Pakujdesia në diagnostifikimin dhe nënvleftësimi i simptomave të të sëmurëve mendohet se është shkaku kryesor për përhapjen e madhe të infeksionit në Itali në nivelin e epidemisë.
Në fillim u duk se çdo gjë ishte nën kontroll. Rastet e para me koronavirus u identifikuan dhe u mbajtën lehtësisht në kontroll—2 turistë kinezë të identifikuar me koronavirus më 30 janar u izoluan menjëherë në një spital në jug të Romës, sikurse u bë për dy të prekur të tjerë, një djalë 27 vjeçar dhe një burrë 47 vjeçar, të dy të kthyer nga Kina.
Në izolim u futën më 7 shkurt edhe 55 italianë të riatdhesuar nga Kina, të cilët më pas rezultuan të paprekur ndaj koronavirusi, gjatë javëve të fundit të janarit. Deri në këtë moment në Itali çdo gjë ishte normale dhe joshqetësuese. Mjaftoi një gabim në protokollin e spitalit Codogno, në Lodi, një qytezë e Lombardisë, për të përhapur infeksionin.
