Radja Nainggolan duhej ta linte Interin gjatë verës, sepse nuk u përfshi në projektin teknik të Antonio Conte. Për pasojë, ai u detyrua të kthehet te Cagliari, një zgjedhje zemre dhe futbolli, gjithashtu. Gjatë një interviste të gjatë me “Corriere dello Sport”, belgu sqaroi gjithçka, që nga lamtumira nga Roma dhe Interi, deri në të tashmen me Cagliari. Interi e skarcoi, por duke ia bërë gjërat të qarta. Kjo vlerësohet nga Nainggolan, por një ndjenjë hakmarrjeje mbetet tek ai:
“Ata ishin të qartë me mua. Unë gjithmonë i vlerësoj njerëzit që t’i thonë gjërat në fytyrë. Ata më thirrën në fillim dhe më thanë: nuk jeni më në planet tona. Marotta kurrë nuk më foli. Ishte Oriali, ai që ma komunikoi këtë fakt, pastaj Conte. Trajneri kishte thënë se më vlerësonte, por kjo ishte një zgjedhje për arsye jofutbollistike. Një faj ndoshta mund ta kem edhe vetë. Vizioni im për jetën nuk është ai i futbollistik tipik”.
Bashkimi me Antonio Conte, sigurisht që do të ishte stimulues, çka e pranon vetë: “Unë do të dëshmoj se e kishin gabim, jo vetëm në ndeshjet direkte, por gjatë gjithë kampionatit. Unë u përpoqa ta bëja Conte të ndryshonte mendje. Fillova turneun parasezonal, dhashë gjithçka, por nuk ia dola. Do të kisha dashur të stërvitesha prej tij, do ta humbas si përvojë, por pranoj zgjedhjen e tyre”.
Zgjedhja e Cagliari ishte e diktuar mbi të gjitha nga sëmundja e gruas së tij. Mesfushori nuk e kishte problem të rikthehej: “Më kërkuan Di Francesco dhe Montella, por Giulini ishte i pari që më donte. Ai më kishte thënë më shumë se një vit më parë: ju duhet të ktheheni tek unë një ditë, ju duhet ta përfundoni karrierën tuaj në Cagliari. Kjo ishte zgjedhja ime, e diktuar deri diku edhe nga problemet shëndetësore të gruas. Tani ajo është me familjen e saj, prindërit e saj, miqtë e saj më të mirë. Kjo është e mirë për të, është një situatë e vështirë, por ajo është duke luftuar shumë. Ajo është një grua e fortë”.
Radja Nainggolan më pas kthehet te lamtumira nga Roma. Arkitekti kryesor i largimit të tij ishte Monchi: “Ju mendoni se isha i bindur që Di Francesco nuk më donte? Jo, kjo është një vepër e Monchi. Në vend të kësaj, Di Francesco më kërkoi t’i bashkohesha te Sampdoria. Unë dua që të vish me mua, – më tha ai, – ne mund të argëtohemi”. Në fund, disa fjalë edhe për marrëdhënien e ndërlikuar me kombëtaren e Belgjikës dhe trajnerin e saj, Martinez:
“Kur shoh që gjërat nuk po shkojnë mirë, unë preferoj t’i zgjidh. Martinez nuk u tregua burrë me bo*e, që të vinte në Romë për t’u përballur me mua. Ai kurrë nuk dha një shpjegim të pranueshëm pse më largoi nga kombëtarja. Thjesht më tha që nuk kishte një rol titullari për mua në ekipin kombëtar. Unë do të kisha shkuar, qoftë edhe si lojtari i 25-të në Botërorin e Rusisë. I thashë: Ju më lini jashtë, e vlerësoj që ma thoni, por nuk mund të ma mbushni mendjen me këtë shpjegim. Asnjëherë nuk kam kërkuar nga ndonjë trajner të jem titullar. Kam luftuar për ta merituar një status të tillë, kudo”.
