroportin Ndërkombëtar të Larnakës, në Republikën e Qipros, nga ku më pas kontrabandohen në Qipron Veriore. (Aeroplanët mund të ulen në Qipron Veriore vetëm nëse vijnë nga Turqia.)
Rrjeti kishte një mekanizëm të strukturuar për të siguruar që paratë e gatshme të kalonin në veri pa probleme. Së pari, një partner me lidhje të forta në jug organizonte nxjerrjen e parave nga aeroporti, duke marrë një përqindje prej tre deri në pesë për qind si shpërblim, tha Önal. Paratë e padeklaruara anashkalonin kontrollet e aeroportit, falë pagesave të rreth 5,000 eurove për çdo 1 milion euro të kontrabanduar për zyrtarët doganorë.
Më pas, partneri sigurohej që paratë të mbroheshin gjatë transportit nga aeroporti deri te pika e kalimit në anën greko-qipriote. Në anën turko-qipriote, një zyrtar i lartë i forcave të rendit organizonte kalimin e sigurt, sipas Önal. Paratë më pas depozitoheshin në bankat lokale të Qipros Veriore, të cilat nuk zbatojnë kontrollet standarde kundër pastrimit të parave, shtoi ai.
“Loja e fatit”
Ndër më shumë se 240 të dyshuar që u akuzuan vitin e kaluar, prokurorët në Ankara identifikuan 35 individë si “liderë” të organizatës. Ata përfshinin Özge Taşker Falyali, si dhe menaxherin e Kazinosë Les Ambassadeurs, Hakan Atıcı. Ata përballen me dënime që kalojnë 50 vjet.
Sipas të dhënave të regjistrimit të domeneve, Atici ka regjistruar personalisht dhjetëra faqe bastesh, me emra si iranbets.com, bet4usa.com dhe maradonabet.com. Atici nuk iu përgjigj kërkesave për koment.
Sipas Önal, si aktakuza e vitit të kaluar ashtu edhe ajo e vitit 2018 kundër tij kishin dy qëllime për autoritetet turke: të konfirmonin se ryshfetet e paguara nga rrjeti ishin në përpjesëtim me të ardhurat e tij dhe të dërgonin një mesazh paralajmërues se qeveria mund të godiste në çdo moment.
“Kjo është thjesht për të frikësuar Özge-n,” tha Önal. “Me fjalë të tjera, për t’i thënë: ‘Mos na vidh paratë, paguaj komisionin tënd siç duhet, ne e dimë sa fiton.’”
Si provë shtesë se aktakuza e fundit turke ishte “bosh”, Önal përmendi faktin se Özge Taşker Falyali ndodhej në Qipron Veriore, duke festuar ditëlindjen e saj të 41-të, vetëm disa ditë pas shpalljes së akuzave. Këtë javë, ajo u shfaq pranë liderit turko-qipriot në një funeral shtetëror të transmetuar drejtpërdrejt për një biznesmen të njohur.
Sipas Önal, operacioni i basteve tani menaxhohet nga Emiratet e Bashkuara Arabe – një zgjedhje e natyrshme, duke marrë parasysh lehtësinë për të hapur llogari bankare, për të regjistruar kompani dhe për të siguruar viza atje, me shumë pak pyetje të bëra.
Gazetarët nuk mundën të konfirmonin në mënyrë të pavarur këtë pretendim për shkak të vështirësive në raportimin nga Emiratet e Bashkuara Arabe, por Özge Taşker Falyali duket se ka një prani të konsiderueshme në Dubai. Sipas të dhënave të rrjedhura të pronave, ajo zotëron një duzinë pronash luksoze atje, të blera për një total prej 62 milionë dollarësh brenda një viti, në 2023.
Ndërkohë, BeteBet ka përditësuar këtë javë versionin më të fundit të domenit të saj, ndërsa disa nga portofolët e identifikuar nga hetuesit financiarë turq në 2022 kanë shfaqur aktivitet edhe muajin e kaluar.
Sa për Falyali-n, gjatë jetës së tij, dyshimet mbi përfshirjen e tij në aktivitete të paligjshme duket se patën pak ndikim në statusin e tij në Qipron Veriore.
