Ekspertët e UNESCO-s kanë dhënë alarmin se një cunami i fortë mund të godasë Europën deri në vitin 2030-të.
Ekspertët theksojnë se cunami do të vijë në Detin Mesdhe dhe do të godasë qytete e Marsejës, Aleksandrisë dhe Stambollin.
“Rreziku i një cunami në komunitetet bregdetare të Mesdheut parashikohet të rritet me rritjen e nivelit të detit. Ndërsa komunitetet në Paqësorin dhe Oqeanin Indian, ku ndodhin shumica e cunamit, shpesh ishin të vetëdijshëm për rreziqet, ai u nënvlerësua në rajone të tjera bregdetare, duke përfshirë Mesdheun”, tha UNESCO.
Tani, organizata arsimore, shkencore dhe kulturore e OKB-së tha se pesë komunitete të rrezikuara në zonën e Mesdheut do t’i bashkohen 40 qyteteve të tjera “të gatshme për cunami” në 21 vende deri vitin e ardhshëm. Si Marseja, Aleksandria dhe Stambolli, ato përfshijnë Kanën dhe Chipiona, një qytet në bregun Atlantik të Spanjës pranë Cádiz.
Programi “i gatshëm për cunami” është pjesë e përpjekjes më të gjerë të UNESCO-s, e nisur përpara konferencës së OKB-së për Oqeanet në Lisbonë javën e ardhshme, për të siguruar që të gjitha komunitetet në rrezik do të dinë se çfarë të bëjnë në rast të një cunami deri në vitin 2030.
“Cunami i vitit 2004 dhe 2011 ishte një thirrje zgjimi,” tha Bernardo Aliaga, eksperti kryesor i cunamit në Unesco. “Ne kemi bërë një rrugë të gjatë që nga viti 2004. Sot jemi më të sigurt. Por ka boshllëqe në gatishmëri dhe ne duhet të përmirësohemi; ne duhet të sigurohemi që paralajmërimet të kuptohen nga vizitorët dhe komunitetet.”
Cunami i Oqeanit Indian, në 2004, është më vdekjeprurësi në histori, vrau rreth 230,000 njerëz në 14 vende, ndërsa tërmeti dhe cunami me magnitudë 9.1 ballë në vitin 2011, i cili arriti afro 40 metra lartësi, vrau 1800 njerëz në Japoni.
Që nga cunami i vitit 2004 në Oqeanin Indian, Qendra e Paralajmërimit të Cunamit në Paqësor të UNESCO-s, e organizuar nga SHBA, i është përgjigjur 125 ngjarjeve të cunamit, mesatarisht shtatë në vit.
“Pjesa e sipërme është në gjendje të mirë”, tha Aliaga. “Është bërë punë për të krijuar 12 qendra paralajmëruese për cunami që mbulojnë pjesën më të madhe të oqeanit, duke përfshirë Mesdheun.”
Qendrat paralajmëruese përfshijnë pesë në Mesdheun dhe Atlantikun veri-lindor, duke përfshirë Greqinë, Turqinë, Italinë, Francën dhe Portugalinë.
“Rreziku i cunamit është nënvlerësuar në shumicën e zonave, përfshirë Mesdheun”, tha Aliaga. “Ngjarjet nuk janë shumë të shpeshta dhe rreziku nuk përkthehet nga një brez në tjetrin.
“Një nga tërmetet më vdekjeprurëse në histori goditi Portugalinë në Ditën e të Gjithë Shenjtorëve 1755, duke gjeneruar një cunami 6 metra të lartë në Lisbonë dhe Kadiz. Deri në 50,000 njerëz vdiqën në tërmet, por shumë të tjerë që nuk dyshonin humbën jetën në zjarret dhe cunamin që pasuan.
Një studim i vitit 2018 për modelimin e cunamit në Macau, Kinë, zbuloi se rritja e nivelit të detit shtoi rrezikun nga cunami, pasi ato mund të udhëtojnë më larg në brendësi të tokës. Frekuenca e përmbytjeve të shkaktuara nga cunami u rrit me 1.2 në 2.4 herë për një rritje prej 45 cm në nivelin e detit dhe nga 1.5 në 4.7 herë për një rritje prej 90 cm, zbuloi studimi.
Autoritetet në Aleksandri, Stamboll, Marsejë, Kanë dhe Chipiona po punojnë për gatishmërinë “gati për cunami”, duke përfshirë shenjat dhe procedurat e evakuimit, si dhe planet për paralajmërimin e turistëve, tha Aliaga.
“Ne duam që 100% e komuniteteve, ku ka një rrezik të provuar, të jenë gati të përgjigjen deri në vitin 2030,” tha ai. “Ata do të kenë harta evakuimi, do të kenë kryer ushtrime dhe tashmë do të kenë alarme 24 orëshe”.
Alarmet u aktivizuan rreth 10 minuta pasi goditi një tërmet, tha ai, dhe mund të merrnin formën e çdo gjëje, nga zhurma e zhurmës deri te mesazhet WhatsApp.
“Nëse është një cunami lokal, keni maksimum 20 minuta para se të godasë vala e parë. Vala e dytë është më e madhe dhe vjen 40 minuta pas të parës. Ju keni ende mundësinë e arratisjes.”
Vladimir Ryabinin, sekretari ekzekutiv i Komisionit Ndërqeveritar Oqeanografik të UNESCO-s, tha: “Më shumë se 40 komunitete në 21 vende janë tashmë më të sigurta tani ata kanë zbatuar programin tonë të gatshëm për cunami. Nëse duam ta përballojmë këtë sfidë globale deri në vitin 2030, ne duhet ta zgjerojmë programin tonë shumë shpejt.”
