Uji ka fuqi të madhe. Aq të madhe, sa që pompimi i ujit nëntokësor mund të ndryshojnë pjerrësinë dhe rrotullimin e Tokës. Kjo mund të ndikojë edhe në ngritjen e nivelit të detit dhe pasojat e tjera të ndryshimeve klimatike.
Pompimi i ujërave nëntokësore duket se ka pasoja më të mëdha se sa mendohej më parë. Një studim i publikuar në revistën “Geophysical Research Letters” tregon se, brenda më pak se dy dekadash, Toka është anuar me rreth 80 cm si rezultat i pompimit të ujit nëntokësor. Kjo ka kontribuar në një rritje prej 0.6 cm të nivelit të detit.
“Poli rrotullues i Tokës ndryshon shumë,” thotë Ki-Weon Seo, gjeofizikan në Universitetin Kombëtar të Seulit dhe drejtues i studimit. “Studimi ynë tregon se, ndër shkaqet e lidhura me klimën, rishpërndarja e ujërave nëntokësore ka ndikimin më të madh në devijimin e polit rrotullues.”
Me lëvizjen e Tokës rreth polit të saj rrotullues, shpërndarja e ujit në planet ndikon në shpërndarjen e masës. “Ashtu si kur i shton pak peshë një rrotullimi,” shpjegojnë autorët, “Toka rrotullohet pak ndryshe ndërsa uji zhvendoset.”
Kërkimi i NASA-s i publikuar në vitin 2016 tregoi se shpërndarja e ujit mund të ndryshojë rrotullimin e Tokës. Studimi aktual përpiqet të shtojë shifra konkrete në këtë zbulim. “Jam shumë i lumtur që zbulova shkakun e paqartë të devijimit të polit rrotullues,” thotë Seo. “Nga ana tjetër, si banor i Tokës dhe baba, jam i shqetësuar që pompimi i ujërave nëntokësore është një burim tjetër i rritjes së nivelit të detit.”
Studimi përfshiu të dhëna nga viti 1993 deri në 2010 dhe tregoi se pompimi i 2150 gigatonëve ujë ka shkaktuar një ndryshim në pjerrësinë e Tokës me afërsisht 80 cm. Këto ujëra përdoren kryesisht për vaditje dhe konsum njerëzor, duke përfunduar në oqeane.
Në studim, shkencëtarët modeluan ndryshimet e vëzhguara në devijimin e polit rrotullues dhe lëvizjen e ujit. I vetmi model që përputhej ishte ai që përfshinte shpërndarjen e 2150 gigatonëve ujë nëntokësor.
Surendra Adhikari, shkencëtar në NASA, thotë se ky hulumtim shtesë është i rëndësishëm. “Ata kanë përllogaritur rolin e pompimit të ujërave nëntokësore në lëvizjen polare,” thotë ai, “dhe është mjaft i rëndësishëm.”
Është e rëndësishme se nga vjen uji dhe ku shkon. Rishpërndarja e ujit nga brezat e mesëm ka ndikimin më të madh, kështu që lëvizja intensive e ujit nga Amerika Veriperëndimore dhe India Veriperëndimore ka luajtur një rol kyç në ndryshimin e pjerrësisë.
Tani që ndikimi i lëvizjes së ujit dihet për një periudhë kaq të shkurtër kohore, hulumtimi i të dhënave historike mund të ndihmojë në tregimin e prirjeve dhe të japë një kuptim më të thellë të efekteve të lëvizjes së ujërave nëntokësore.
“Vëzhgimi i ndryshimeve në polit rrotullues të Tokës është i dobishëm,” thotë Seo, “për të kuptuar ndryshimet në shkallë kontinentale të rezervave ujore.”
Këto të dhëna mund të ndihmojnë gjithashtu ambientalistët të kuptojnë si të parandalojnë rritjen e mëtejshme të nivelit të detit dhe çështjet e tjera klimatike. Shpresohet që ndryshimet mund të zbatohen siç duhet me kalimin e kohës.
