Nga Peter Tese
Në sferën e marrëdhënieve ndërkombëtare Tirana del si shembulli atipik i strehimit të diplomatëve të huaj që ndërhyjnë në mënyrë të paprecedentë, vazhdimisht në politikat e brendshme publike të Shqipërisë dhe shqiptarëve në Ballkan. Duke parë kombet e tjera evropiane, është e vështirë të gjesh një sjellje të ambasadorëve të huaj që është e ngjashme ose e barabartë me ambasadorët e huaj që veprojnë në Tiranë; një prirje e gabuar që po krijon një recetë për katastrofë.
Kombi shqiptar, në zemër, Kosova dhe Maqedonia e Veriut; nuk vuan nga pavetëdija historike dhe nuk ka një çrregullim bipolar kur zgjedh përfaqësuesit kryesorë në zyrat qeveritare. Çuditërisht, ambasadorët e huaj që përfaqësojnë Bashkimin Evropian, Komisionin Evropian dhe vende të tjera përtej Atlantikut, pasqyrojnë një gjykim të dobët për sa i përket të kuptuarit të shoqërisë shqiptare, sfidave urgjente të institucioneve demokratike shqiptare dhe nuk arrijnë të kuptojnë se Tirana është bërë kryeqyteti i votimit të Evropës. Akuza për mashtrim, ku regjimi aktual i Edi Ramës kishte shfaqur një kontroll të plotë, manipulim të sondazheve gjatë zgjedhjeve parlamentare kombëtare të 25 prillit 2021.
Përzierja e të dërguarve të huaj në punët e brendshme të Shqipërisë është kthyer në një prirje të gabuar që ka ndikuar seriozisht standardin e institucioneve demokratike brenda Shqipërisë, si dhe ka ulur besueshmërinë e tyre profesionale brenda publikut në Shqipëri.
Dinjiteti i shtetit shqiptar dhe populli i tij duhet të respektohet nga të gjithë ata që përfaqësojnë diplomatikisht vendet e tyre në rrugën e Elbasanit të Tiranës. Ndërhyrja e vazhdueshme dhe gjithnjë në rritje në punët e brendshme të Shqipërisë është një shkelje e qartë e Konventës së Vjenës për Marrëdhëniet Diplomatike të vitit 1961 dhe inkurajon më tej kakistokracinë e Tiranës dhe klubin e kleptokratëve të Edi Ramës për të grabitur pasuritë e popullit shqiptar.
Të dërguarit e huaj perëndimor në Ballkan, janë bërë arkitektët e eliminimit të partive opozitare ose reduktimit të ndjeshëm të ndikimit politik të partive kryesore opozitare; Shembulli tipik i kësaj prirjeje është Republika e Shqipërisë, ku Partia Demokratike e Shqipërisë, nën drejtimin e Lulzim Bashës, ka demonstruar inekzistencën e plotë dhe mungesën e dukshme nga peizazhi politik.
Kombi i Shqipërisë nuk është i pasur; megjithatë kjo nuk ka asnjë lidhje me nivelin e tij të inteligjencës; historia ka treguar se në 23 qershor 1991, në rrugët e Tiranës u zhvilluan organizimet gjigante të pritjes së Sekretarit të Shtetit James A. Baker III; mbetet deri më sot turma më entuziaste që ka pritur ndonjëherë një Sekretar Shteti i SHBA-së në çdo vend të botës.
Mbi 300,000 shqiptarë duke brohoritur “U.S.A.! SHBA.!” u mblodhën në sheshin kryesor të Tiranës për të dëgjuar kryediplomatin amerikan të theksonte se “liria funksionon” dhe inkurajoi popullin shqiptar të ecë përpara drejt demokracisë.
Shqiptarët nuk janë të paaftë; ata zgjedhin zyrtarë publikë bazuar në prirjet e tyre politike dhe ndërhyrja e huaj nuk është e mirëpritur, angazhimi diplomatik në këto çështje gjithmonë prodhon një efekt të kundërt.
Është evidente se shqiptarët në Shqipëri dhe Kosovë janë shumë të zgjuar në zgjedhjen e përfaqësuesve të tyre, megjithëse të dërguarit e huaj kanë përdorur çdo mjet kundër Albin Kurtit në Kosovë dhe kundër standardeve të larta demokratike në Shqipëri. Ndërsa Albin Kurti u zgjodh për herë të dytë në Kosovë, në kundërshtim me dëshirën e diplomatëve perëndimorë; Në Shqipëri kemi rizgjedhjen e Edi Ramës për herë të tretë, një përfundim disi i suksesshëm në sytë e diplomatëve të Shoqërisë së Hapur dhe një pasojë e neveritshme sepse të dërguarit perëndimorë kanë lejuar dhe certifikuar një proces zgjedhor njëpartiak në zemër të Evropës. Tranzicioni demokratik i Shqipërisë është kthyer në një sistem njëpartiak, ose në një Republikë Kryeministrore; në dekadën e fundit proceset demokratike janë gërryer nën hundën e të njëjtit trup diplomatik që tallet me shqiptarët.
Të shkosh pas ish-kryeministrit dhe ish-presidentit të Shqipërisë, Prof.Dr. Sali Berisha është një recetë fatkeqësie dhe ambasadorët e huaj praktikisht qëllojnë veten në këmbë.
Dr. Berisha bëhet edhe më popullor kur diplomatët perëndimorë – duke sajuar plane me Edi Ramën dhe Lulzim Bashën – tentojnë ta largojnë atë nga peizazhi politik i Tiranës. Zhgënjimi tek shqiptarët bëhet edhe më i madh kur vërehet se shumë bos droge dhe biznesmenë të vetëshpallur që kanë grumbulluar pasuri të mëdha falë lidhjeve të tyre të forta me qeverinë aktuale, nuk hetohen nga Prokuroria e Përgjithshme dhe as nuk identifikohen publikisht nga diplomatët perëndimorë. Këta të fundit sillen sikur nuk ka asnjë lidhje mes krimit të organizuar dhe shumë pak biznesmenëve të pasur që qarkullojnë lirshëm nëpër rrugët e Tiranës. Këta diplomatë joprofesionistë duhet të binden se Dr. Berisha dhe ekipi i tij i ndritur janë e ardhmja e Shqipërisë; ndërsa Basha dhe Rama do të varen në librat e historisë së kombit si tradhtarë dhe si arkitektët kryesorë që rrënuan demokracinë e Shqipërisë në më pak se një dekadë.
Shqiptarët vlerësojnë besimin e vërtetë dhe mbështetjen e sinqertë nga partnerët ndërkombëtarë; megjithatë diplomatët aktualë perëndimorë po njollosin këtë besim dhe sinqeritet që u ndërtua menjëherë pas vizitës zyrtare të Sekretarit Baker në Shqipëri. Ai ishte një burrë shteti vizionar që mirëpriti Shqipërinë në botën demokratike; sot po shohim rënien e Shqipërisë në humnerën e kakistokracisë dhe regjimit njëpartiak; nxitur përgjatë segmentit të rrugës së Elbasanit.
Ndoshta diplomatët perëndimorë duhet të thellohen në konceptin e BESA-s në kulturën shqiptare, përpara se të bëjnë budallallëqe duke iu drejtuar publikut shumë inteligjent shqiptar.
Linku ku është marrë:
