Gazeta spanjolle “Marca” i ka kushtuar një speciale yllit të kombëtares tonë, Kristjan Asllani. Mesfushori i lindur në Elbasan në vitin 2002 konsiderohet nga “Marca” si “motori” i Shqipërisë, që sonte në mbrëmje do të sfidojë pikërisht Spanjën në Dyseldorf në ndeshjen e tretë në grupin B.
Një takim me historinë për Shqipërinë, ndonëse rruga kalon përmes skuadrës që më shumë ka bindur në këtë edicion… Spanja. “Marca” kujton se mesfushori nuk harron se nga vjen dhe as që vetëm tre vite më parë, teksa festonte fitoren e Italisë në “Euro 2020” (Europiani u luajt në vitin 2021), po shërbente tavolinat në festivalin “stringozzo alla tape senesë” në Itali. “Më pëlqejnë festivalet dhe të jem kamerier. Vrapoj me karrige i djersitur dhe mes mushkonjave për t’u sjellë ushqim banorëve të qytetit, turistëve dhe njerëzve që vijnë masivisht nga zonat e afërta”, kujton ai në “Cronache di spogliatoio”.
“Unë u rrita në Buti dhe nuk do ta ndryshoja për tërë botën. Sa herë që mundem, kthehem – thotë ai, duke iu referuar qytetit të vogël në Toskanë ku mbërriti kur ishte vetëm dy vjeç. Dhe fillimet nuk ishin të lehta – Babai erdhi në Itali me një varkë dhe më tregon se sa e vështirë ishte jeta në Shqipëri. Nëna ime kishte 18 vjeç dhe nuk ishte e lehtë. Ata vuajtën shumë dhe çfarë bënë për mua dhe për vëllain tim Leonardo, i cili është 13 vjeç, është e paçmueshme: ndihem sikur nuk mund t’ia kthej, por përpiqem”, rrëfen ai për “Corriere dello Sport”.
Papritur jeta e tij mori një kthesë rrënjësore. Vetëm 13 ndeshje si titullar në elitën e futbollit italian dhe dy gola kundër Interit – një me ekipin rezervë dhe një tjetër në Serinë A – i dhanë mundësinë të largohej nga Empoli dhe të nënshkruante për zikaltrit në këmbim të 10 milionë eurove.
“Kur mora mesazhin nga Havier Zaneti, për pak sa nuk më ra të fikët”, siguron ai.
“Kur firmosa për Interin e çova të gjithë familjen time në Milano. Nëna ime punonte në një fabrikë ëmbëlsirash dhe babai im punonte në një fabrikë uji. Në verë ai kaloi gjithë ditën në diell: tani jeta e tij ka ndryshuar”, tregon mesfushori kuqezi. Ky admirues i Kakasë është lojtar dytësor për Interin, me të cilin ka fituar titullin, por me Shqipërinë ka një rol udhëheqës. Tani ajo që “Mister Catering” vendos në pjatë janë golat dhe asistet.
“Ai është rritur shumë dhe është shumë i fortë mendërisht. Ai e ka kuptuar që jeta nuk të jep asgjë”, është shprehur trajneri i tij te Shqipëria, Silvinjo. Mund të priste thirrjen nga Italia… por ndihet krenar që ka zgjedhur Shqipërinë.
“Gjaku im është shqiptar, në shtëpi flas herë pas here gjuhën dhe gjyshërit e mi mbajnë gjallë rrënjët e mia. Nëse jam në Tiranë me kombëtaren shkoj t’i shoh”. Tani është në Gjermani, por shpreson që t’i japë atyre (gjyshërve) në distancë një fitore ndaj Spanjës dhe pse jo edhe një vend në turin e dytë. Të ëndërrosh është falas.