Ai nuk u arrestua kur Shtetet e Bashkuara ngritën një aktakuzë ndaj tij dhe vëllait të tij Hüsnü për pastrim parash në 2015, dhe nuk ka asnjë tregues se ai ose kompanitë e tij janë hetuar në Qipron Veriore. (Autoritetet amerikane e hodhën poshtë aktakuzën pas vrasjes dhe refuzuan të komentojnë çështjen.)
Pas vrasjes së Falyali-t, zyrtarë të lartë turko-qipriotë morën pjesë në funeralin e tij, ndërsa arkivoli i tij u mbulua me flamurin kuq-e-bardh të Qipros Veriore dhe atë të Turqisë.
Degët në Shqipëri të manjatit të basteve të paligjshme online
Dy njerëzit e lidhur me manjatin turko-qipriot të lojërave të fatit, i vrarë në shkurt 2022, krijuan në Shqipëri kompaninë e cila zotëroi tregun e basteve online që në themelimin e saj.
“Universe Sh.A” pak kohë pasi u krijua, siguroi nga autoritetet shqiptare licencat për të operuar përmes markës “Bastarena”. Krahas “kopsitjes” së dokumenteve kompania nisi një fushatë agresive promocioni shoqëruar edhe me krijimin e një portali sportiv: eduasportin.com.
Kompania arriti të siguronte një licencë për lojërat elektronike në distancë, edhe pse në prokurorinë e Durrësit kishte nisur një procedim penal për pastrim parash pas referimit të transaksioneve të dyshimta nga autoritetet ligjzbatuese.
Një hetim nga OCCRP, “Shteg.org”, “Amphora Media”, “Times of Malta” dhe gazetarë nga dhjetëra shtete ka zbuluar dokumente, regjistrime online dhe dëshmi të drejtpërdrejta ku ngrihen dyshime se Ulash Utku Bozdogan (Ulaş Utku Bozdoğan), themelues dhe pronar i zinxhirit “Kebab Factory”, dhe Burak Bashel (Burak Başel), bashkëpronar i kafenesë “Food for Fit”, janë të përfshirë në perandorinë e Halil Falialit (Halil Falyalı) – manjat turko-qipriot i basteve.
Brenda më pak se një dekade, Faliali dhe familja e tij dyshohet se ndërtuan një rrjet të paligjshëm të basteve online në shumë shtete.
Këto operacione të paligjshme gjeneronin të paktën 80 milionë dollarë çdo muaj, sipas ish-drejtorit financiar, Xhemil Onal (Cemil Önal), i cili foli ekskluzivisht për OCCRP-në.
Onal tregon se ai personalisht derdhte rreth 15 milionë dollarë në pagesa “sponsorizimi” çdo muaj, kryesisht për zyrtarë të partisë në pushtet në Turqi dhe Qipron Veriore.
Krijimi i “Bastarena”-s
Më 4 maj të 2017-s Ulash Utku Bozdogan dhe Ilir Hasenbelli u takuan në një nga studiot e vogla noteriale, diku në Rrugën e Dibrës në Tiranë.
Bozdogan, shtetas turk, por që deklaron se jeton në zonën e njohur si Kodra e Diellit, dhe Iliri, shqiptar që përfaqëson një familje biznesmenësh nga qyteti i Durrësit, u bashkuan për të krijuar kompaninë “Universe”.
Bozdogani figuron si përfaqësues i “Universal Software Solutions” në dokumentet e themelimit të kompanisë. Ndërsa Hasenbelli përfaqësonte kompaninë e quajtur MAREN, dikur në pronësi të Ramazan Hasanbellit, i dënuar në Itali për trafik droge.
Pronar përfitues i “Universe” është Burak Basheli, të cilën e zotëron përmes “Universal Software Solutions” në Curacao.
Biznesi i kompanisë ishin lojërat e fatit për të cilat u licencua nga autoritetet në kulmin e aksionit të qeverisë Rama kundër bixhozit. Kompania filloi të operojë në tregun shqiptar përmes markës “Bastarena”.
Pak muaj pas themelimit të “Universe Sh.A”, qeveria Rama mori vendimin Nr. 684, datë 22.11.2017 për përcaktimin e kushteve dhe të kërkesave teknike që duhet të plotësojë subjekti për kategorinë “lojëra elektronike në distancë”.
Në janar të 2018-s, “Universe Sh.A” licencohet për ushtrimin e aktivitetit “Lojëra elektronike në distancë” dhe menjëherë pas kësaj nis dhe një fushatë marketingu që publikohet në të gjitha mediat sportive pa përjashtim.
Dokumentet tregojnë se kompania u licencua edhe pse organet ligjzbatuese kishin nisur një procedim penal me dyshimin e pastrimit të parave.
“Shteg.org” nuk mundi të siguronte më shumë të dhëna në lidhje me këtë procedim, por Autoriteti i Mbikëqyrjes së Lojërave të Fatit garantoi se licencimi i kompanisë është bërë në përputhje me ligjet shqiptare.
Në një kohë rekord kompania arriti të zërë tregun e basteve online ku, sipas deklaratave të Kryeministrit Edi Rama, në vitin 2017 tregu i basteve dhe i bixhozit qarkullonte një shumë prej 700 milionë eurosh.
Në të gjitha njoftimet që bënte në faqen e vet dhe mesazhet që u dërgonte lojtarëve, kjo kompani i mëshonte faktit që janë të vetëm në treg për bastet online.
Kompania reklamonte me krenari për veten se kishte “garanci shtetërore’.
“Duhet theksuar qysh në fillim se ‘Bastarena’ është shoqëria e parë dhe e vetme e licencuar në tregun e lojërave elektronike në distancë… Një ndër pikat më të forta që kjo kompani ka, është besueshmëria. Ajo i ka mëshuar fort këtij aspekti dhe te ‘Bastarena’ e thonë me plot krenari se janë e vetmja shoqëri online e besueshme me garanci shtetërore’, thuhet mes të tjerave në këtë shkrim-reklamë të kompanisë.
Dokumentet tregojnë se njerëzit që investuan 3.6 milionë euro në kompaninë shqiptare janë persona të lidhur me bizneset e Halil Falialit, i cili u vra me armë në vitin 2022. I njohur për stilin e tij luksoz të jetesës dhe lidhjet politike, ai gjithashtu dyshohet se drejtonte një perandori të gjerë të basteve të paligjshme online — një rrjet që, sipas ish-drejtorit të tij financiar, gjeneronte dhjetëra miliona dollarë në muaj.
Bozdogan dhe Bashel luajtën rol në regjistrimin, licencimin dhe zhvillimin e faqeve të dyshuara të paligjshme të basteve brenda rrjetit. Ndërkohë, Bozdogani përballet me akuzat se mbikëqyrte pagesat me kriptovaluta. Së bashku, ata dyshohet se ndihmuan në mbajtjen dhe zgjerimin e perandorisë së basteve online të sindikatës, duke përfituar nga mjedisi rregullator i Maltës.
Avokati i Bashelit tha se Bozdogani u emërua nga “Universal Software Solutions” si përfaqësuesi i saj ligjor në Shqipëri, me një autorizim të kufizuar të lëshuar për përgjegjësi të veçanta brenda Shqipërisë.
“Klienti ynë nuk ka asnjë marrëdhënie personale me Ulash Utku Bozdoganin,” tha avokati.
Avokati i Bashelit nuk i mohoi plotësisht lidhjet duke thënë se “në fazën e aplikimit të licencës, MAREN bleu programe (software) nga USS [Universal Software Solutions] duke transferuar 30% të aksioneve të “Universe” tek USS si pjesë e transaksionit” dhe “Universe” operoi nën licencën e saj për një periudhë të kufizuar prej tetë muajsh, katër prej të cilave ishin të drejtpërdrejta për zhvillimin e programit.
Në një kërkesë për koment në lidhje me pretendimet se kompanitë e licencuara të lojërave të fatit janë përdorur nga anëtarët e një rrjeti të paligjshëm të lojërave të fatit, Autoriteti i Mbikëqyrjes së Lojërave të Fatit tha se “nuk ishte në gjendje të konfirmonte ose mohonte nëse ndonjë subjekt apo individ ka qenë ose është nën hetim”, por theksoi se “kryen kontrolle të kujdesit të duhur për Pronarët Përfitues si dhe mbi drejtorët e të licencuarit dhe mbajtësit e funksioneve kryesore”. Nëse autoriteti konstaton se pronarët ose drejtorët nuk janë “të përshtatshëm”, mund të pezullojë ose anulojë licencat e tyre të lojërave të fatit dhe të paralajmërojë autoritetet e tjera”, deklaroi AMLF-ja.
