Nga Andi Bushati
Të gjithë idhtarët e teorive konspirative që besojnë se Lulzim Basha është një vegël e Ramës, prej sot e kanë edhe një argument më shumë. Mënyra si u soll me analizën e humbjes dhe me hapjen e garës për të pasuar vetveten, tregoi se kreu demokrat nuk ka pikën e respektit ndaj procesit demokratik. Ai aplikoi me partinë e tij të njëjtin parim që Rama përdori për 25 prillin, atë se loja me zgjedhjet mbyllet shumë më parë se sa votuesit ti drejtohen kutive.
Nëse kryeministri i ndryshoi në mënyrë unilaterale regullat e lojës, nëse ai falë parave të buxhetit, krijoi kushte të pabarabarta konkurimi, nëse ai u soll gjatë gjithë kohës në rolin e dikujt që ka në dorë dhe gurin dhe arën, nëse ai i vizatoi si armiq kritikët e tij, Basha nuk i la asgjë mangut.
Ai po organizon një garë “fake” pikërisht në kohën kur PD ka më shumë nevojë për të kundërtën.
Atëherë kur të gjithë prisnin që zgjedhjet e radhës, të planifikuara për në korrik të shtyheshin, për ti hapur rrugë një drejtimi kolegjal, një diskutimi serioz, krijimit të alternativave të reja më bindëse, ai e afroi datën e tyre me një urdhër absurd. Qëllimi është i qartë, të mbysë zërat ktitikë dhe të vrasë opozitarizmin brenda partisë.
Askush tjetër nuk mund të gjejë shpjegim të ndryshëm për hapjen urgjente të regjistrimit të rivalëve që sot, kur ende nuk ka mbaruar procesi formal zgjedhor dhe kur nuk ka nisur asnjë diskutim për një alternativë të ndryshme në drejtimin e opozitës.
Për këdo është qesharake të mendojë se vetëm pas 5 ditësh, pra sa hap e mbyll sytë, çdo konkurenti të mundshëm do ti jetë djegur mundësia për të garuar. Dhe meqë grotesku duhet çuar deri në skaj, rivalët potencialë të Bashës nuk do të kenë dot as dy javë për të bërë fushatë kundër një kryetari, që jo vetëm udhëheq prej tetë vitesh partinë, por që për humbjen e dytë nuk e pa të nevojshme as të vetë ngrihej si pas disfatës së 2017-ës
Natyrisht, këto që po organizon Basha, në 13 qershor, nuk janë votime, por një maskaradë e turpshme. Për të komentuar ato, më shumë se ndonjë analizë serioze, do ia vlente ndonjë gaz i shfrenuar si ai që pamë disa ditë më parë tek “Të paekspozuarit”.
Kjo farsë nuk mëritonte më shumë sesa kaq. Por problemi, si me gjithë shakatë e bëra në momentin e gabuar është se ajo po vjen fill pas 25 prillit, kur kasaphana elektorale e Rilindjes mbetet një plagë ende e freskët.
Dhe me mënyrën se si Basha po karikaturizon garën e tij, ai nuk po bën gjë tjetër veçse po krijon alibi për Ramën. Me këtë karagjozllëk që po organizon PD-ja, në publik krijohet përshtypja se në Shqipëri askush nuk beson te parimet demokratike, te gara reale, te konkurenca e ndershme dhe tek kushtet e barabarta mes alternativave.
Partia më e madhe e opozitës po sillet me zgjedhjet njësoj si kemi parë të ndodhë në federatat sportive, në universitete apo në ojf të dorës së dytë, ku regullat i vendos dhe fitoren e merr ai që është më i forti.
Duke vulosur këtë model, Lulzim Basha po i bën nderin më të madh Edi Ramës.
Pas farsës zgjedhore në PD, kryerilindasi mund të thotë me gojën plot se, në këtë vend, të gjithë janë njësoj dhe se ai fitoi në 25 prill, pasi ishte më i zoti në mes të të ngjashmëve. Dhuratë më të madhe, në këto ditë, Edi Rama as nuk do ta kishte imagjinuar. Dhe atë nuk po ia bën as Toma, as Qifja. Por vetë shefi i opozitës, që po amniston edhe njëherë krimin e rivalit, duke i hapur rugë teorive të komplotit për një lidhje okulte mes tyre. /Lapsi.al/
