Nga Gjergji Koja
Spartak Braho u shfaq sot, një ditë para protestës së thirrur nga Komisioni i Rithemelimit të PD-së, ndërsa foli për skenarë dhune, gjakderdhje, vrasje. Madje shkoi deri atje sa i caktoi fatin edhe një deputeti, duke dhënë inicialet E. A, që të ruhej pasi mund të ishte viktimë.
Po po, vetë Baba Taku u shfaq si Baba Vanga, duke bërë një parashikim mbi atë që mund të ndodhte nesër në protestën e thirrur para selisë së PD-së, përmes të cilës do të detyrohet Lulzim Basha të dorëzojë zyrën dhe të çbunkerizojë partinë.
Taku është adapt për skenare, këtë rol ka pasur gjithmonë në historinë e tij politike, të cilës iu bashkua si një ish-hetues i diktaturës, por që kurrë nuk i kërkoi ndjesë viktimave të tij.
Pak orë pas Takut u shfaq Lulzim Basha që me një gjuhë ultimative paralajmëroi ata që i konsideroi agresorë, që do të merrnin përgjigjen e merituar. Luli nuk foli për viktima, por për dhunë, madje tha se dhunën do e ushtronin personat e inkriminuar që i qëndrojnë pranë Sali Berishës.
U shfaq në një deklaratë, ashtu si në 9 shtator, kohë kur me zërin që i dridhej, dha lajmin e largimit të Berishës nga grupi parlamentar. Në atë kohë e lartësoi aq sa askush më parë nuk i kishte thurrur elozhe, dhe po ta zgjaste edhe pak atë deklaratë, mund të niste të mallkonte çdo zyrtar amerikan që e kishte shpallur “non grata” Berishën.
Sot, nuk e kishte atë ndjesi. Foli për një Berishë tjetër, që e meritonte “non grata-n” dhe që kishte mashtruar demokratët. Shkoi deri atje sa të deklaronte se ishte i gatshëm të dëgjonte kritikët dhe kundërshtarët, të reflektonte, por nuk kishte ndërmend të bënte pas në mbrojtjen e selisë.
Me pak fjalë, Basha sot shpalli si të shenjtë selinë, dhe jo ata që nesër mund ti zbarkojnë në oborr dhe në dyert e godinës. Ata nuk e ka problem t´i provokojë, as ti emërtojë të gënjyer e mashtruar, kriminelë e trafikantë. Janë të njëjtët që i përdori për jo pak, por për vite me rradhë në protestat kundër Edi Ramës, që u përleshën me policinë, që u helmuan me gazin e Lleshit të Ramës, që provuan dhunën e policëve të Ardi Veliut, dhe që nuk është çudi që nesër të kenë përballë të njëjtët policë të Gledis Nanos.
Basha foli me një gjuhë ultimative, por ishte i frikësuar! Ai e ka të qartë se nesër nuk do të ketë akte dhune, por i duhet të viktimizohet si politikani i dhunuar në sytë e diplomatëve, të të njëjtëve që sot i shpall si aleatë strategjikë, ndërsa dje se kishte problem as ti gënjente, as ti shpërfillte dhe as ti linte me letra në duar në selitë e tyre.
Ky është Luli, që deri më sot ka treguar se sa herë kërcënon dhe paralajmëron, dorëzohet. Kështu ka ndodhur sa herë ai ka lëshuar ultimatum, ka përcaktuar vijat e kuqe, madje duke përdorur edhe shprehjet “do kalojë mbi trupat tanë”, si në rastin e emërimit të Fatmir Xhafajt si ministër i Brendshëm.
Në fakt Edi Rama, për të cilin Luli, lëshonte paralajmërimet dhe kërcënimet, nuk u tut, por realizoi me përpikmëri ato që kishte në plan, ndërsa paralajmëruesi në rastin më të mirë shuante çdo protestë, ndërsa në rastin më të keq, i linte ata që i karikonte vetë në mëshirën e policëve.
Deklaratat e sotme të Baba Takut dhe Lulzim Bashës, as më shumë dhe as më pak, të kujtojnë shprehjet dhe piskamat që lëshonte një ish-ministër i Qeverisë teknike të 1991, i mandatuar nga PD, që fliste për gjak, duar me gjak, vrasje, djegie. Në mos gaboj quhej Emin Musliu, në atë qeveri mbante postin e ministrit të Ndërtimit, dhe ne momentin që PD vendosi tërheqjen nga kabineti qeveritar, shpërtheu me paralajmërime të frikshme.
Gjithsesi ai humbi postin si ministër, por edhe karrierën politike, e cila i zgjati vetëm pak muaj. Baba Taku në anën tjetër e ka mbyllur karrierën politike, ndërsa Lulzim Basha po ecën në gjurmët e dy të parëve dhe çuditërisht, megjithëse shumë më i ri në moshë, shikon skenarë me dhunë, me përgjakje e të tjera si këto.
Në raste të tilla nuk bën punë as shprehja e Ilir Beqes “suksese në jetë”. Ndoshta, shkon më shumë “bëfsh gjumin e qetë”.