Bozdoğan dhe Hasanbelli nuk iu përgjigjën kërkesave për koment.
Nga qebapi në Crypto
Pikat e “Kebab Factory” janë të shpërndara në Maltë dhe kafeneja “Food For Fit” në Sliema, e njohur për ushqimet e saj të shëndetshme me klientë besnikë. Megjithatë, pas sipërmarrjes së suksesshme të dy burrave që qëndrojnë pas këtyre bizneseve të njohura, fshihet një ndërmarrje më e errët: lidhje me një rrjet platformash të basteve online të lidhura me një sindikatë të dyshuar të paligjshme që qarkullonte miliarda euro.
Ulash Utku Bozdogan, themelues dhe pronar i zinxhirit “Kebab Factory”, dhe Burak Bashel, bashkëpronar i kafenesë “Food for Fit”, rezultojnë të lidhur me rrjetit e kompanive të Halil Faliali – manjat i lojërave të fatit turko-qipriot i lidhur politikisht dhe i vrarë në shkurt 2022.
Bozdogani dhe Bashel luajtën rol në licencimin e faqeve të dyshimta të lojërave të fatit brenda këtij rrjeti. Bozdogani, nga ana tjetër, përballet me akuza për mbikëqyrjen e pagesave me kripto-monedha. Supozohet se së bashku ata kanë ndihmuar në mbështetjen dhe zgjerimin e rrjetit, duke përdorur ambientin rregullator të Maltës në favorin e tyre.
Një burim qeveritar konfirmoi se lidhjet e Falialit me Maltën po hetohen nga autoritetet.
Në përgjigje përmes avokatit të tij, Basheli tha se “nuk ka pasur asnjë partneritet ose lidhje me Z. Halil Falialı në asnjë rrjet të dyshuar bastesh.”
“Bashkëpunimi i vetëm profesional me klientin tonë [Faliali] ishte kur kompania e tij lokale në Qipro, Cypbet, bleu program për dyqane offline nga kompania ime [e Bashelit] e bazuar në Qipro.”
Bozdogan nuk iu përgjigj kërkesave për koment. “Food for Fit” tha se pronari nuk kishte asnjë rol në biznes.
Sipas prokurorëve turq, Falialı supozohet të ketë ndërtuar një operacion të paligjshëm ndërkufitar të basteve online që përfshinte Maltën.
Falialı, i cili dikur ishte akuzuar në mungesë në SHBA për pastrimin parash të ardhura nga trafiku i drogës, u vra kur një breshëri armësh automatike u derdhën në makinën e tij.
Ai ishte i njohur si biznesmen dhe pronar i hotelit ”Les Ambassadeurs Hotel & Casino & Marina”, një resort luksoz në qytetin port të Kyrenias në anën turke të ishullit të ndarë.
Por pas dritave të shkëlqyera, ai dhe bashkëpunëtorët e tij supozohet se drejtonin një operacion të gjerë të basteve të paligjshme që gjeneronte të paktën 75 milionë euro në muaj, sipas ish-drejtorit të tij të financave, Xhemil Onal, i cili foli për OCCRP-në nga një burg në Holandë, ku po lufton kundër ekstradimit në Turqi.
Prokurorët turq ngritën akuza kundër Onalit për krijimin e një grupi kriminal për pastrimin e parave të fituara nga baste të paligjshme. Në janar 2023, me kërkesë të Turqisë, Interpoli lëshoi një urdhër arresti duke e përshkruar Onalin si “një nga organizatorët” e vrasjes së Falialit. Onali e mohon akuzën dhe thotë se u vendos në target nga ryshfeti që ata paguanin për informacionin komprometues që ai ka për individë të fuqishëm në Turqi dhe Qipron e Veriut.
