Dje Paul Walker do të festonte 50-vjetorin e lindjes, nëse fati nuk do të kishte rezervuar fundin tragjik të tij 10 vite më parë. Aktori u nda nga jeta në 2013 në një aksident automobilistik. Miqtë dhe të afërmit e kujtojnë me mall çdo përvjetor ditëlindjeje, e s’kishte si të mungonte as këtë vit.
Miku i tij si vëlla, Vin Diesel në një mesazh të gjatë në Instagram, ndër rreshta kujton momentet më të bukura që ata kanë kaluar së bashku. Në veçanti, ai ka publikuar një foto të tyre së bashku, e cila tregon se është bërë në ditëlindjen e 40-të të Paul Walker.
“Një dekadë… dhjetë vite të gjata… e megjithatë ndihet si dje kur të këndonim urime ditëlindjen për të 40 e mëdha! Bota nuk është e njëjtë vëlla… si specie, dikush mund të thotë se po luftojmë. Por unë mendoj për ty dhe buzëqesh dhe e di se gjithçka do të jetë mirë.
Isha duke kaluar nëpër foto për të festuar këtë ditë të shenjtë. Kujtimet vijnë para syve të mi, njëra më e mirë se tjetra… por këtë nuk mund ta kaloja këtë. Qesharak, engjëlli i vogël hyri në zyrë dhe më shikoi mbi supet e mija. “Kjo është një foto kaq e përjetshme,… një foto që do të jetojë për brezat e njerëzimit…”
Sigurisht që nuk u ktheva mbrapsht, haha nuk ka nevojë që fëmija të shohë sytë e babit të tij të lodhur. Teksa largohet thotë: “Prandaj dua të ndërtoj makina për të”.Ai as që kishte lindur ende. Do të ishin shtatë muaj më vonë kur do ti thoje ekuipazhit dhe produksionit të Fast, “Vins duhet të shkojë në Nju Jork për të pritur djalin e tij”. Ti e kishe atë aftësi për ti rifokusuar të gjithë duke përfshirë një produksion të tërë në gjërat e rëndësishme në jetë.
Për mua kjo foto përfaqëson momentin kur e dija se do të ishim vëllezër në përjetësi. Janar 2010, një natë para se ti dhe unë shkuam në Haiti… pasionin dhe gëzimin që kishe për të ndihmuar thjesht njerëzit. Ti the se reaguesit e parë nuk duhet të presin për askënd… dhe se dëshiroje t’i kushtoje jetën tënde kësaj. Edhe sot e kësaj dite, unë imagjinoj nëse do të shkruanit “përgjigjja e parë” në fjalor, do të ishte një foto e jotja. Haha. Pra, aq sa do të doja të mendoja se do të prisnim tortë dhe do të këndonim urime ditëlindjen për 50-tat e mëdhenja! Ne ndoshta nuk do të mundnim… sepse do të ishit në Maui ose Marok, ose kudo në këtë planet ku njerëzit ishin në nevojë.
Më mungon… të dua, dhe do të vazhdoj të nderoj shpirtin e bukur që je.
