Nga Boldnews.al
Kryetari i Gjykatës së Lartë, Sokol Sadushi, u përpoq të sqarojë pozicionin e tij, pas publikimit të një fotoje të shpërndarë në media, ku ai shfaqet në një aktivitet publik me shallin e kuq në qafë, një simbol të komunizmit.
Sadushi deklaroi se aktiviteti ku mori pjesë fundjavën e kaluar ishte organizuar për përkujtimin e Brigadës së Parë Partizane gjatë Luftës Anti-fashiste, ku kishte qenë pjesë edhe babai i tij, Maliq Sadushi.
Megjithatë, në një deklaratë justifikuese për mediat, shpërndarë këtë të Enjte, kryegjyqtari nuk u dha përgjigje dy pikëpyetjeve thelbësore;
– Përse duhet të mbante në qafë shallin e kuq, që njihet botërisht si simbol i komunizmit, ndërkohë që lufta partizane nuk e ka pasur këtë shenjë dalluese, dhe;
– Përse kreu i një institucioni të pavarur, madje në majën e pushtetit gjyqësor, duhet të shfaqte hapur dhe publikisht anësinë politike, duke pozuar në krah të kryebashkiakut socialist të Vlorës, Ermal Dredha, deputetit të Edi Ramës, Vullnet Sina dhe të dërguarit të qeverisë për atë zonë, prefektin Flamur Mamaj.
Sadushi, në deklaratën e tij sqaron pjesëmarrjen e tij në aktivitetin publik, të zhvilluar në Tërba të Vlorës: “Tri njësi administrative, bashkitë e Vlorës, Himarës dhe Selenicës, në datën 20 janar 2024, organizuan në mënyrë të përbashkët një veprimtari në kujtim dhe nderim të 80 vjetorit të krijimit të Brigadës së Pestë, një nga formacionet më të njohura luftarake shqiptare, pjesëmarrëse në Luftën e Dytë Botërore, që ka kontribuar në çlirimin e vendit dhe ka luftuar në Kosovë e deri në Sanxhak të Bosnjë-Hercegovinës. Në këtë aktivitet jam ftuar mes qindra të tjerëve, me cilësinë e pjesëtarit të familjes së një prej themeluesve të kësaj brigade, babait tim Maliq Sadushi”.
“Boldnews.al” ka mbajtur më herët qëndrimin se “Sokol Sadushi, si çdo person, ka të drejtë të nderojë dhe respektojë të atin. ….. Por, kur nderimi për babain shndërrohet në një shfaqje politike, madje të asaj periudhe politike diktatoriale, nga e cila vuajtën mijëra e mijëra shqiptarë, kjo nuk është më çështje familjare dhe raporti mes birit dhe babait të tij”.
Për t’i dhënë nota patriotizmi qëndrimit të tij, kryetari i Gjykatës së Lartë, Sokol Sadushi, deklaron më tej në deklaratë se “Ngjarjet e rëndësishme të Luftës së Dytë Botërore janë pjesë e kujtesës dhe trashëgimisë historike të të gjitha vendeve të rreshtuara në aleancën e madhe antifashiste të kohës. Askund dhe askush në këto vende nuk gjykon se nderimi i asaj përpjekjeje titanike të njerëzimit dhe botës demokratike ka të bëjë me ngjyrime ideologjike të lidhura me të sotmen”.
Por, siç ka analizuar më herët “Boldnews.al”, “Lufta anti-fashiste është një prej përpjekjeve madhore të popullit shqiptar. Ajo është kryer pa “shallin e kuq”, por me idealin e mijëra të rinjve, burrave e grave që u bashkuan për të luftuar kundër pushtuesve fashistë dhe nazistë. Ai “shalli i kuq” ishte një simbol komunist, i cili, megjithë propagandën 45-vjeçare, nuk mund të vendoset si shenjë barazimi me luftën anti-fashiste”.
Pasi ka dhënë konsideratat e tij për Luftën Anti-fashiste, Sadushi tenton të sqarojë pozicionin e tij edhe përballë ligjit, i cili ndalon përfshirjen e gjyqtarëve në aktivitete me natyrë politike.
“Pretendimi se Kryetari i Gjykatës së Lartë ka marrë pjesë në veprimtari të papajtueshme me funksionin e gjyqtarit është i gabuar dhe jo logjik. Pjesëmarrja në një veprimtari përkujtimore të Luftës Antifashiste, e cila nderohet sot në të gjithë botën demokratike, nuk cilësohet si angazhim në një aktivitet politik, e aq më pak të identifikueshëm me një parti të caktuar politike në Shqipëri”.
Këto konsiderata të Sadushit merren me rezervë dhe, përgjigje nëse ka shkelje ligjore prej tij, duhen dhënë nga Këshilli i Lartë Gjyqësor (KLGJ) dhe Inspektori i Lartë i Drejtësisë (ILD), dy institucione që deri më tani kanë heshtur dhe nuk kanë dhënë asnjë sinjal reagimi.
Megjithatë, shprehja “fotoja flet sa një mijë fjalë” është me vend në këtë rast.
Sadushi me shallin e kuq komunist në qafë dhe i shoqëruar nga eksponentë të Partisë Socialiste, pasardhëse e Partisë së Punës së Shqipërisë, do ta ketë të vështirë të bindë mijëra ish-të përndjekur apo ish-pronarë, të cilët kërkojnë drejtësi në Gjykatë për dëmet personale dhe pasurore që u ka bërë sistemi diktatorial në Shqipëri.