Operacionet e lojërave të fatit online shpesh e shpërndajnë infrastrukturën e tyre duke regjistruar kompani në një vend dhe duke vendosur serverat në një vend tjetër, ndërkohë që lëvizja e parave bëhet përmes juridiksioneve të tjera në formën e cash-it ose kriptomonedhës, tha Jeremy Douglas, shefi i stafit dhe këshilltari për strategjinë në Zyrën e Kombeve të Bashkuara për Drogat dhe Krimin.
Vetëm dhjetë muaj pas vrasjes së Falialit, autoritetet sekuestruan rreth 40 milionë euro asete, ndërsa ministri i Brendshëm i Turqisë njoftoi një goditje ndaj rrjetit. Ai madje përmendi rolin e Maltës në një konferencë shtypi.
“Bastet virtuale, lojërat virtuale të fatit dhe kripto përbëjnë qarkullimin e parave në botë pa asnjë pengesë… Nga Ballkani në Maltë dhe Qipro, këto janë vendet ku [këto grupe] kanë bazat e tyre.”
Në dhjetor të vitit të kaluar, prokurorët turq ngritën akuza ndaj 250 personave, 35 prej të cilëve dyshohet se janë udhëheqës të rrjetit të Falialit, përfshirë gruan e tij Ozge Tashker Faliali (Özge Taşker Falyalı).
Onali thotë se Ozge drejton operacionet nga Dubai, ku gazetarët zbuluan se Ozgeja kishte blerë një duzinë pronash luksoze me vlerë rreth 58 milionë euro në vitin pas vrasjes së burrit të saj në Dubai.
Një raport konvencional nga hetuesit e krimeve financiare të Turqisë listoi rreth 100 portofolë kriptomonedhash të lidhura me rrjetin e Falialit, për të cilët gazetarët zbuluan se kanë marrë më shumë se 1.4 miliardë dollarë që nga viti 2018.
Onal thotë se portofolët ishin vetëm një pjesë e vogël e mijëra llogarive që rrjeti përdorte – një pretendim që është konfirmuar nga raporti turk.
Jeremy Douglas, shefi i stafit dhe këshilltari për strategjinë në Zyrën e Kombeve të Bashkuara për Drogat dhe Krimin, tha se operacionet e lojërave të fatit online shpesh e shpërndajnë infrastrukturën e tyre gjerësisht, për shembull duke regjistruar kompani në një vend dhe duke vendosur serverë në një tjetër, ndërkohë që lëvizin para përmes juridiksioneve të tjera në formën e parave në dorë ose kriptomonedhës.
Dokumentet kanë zbuluar praninë e rrjetit në Maltë, ku bashkëpunëtorët e Falialit në rrjetin e dyshuar të basteve të paligjshme, Ulash Utku Bozdogan dhe Burak Bashel, ndër të tjerë, kanë ndërtuar një rrjet të lulëzuar kompanish, duke përfshirë edhe biznese të mëdha të gastronomisë: zinxhirin e “Kebab Factory”, ku janë hapur shtatë pika në pesë vite, si dhe kafenenë më të sofistikuar dhe të fokusuar në shëndetin, “Food for Fit”, në Sliema, e cila gjithashtu ka degë në Kirenia, në Qipron Veriore.
“Food For Fit” u distancua nga Basheli, duke thënë se ai “nuk është i përfshirë në menaxhimin e biznesit tonë. Ai është vetëm një aksioner/investitor.” Basheli zotëron afërsisht 70% të “Food For Fit Malta”.
Me një aksion në sistemet e pagesave, programet dhe shërbimet për bizneset e lojërave të fatit dhe për vetë kumarxhinjtë, Burak Bashel është i pranishëm në të gjithë zinxhirin ushqimor dhe të lojërave të fatit dhe basteve.
Burak Bashel është pronar i pakicës i “Universal Software Solutions NV”, ndërsa Ulash Utku Bozdogan ishte përfaqësuesi i “Universal Software Solutions”, mbajtësi i licencës së etiketave “BeteBet” dhe “KolayBet”, dy prej shumë faqeve të basteve në rrjetin e pretenduar të lojërave të fatit të paligjshëm që janë në listën e zezë në Turqi, Latvia dhe Qipro. Ulash Utku Bozdogan ishte përfaqësuesi i “Universal Software Solutions” në Shqipëri.
Onali e përshkruan “Betebet” si sipërmarrjen e parë të Falialit në botën e dyshuar të paligjshme të lojërave të fatit online. “BeteBet” u përmend në dëshmitë e përfshira në aktakuzën turke të vitit të kaluar.
Për të hapur website të shumta nga Malta, Bozdogani përdori “Alpha Ratings Co. Ltd”, e cila u krijua si agjenci marketingu e filialeve në internet, si dhe një kompani tregtare dhe e pasurive të paluajtshme. Sot njihet si “Kebab Manufacturing Co. Ltd”.
Hüsnü Faliali, vëllai i Halilit, tha për “HalkTV” se vëllai i tij ishte zhvendosur në baste të paligjshme që në vitin 2004. Gazetarët identifikuan një faqe bastesh “ArtemisBet”, e regjistruar nga një bashkëpunëtor i Falialit, Ibrahim Tokkan, në vitin 2007. Faqja u bllokua nga autoritetet në Turqi në 2017 dhe në Poloni.
Tokkan, i cili është paditur si menaxher i dyshuar i rrjetit të paligjshëm të basteve, regjistroi faqe në familjet kolaybet.com dhe betebet.com përmes “Total Gaming Solutions BV”, të lidhura gjithashtu me rrjetin. Detajet e pronësisë së “Betebet” ishin të fshehura nga viti 2012 deri në vitin 2019.
Për lidhjet e tij me “Betebet”, avokati i Bashelit tha se ligjet dhe kufizimet e licencimit ndryshojnë sipas juridiksionit dhe kompanitë që operojnë nën një licencë në Curaçao janë përgjegjëse për të siguruar përputhjen me ligjet lokale në rajonet ku ato operojnë. Ai shtoi se “Universal Software Solutions” u shet programe kompjuterike bizneseve dhe nuk merret drejtpërdrejt me përdoruesit përfundimtarë të faqeve të basteve.
“BeteBet” u përmend në dëshmitë e përfshira në aktakuzën turke të vitit të kaluar. “Pronet Gaming”, në pronësi të Bashelit, është një ofrues programesh për faqet e basteve.
Në Maltë, Basheli ka mbyllur ose riemëruar kompanitë që mbanin markën “Pronet”. “Pronet Payment Systems Limited” u bë “Doxxon Finance Limited”.
Avokati i Bashelit thotë se “Pronet Curacao”, një markë në pronësi të “Universal Software Solutions”, drejtonte operacionet B2B dhe “Pronet Malta” aplikoi për një licencë për ta bërë këtë, por kurrë nuk e përdori atë.
Si funksionon sistemi?
Faqet e supozuara të basteve të paligjshme të rrjetit pasqyrojnë platforma ligjore të lojërave të fatit në internet: ato ofrojnë lojëra të drejtpërdrejta kazino, lojëra elektronike dhe baste sportive, shpesh në gjuhë të personalizuara me ndërfaqe miqësore për përdoruesit. Kumarxhinjtë mund të paguajnë me kartë krediti dhe kriptomonedhë, ose nëpërmjet platformave të ndryshme të pagesave në internet.
Ekziston një zonë e madhe gri midis operatorëve të basteve të licencuar siç duhet dhe atyre plotësisht të paligjshëm: faqet e internetit që përdorin një licencë nga një juridiksion ‘e lehtë’ për të synuar lojtarët e fatit në një zonë ku kjo licencë nuk zbatohet ligjërisht.
Megjithatë, ndryshe nga platformat e licencuara, këto faqe interneti rregullisht shpërfillin rregulloret. Ata mund të kenë një licencë në Maltë, Mal të Zi ose Curaçao – megjithatë synojnë kumarxhinjtë në vende të tilla si Turqia, ku kumari në internet është shumë i kufizuar.
Sapo autoritetet fusin në listën e zezë një sajt, rrjeti sindikata thjesht e riemëron dhe e rihap atë. “BeteBet” ishte në listën e zezë në Turqi në 2017, Qipro në 2019 dhe Letoni 2021.
“Le të themi se dikush bëri një ankesë [dhe faqja e internetit BeteBet] u mbyll,” shpjegoi Onal. “Në një moment, në 16 sekonda, BeteBet2 do të jetë live”, tha përfaqësuesi i kompanisë.
