Nga Erl Kodra
Saimir Tahiri është i ndërgjegjshëm se në çfarë humnere e ka zhytur Policinë e Shtetit përgjatë kohës që i shërbeu Edi Ramës. Guximi i tij i çartur prej ushtari trimosh që i hynë detit më këmbë, të lë pa fjalë. Shikojeni me vëmendje teksa flet me gazetarët; ankthi që po e pëmbytë qenien e tij i derdhet portretit të zbehtë, ndërsa sforcohet për të dhënë sinjalet e duhura mes disa metaforave të lodhura të tipit “nuk keni parë gjë akoma”.
Historia e përdorjes së postit zyrtar për interesa kriminale nuk është e re në Shqipëri. Është në traditën e të “majtës” shqiptare për të përdhusur zyrat e shtetit dhe uniformën me krime gjithfare. Pikërisht kjo është arsyeja pse posti i Ministrit të Brendshëm ka një hije të rëndë, të mistershme, gati okulte.
Koçi Xoxe, Mehmet Shehu, Kadri Hazbiu, Feçor Shehu, Hekuran Isai, Simon Stefani, Gramoz Ruçi, Saimir Tahiri dhe Fatmir Xhafa janë Ministrat e Brendshëm të Shqipërisë, të gjithë të majtë, të gjithë në shërbim të një Kumbari, të gjithë të përlyer me gjak dhe krime makabre kundër jetës dhe interesave kombëtare. Dy të fundit e kthyen Ministrinë e Brendshme dhe Policinë e Shtetit në një bandë kriminale.
Është traditë e të majtës shqiptare besnikëria e Ministrave të Brendshëm ndaj Shefit të Madh. Enver Hoxha do të ishte një hiç pa Koçi Xoxen dhe Mehmet Shehun. Vetëm të majtët shqiptarë janë të aftë që të vrasin kaq brutalisht për t’i shërbyer Shefit të Madh. Dhe vrasin egërsisht, pa pikë mëshire. Kësisoj, posti i Ministrit të Brendshëm në Shqipëri është kthyer në një lloj mallkimi për të majtën shqiptare, një institucion që është përdorur nga padrinot vetëm për punë të ndyra.
Në të vërtetë, me dënimin ose jo të Saimir Tahirit do të kuptohet nëse Shqipëria do t’i mbijetojë plojës së shkatërrimit. Ka diçka interesante në gjithë këtë histori që fillon me makinën private të Ministrit të Brendshëm; sepse në të vërtetë, Saimir Tahiri nuk mund të dënohet me ato që kanë dalë në media. Ky gjyq është fillimi i zbërthimit, sepse pas kësaj, Saimir Tahiri do të fillojë të bilbilosë si gjeraqinë. E sigurtë se ai ka informacione të dorës së parë, duke qenë se ai ishte bashkëpunëtori i parë dhe krahu i djathtë i Kryeministrit Edi Rama. Mbrojtja që Edi Rama i dha Saimir Tahirit tregon frikën se fati i tyre është i lidhur pazgjidhshmërisht. Llogjika elementare e fakteve tregon përtej çdo dyshimi se Kryeministri ka të gjitha informacionet në tavolinë, i informuar nga disa burime njëherësh, dhe se Kryeministri i Shqipërisë ka qenë në dijeni të çdo parcele me hashash të mbjellur në territorin që kontrollohej nga krahu i tij i djathtë, Ministri i Brendshëm Saimir Tahiri.
Në këtë kuptim, nuk ka rëndësi nëse Saimir Tahiri shpallet fajtor me akuzat që janë ngritur nga Prokuroria, por ka shumë rëndësi që Saimir Tahiri të dënohet, qoftë edhe për pak kohë, në mënyrë që të fillojë bilbilosjen, tashmë nga pozitat e të penduarit, bashkëpunëtor i drejtësisë.
Dikur Shefi i Madh (i vjetri) Ministrave të Brendshëm u jepte fuqi absolute për të vrarë dhe prerë, pastaj i zbriste nga froni, i deklasonte, i zhburrëronte, dhe ne fund u fuste një plumb pas koke.
Saimir Tahiri i ka mundësitë ta ndryshojë këtë traditë; ai nuk ka arsye të bëjë burg për Edi Ramën.
