Shërimi nga koronavirusi është një sfidë komplekse, por edhe muajt pas trajtimit në spital janë të rëndë për trupin, psikikën dhe financat.
Momenti i daljes nga spitali i pacientëve që kanë kaluar covid-in në formë të rëndë, kuptohet se festohet me dashuri dhe lehtësim. Por, kalimi i pragut të shtëpisë nuk përfaqëson për të gjithë fillimin e një jete fushë me lule, pasi shpesh duhen muaj për shërim të plotë fizik dhe sëmundja mund të lërë gjurmë në shëndetin mendor, punën dhe gjendjen financiare. Një studim i Universitetit të Miçiganit, i botuar në “Annals of Internal Medicine” i kthen në qendër të vëmendjes këto pasoja të përhapura dhe të neglizhuara të Covid-19.
Një përvojë munduese. Studiuesit analizuan të dhënat e 1,250 pacientëve me covid nga 38 spitale të ndryshme në Michigan midis pranverës dhe verës 2020, gjatë fazës së parë të pandemisë. Për fat të mirë, në muajt e fundit, mbijetesa e pacientëve me covid në spital është përmirësuar, falë edhe kujdesit spitalor. Në 60 ditët pas kthimit në shtëpi, gati 7% e pacientëve të monitoruar në studim humbën jetën, midis atyre që kishin qenë në kujdes intensiv, shkalla e vdekjes në këtë periudhë ishte 10%.
Ende të dobët. Ekipi arriti të kontaktojë 488 të rikuperuar, të cilët iu përgjigjën një interviste telefonike për gjendjen e tyre dy muaj pasi u kthyen në shtëpi. Problemet që kanë dalë “sugjerojnë që ndikimi i Covid-19 shtrihet përtej spitalit dhe përtej shëndetit”, përmbledh Vineet Chopra, autori i parë i studimit. Më shumë se 39% e pacientëve të intervistuar nuk ishin kthyer ende në jetën e tyre të mëparshme. 12% thanë se nuk ishin në gjendje të kujdeseshin për veten e tyre siç bënin më parë, 23% kishin ende marrje fryme kur ngjisnin shkallët dhe një e treta e pacientëve ankoheshin për simptoma të covid-it dhe humbje të shijes.
Ndikimi ekonomik dhe psikologjik. 40% e atyre që kanë punuar para sëmundjes nuk ishin kthyer ende në punë, kryesisht për arsye shëndetësore, por në disa raste sepse kishin humbur punën. 26% e atyre që ishin kthyer, kishin zvogëluar orët për të menaxhuar më mirë lodhjen. Më shumë se një e treta e njerëzve u ankuan për ndikimin e Covid-it në financat. 10% e të anketuarve kishin mbaruar kursimet për shkak të pasojave nga mungesa e punës dhe 7% kursenin në ushqim, ngrohje, ilaçe dhe shpenzime shtëpiake. Pothuajse, gjysma e atyre që u rikuperuan raportuan pasoja të shëndetit mendor nga përvoja Covid dhe një përqindje e vogël (28 persona) kërkuan mbështetje psikologjike.
Për çfarë popullsie po flasim? Mosha mesatare e pacientëve të sëmurë me Covid-19 ishte 62 vjeç. Pothuajse 52% e tyre ishin afrikano-amerikanë dhe 4% me origjinë hispanike. Mbi 14% e tyre nuk vuanin nga gjendje kronike para se të mbërrinin në spital dhe për shumë të tjerë e vetmja patologji e mëparshme ishte hipertensioni. Një e katërta e pacientëve kishin faktorë “klasikë” të rrezikut (diabet, probleme kardiovaskulare, sëmundje të veshkave). Duke pasur parasysh këto premisa, të dhënat mbi shkallën e vdekjes në kujdesin intensiv janë të larta, por në përputhje me atë të regjistruar në të njëjtën periudhë në pjesë të tjera të botës. 63% e atyre që ishin trajtuar në pavijone, vendet e fundit të rezistencës ndaj sëmundjes, vdiqën në spital ose në dy muaj pas kthimit në shtëpi.
