Nga Boldnews.al
Pa u shuar ende jehona e vizitës zyrtare të presidentit të Francës Manuel Macron në Beograd, kryeministri i Shqipërisë takon në Turqi, presidentin Rexhep Taip Erdogan. Takime në dukje rutinë, por vetëm rastësi nuk mund të konsiderohen, kur ditën e djeshme, kryeministri i Kosovës Ramush Haradinaj dha dorëheqjen për tu përballur me disa akuza që i kanë ngritur në Gjykatën Speciale për krimet e luftës.
Haradinaj ishte dhe mbetet i vetmi zë i fortë që doli haptas kundër ndarjes së Kosovës, të idesë së artikuluar nga Hashim Thaçi për “korrigjim kufijsh”, që u zbulua se ishte një skenar i parapërgatitur dhe gatuar në zyrat e botës së kulisave në Rusi, Serbi, Turqi apo edhe të lobimeve të disa zyrtarëve amerikan, që morën mbështetjen deri në vetëofrim për interesat tërësisht personale të Ramës dhe Thaçit. Në kupolën e epërme të këtij skenari, mendohet se qëndron George Soros, një personazh që luan fijet politike në vend me demokraci të pazhvilluar.
Kryeministri i Kosovës nuk u tërhoq as pas këtij presioni dhe lugunie çakejsh që sajuan shpejt një dosje për të shantazhuar burrin e luftës, që në çdo përballje ka marrë pafajësinë në Hagë. Ai nuk pranoi kurrsesi t’i futej një pazari që në fund do paguhej nga vetë Kosova por edhe shqiptarët në mbarë ballkanin.
Nëse Macron dhe atë që përfaqëson Franca në të tashmen dhe shkuarën kuptohet që kanë qenë dhe janë në favor të Serbisë, qëndrimi i kryeministrit tonë që shkon dhe takon Erdogan mban më shumë dilema.
Për ndarjen e Kosovës, ka pasur edhe ndikimin turk, që kohët e fundit është afruar me Rusinë edhe në aspektin gjeostrategjik, duke ngritur herë pas here plane për trazim të Ballkanit. Pikërisht vizita e paplanifikuar dhe e shpejtë e Ramës, vetëm një ditë para se Haradinaj të jepte dorëheqjen, po shton dyshimet se projekti për ndarjen e Kosovës mund të shtrohet sërish në tavolinë. Pa i hequr asnjë presje idesë ogurzezë, që Serbia të marrë Mitrovicën e Veriut, ndërsa Kosova të përfitojë një pjesë të Luginës së Preshevës.
Kjo ide ishte gati për tu nënshkruar nën siglën e dy presidentëve, Hashim Thaçi dhe Aleksandër Vuçiç, sigurisht nën vështrimin e kryeministrit Edi Rama. Plani nuk u shkoi për mbarë kur në Samitin e Berlinit çështja u rrëzua, ndonëse jo zyrtarisht, me këmbënguljen e kancelares gjermane Angela Merkel, e cila muaj më parë është shprehur se është kundër çdo projekti që synon ndryshim kufijsh në Ballkan, pasi do shërbente si precedent i rrezikshëm për të gjithë rajonin tonë.
Për më shumë, i vendosur deri në fund u doli Ramush Haradinaj, që fitoi kredo të madhe politike në mbarë shqiptarinë ku haptas refuzoi çdo ide për “korrigjim kufijsh” duke u shprehur se ato treva janë mbrojtur me gjak dhe vetëm me gjak dhe luftë mund të lëshohen. Pikërisht për këtë qëndrim Haradinaj si një pengesë e pakalueshme duhet të largohej, ndaj u rrëmua për të sajuar një dosje hetimore, 20 vite pas përfundimit të luftës.
Të dy, si Erdogan ashtu edhe Rama, kanë pasur dijeni se një dosje e nxjerrë ndoshta nga hiçi, do të detyronin Haradinajt të lëshonte qëndrim, por as kjo ide nuk u eci, kur burri i luftës nuk u tut nga çdo lloj kërcënimi. Po kaq absurde është edhe fakti se Rama ende nuk ka reaguar për dorëheqjen e Haradinajt dhe përballjen e tij me Gjykatën Speciale për krimet e luftës. Si mundet që të mos reagojë kryeministri shqiptar për një çështje që nuk prek vetëm një individ, por gjithë popullin e Kosovës?
Përgjigja me shumë gjasë është në atë takim të tij me Erdogan, një politikan autoritar, i cili ka shtrirë ndikimin në Ballkan, më shumë duke shkuar në favor të lojës së Rusisë dhe Serbisë. Edi nuk mund të fshihet pas çitjaneve, as poshtë fustaneve të rilindseve të tij. Historia është “gjykata” më e rëndë që mund ta dënojë, ku në një rast ku varen fatet e kombit gjeti strehën në Serbi, Rusi apo Turqi, pa marrë parasysh interesave kombëtare.
