Që nga fillimi i pandemisë së koronavirusit, telefoni i Laurie Garrett vazhdon të tingëllojë, dhe emailet që kërkojnë ndihmë po vijnë nga e gjithë bota… Duket se ajo dinte shumë më tepër sesa ne, shumë kohë para se Wuhan-i të bëhej ai që është sot.
Në një artikull në “Cassandra Corona”, i cili i referohet një profetesie antike me këtë emër, botuar në mars në faqen e internetit Vanity Fair, Garrett përmendet si një nga njerëzit që parashikuan me saktësi se do të shfaqej një virus i ngjashëm me këtë që po vepron sot dhe që do të na bënte neve çfarë bëri (S A R S-C0V-2). Megjithatë, disa gjëra e tr0nditën gjithashtu, dhe në një intervistë për Neë York Times ajo foli për atë që na pret në “normalen e re” post-p**ndemike dhe cili do të jetë aspekti më i vështirë i “zgjimit të botës”.
Vaksina, në rastin më të mirë vitin e ardhshëm
“The Comple Plague” është një libër i vitit 1994 i shkruar nga Garrett, një analiste dhe ish-bashkëpunëtore globale e shëndetësisë në Këshillin e SHBA për Marrëdhëniet e Jashtme. E pyetur se çfarë pritet dhe nëse është afër jë ilaç kundër C0vid-19, Garrett thotë pa ekuivok:
“Asnjë nga ilaçet që ne kemi aktualisht nuk është i duhuri Ne kemi nevojë për një v**ksinë, dhe ajo do të shfaqet vitin e ardhshëm në rastin më të mirë. Në rastin më të mirë. Jam i sigurt se kjo pandemi nuk do të jetë një cunam i madh që papritmas do të vijë dhe do të shkojë, por do të kthehet hera-herës dhe do të ndryshojë mënyrën se si ne shikojmë botën”.
Kjo do të thotë që ne do të duhet ta përjetojmë ndryshe rëndësinë e udhëtimit, se do të duhet të ndryshojmë mënyrën e përdorimit të mjeteve të transportit masiv. Se nuk do të kemi më shumë takime live. Se ne nuk do t’i dërgojmë fëmijët të studiojnë jashtë vendit aq lehtë. Pra, a do të jetojmë në një “normalitet të ri” apo do të kthehemi aty ku ishim?
“Ne duhet të jemi të vetëdijshëm se një ngjarje e madhe historike po zhvillohet para syve tanë. A është rikthyer ndonjëherë Amerika në ditët para pas sulmeve të 11 Shtatorit? Jo! Ne atëherë krijuam një “normalitet të ri”. Ne u bëmë një shtet antiterror dhe kjo prekte botën përreth nesh. Që atëherë, duhet të kalojmë nëpër detektorë metalikë dhe të hyjmë në ndërtesa me karta identiteti, për të hyrë në aeroplan krejtësisht ndryshe. Kjo do të ndodhë tani. Bota po ndryshon në mënyrë të pakthyeshme sizmike në të gjitha aspektet e saj,” thotë Garrett.
Laurie mori çmimin Pulitzer në 1996 për raportimin e Ebolës në Zaire, pasi ajo u bë e famshme në fillim të viteve 1990 për monitorimin e epidemisë së AIDS. Për shumë kriza epiidemike, për tre dekadat e fundit, asaj i janë drejtuar ekspertizës së saj nga e gjithë bota.
Befasia e saj në këtë krizë janë SHBA. Më konkretisht, vetë Trump.
“Unë nuk u befasova nga fuqia shkatërruese e viirusit. Nuk u çudita as që Kina zvogëloi seriozitetin e situatës. Jo se shumë vende reaguan ngadalë dhe në mënyrë të pjerrët. Një gjë nuk mund ta parashikoja – se udhëheqësi në atë ngadalësi do të ishin Shtetet e Bashkuara. Se Donald Trump rastësisht do të pranojë garancitë nga Presidenti Kinez Xi Jinping se ‘gjithçka do të jetë në rregull’, dhe madje do t’i inkurajojë njerëzit të aplikojnë trajtime të paprovuara, se ai do të bëjë shaka me koronavirusin. Dhe unë u tr0ndita veçanërisht nga mungesa e ndonjë strategjie të gjerë për ta l**ftuar atë. Trump u soll si sharlatani i më i paaftë i mundshëm”, tha Garrett.
Duke iu referuar përsëritjes së vazhdueshme se fokusi në parandalim do të jetë “testimi, testimi, testimi”, “Cassandra e kohës sonë” e konsideron këtë strategji thjesht marrëzi.
“Ka disa ide rreth testit të përsosur që do të prodhojmë në të ardhmen. Por ne kurrë nuk do të bëjmë një test të mjaftueshëm dhe të shpejtë që mund të tregojë në vend nëse është e sigurt për një person që të hyjë në një ndërtesë ose të hyjë në një tubim. Ccelësi nuk është për ta ndjekur atë, por për të zotëruar njohuritë më të hollësishme në lidhje me viirusin, bazuar në një numër studimesh më gjithëpërfshirëse mbi mbizotërimin dhe vd**kshmërinë e C0vid-19 në grupe të ndryshme të shoqërisë, dhe mbi këtë bazë, hap pas hapi, politikanët të fusin rregulla të distancimit dhe rihapjes që do të jenë të qëndrueshme në çdo kuptim”, përfundon ajo.
