15 vjeçari Fatjon Bici i cili u vra një ditë më parë në Gramsh, punonte si shpërndarës picash. Këtë detaj e ka zbuluar një ndër miqtë e të ndjerit, i cili thotë se ishte një djalë shembullor dhe se i pëlqente që të kishte të ardhurat e tij.
Shokët, me lot në sy e kujtojnë si një djalë të urtë dhe që ishte kundër dhunës dhe sherreve. 15-vjeçari humbi jetën një ditë më parë pas një sherri me disa adoleshentë të tjerë. Ai u godit me thikë dhe humbi jetën në spital, ndërsa i plagosur mbeti edhe një 15-vjeçar. Policia arrestoi 4 adoleshentë të moshës 14 deri në 16 vjeç, të cilët akuzohen se në bashkëpunim me njëri-tjetrin i morën jetën të riut.
Nxënësi 1: Ishte shumë i sjellshëm i qetë, mësonte, ishte jo ngacmues, shoqërohej me të gjithë, nuk ishte person që zihej, ka thënë në një intervistë për “Top Channel”.
Nxënësja 2: Ka qenë një nxënës shumë i shoqërueshëm, merrte pjesë në çdo aktivitet shkollor, po ashtu dhe jashtë. Ishte një djalë i çiltër që bënte shumë shaka, ka qenë shumë i mirë. Faktikisht Fatjoni nuk kishte zënkë me atë personin, ai ka hyrë thjesht për të ndarë kushëririn e tij mesa mora vesh unë. Nuk ka qenë person që i kishte qejf zënkat, përpiqej që t’i largonte ato, t’i shmangte duke i mbyllur muhabetet në moment.
Gazetarja: Si ka qenë mëngjesi sot në shkollë?
Nxënësja 2: Nuk kishim dëshirë të vinim, por vetëm prej tij e gjetëm forcën. Pastaj ishte një shok që nuk donte të shikonte asnjë të mërzitur, donte që çdo kush të ishte i qeshur.
Gazetarja: Ju ishit shoku i ngushtë i Fatjonit apo jo? Duke qenë përsoni më i afërt në shkollë me të, kishit kuptuar diçka?
Nxënësi 3: Jo nuk kisha kuptuar asnjë gjë, ne vetëm rrinim, loznim, nuk kisha marrë vesh asnjë gjë.
Gazetarja: Kur ishte momenti i fundit që e keni takuar dje? Kur u ndatë nga njëri-tjetri çfarë tha?
Nxënësi 3: Pas shkollës ishim këtu, u ndamë, do shkonim në shtëpi, thamë hajde se do takohemi nesër, pastaj ndodhi kjo.
Gazetarja: Ju vetë si e morët vesh?
Nxënësi 3: E mora vesh nga lajmet dhe nga mami që më tha. U shokova direkt (përlotet). Është shumë e vështirë, kisha menduar të mos vija fare, për respekt të tij…
Nxënësi 4: Ishte një tip që shikonte vetëm punët e veta, na ndihmonte kur ishim keq. Pjesën më të madhe të ditës rija me të, nuk kishte asnjë shqetësim. Mbarova shkollën, i dhashë dorën dhe i thashë po iki dhe takohemi… Se e lamë plan të takoheshim pasdite dhe ika në shtëpi.
Gazetarja: Çfarë planesh kishit lënë ju me njëri-tjetrin?
Nxënësi 4: Ai do ikte të qetheshe, pastaj në orën 4 kishte punë, do rija pak tek puna e tij dhe do ikja në shtëpi. Punonte si shpërndarës picash në orën 4 deri në orën 11 të natës. Kishte qejf të kishte lekët e veta.
