Lufta për kryetarin e ri të CDU kalon në një fazë vendimtare. Pas Norbert Röttgen-it, kanë njoftuar gjithashtu kandidaturën e tyre Armin Laschet-i dhe Friedrich Merz-i. Nga ekip të përbashkët kemi luftëtarë të vetmuar
Ish-Ministri Federal i Mjedisit, Norbert Röttgen njoftoi javën e kaluar se ai do të jetë kandidat. Pretenduesit e tjerë të shquar fillimisht i mbanin letrat të mbyllura. Por tani është e qartë: Armin Laschet-i gjithashtu dëshiron të jetë lideri i ri i CDU-së. Kryeministri i Renanisë Veriore-Vestfalisë e njoftoi këtë në një konferencë shtypi në Berlin, të cilën e mbajti së bashku me Ministrin Federal të Shëndetësisë Jens Spahn. Spahni konsiderohej kandidat i mundshëm numër 4. Në anën e Laschet-it, megjithatë, ai tha se ai nuk dëshironte të kandidonte për pozicionin kryesor, por donte të bëhej zëvendësi i tij.
“E qartë është se mund të ketë vetëm një udhëheqës të partisë, që do të thotë gjithashtu se dikush duhet të tërhiqet”, tha Spahn-i. Prandaj, ai do të mbështesë kandidaturën e Laschet-it. Analiza e Spahn-it: CDU-ja është “në krizën më të madhe të historisë tonë”.
Laschet-i e argumentoi kandidaturën e tij me dëshirën për të ndaluar ndarjen e shoqërisë. Agresionet duhet të zvogëlohen dhe të forcohet kohezioni. “Vendi ynë ka nevojë për më shumë kohezion,” tha Laschet-i. Si drejtues partie, ai dëshironte të lidhë votuesit nga mesi i shoqërisë me CDU-në. Përsa i përket politikës së brendshme, Lascheti u shpreh për “tolerancë zero” ndaj kriminelëve. Në të njëjtën kohë, Gjermania duhet të mbetet “një vend liberal, i hapur ndaj botës”. Të dyja janë të mundshme. Ai i kritikoi kundërshtarët e tij në mënyrë indirekte. Atij i vjen keq që jo të gjithë kandidatët janë në gjendje të bashkohen me idenë e ekipit, tha Laschet-i.
Përpjekja e dytë e Merzit
Friedrich Merz-i fillimisht ishte menduar të ishte pjesë e këtij ekipi. Por ai tani preferon të jetë vetë shefi tjetër i CDU-së. Pas një reflektimi të kujdesshëm, ai kishte vendosur të kandidonte në konferencën e partisë në fund të prillit, tha 64-vjeçari në Berlin. Por zgjedhja e kryetarit nuk ka të bëjë vetëm me një vendim personeli, por edhe me një “vendim drejtimi për CDU”-në.
Sipas Merz-it, rreziku nga e djathta nuk është perceptuar për një kohë të gjatë: “Ne e kemi nënvlerësuar për shumë vite problemin e radikalizmit të djathtë në Gjermani”. Ky është kandidimi i tij i dytë pas vitit 2018. Në atë kohë Merzi humbi përballë Annegret Kramp-Karrenbauer-it, e cila tani po largohet si kryetare. Përkundër asaj që planifikoi ajo fillimisht, udhëheqja e re e partisë tani do të zgjidhet pas dy muajsh: në një konferencë të posaçme të CDU-së më 25 prill në Berlin.
Me kandidimet e Merzit dhe Laschet-it, është e qartë se CDU-ja do të vendosë edhe një herë për kryesinë e partisë në një votim. Kandidati i parë Norbert Röttgen e përshëndeti zhvillimin: bisedimet pas dyerve të mbyllura “nuk do të kishin qenë të duhurat për seriozitetin e situatës”, tha Röttgeni për ZDF.
Kryetarja në largim e CDU-së, Kramp-Karrenbauer gjithashtu e sheh vendimin për kryesinë e partisë si një sinjal të rëndësishëm dhe si një vendim paraprak për kandidatin e CDU-së për kancelar. Javët e fundit, ajo kishte zhvilluar bisedime me kandidatët e mundshëm dhe gjithashtu me kryetarin e partisë simotër të CSU-së, Markus Söder.
Kritika nga simotra
Söderi e kishte sqaruar në mënyrë të përsëritur se ai synonte të thoshte fjalën e tij për kandidaturën e kancelarit. Tani udhëheqja e CSU-së u mërzit nga ajo që tha Kramp-Karrenbauer-i. “Jemi shumë të befasuar për procedurën, nuk u ra dakord në këtë mënyrë,” u tha nga Bavaria, atdheu i CSU-së.
Kramp-Karrenbaueri argumentoi se vendimin si mund të arrihet në në një kandidat të përbashkët me CSU-në, këtë duhet ta sqarojë pasardhësi i saj në krye të partisë. Ajo theksoi se ishte rënë dakord që ata që humbasin në një votim të përfshihen gjithashtu në punën e partisë. Kryetari në largim shpreson nga kjo që ndarja e brendshme e CDU-së të mos thellohet./DW/
