Nga Irisa Çupa
Kohët e fundit kam parë se kërbaçi i pushtetit nuk po kursen askënd. Pushteti nuk është më mjet që sjell kontroll dhe siguron vazhdimësinë e shoqërisë. Pushteti eshtë qëllim në duart e disa individëve, të cilët pushtetin jo vetëm e ushtrojnë; por e blejnë, e grabisin, e vjedhin, e japin me qera, e këmbejnë duke e shpërfytyruar tërësisht nga misioni i tij fillestar.
Pushteti i tyre nuk njeh limit e po na dhunon dhe perdhunon cdo ditë dijen, lirinë, dinjitetin… Zotërinj, forca që ushtroni padrejtësisht, nuk është pushtet! Prangat që i keni vënë lirisë së këtij populli, nuk janë pushtet! Nëse detyroni dikë ti bindet forcës tuaj, ju nuk e dini ç’është pushteti. Dëshpërimisht, fuqinë e pushtetit që nuk meritoni, e keni gllaberuar, e për hir të tij, po shkatërroni çdo gjë që ju del perpara. Po nuk keni faj, ne, te pamundurit, nuk na shihni dot nga atje lart ku keni humbur çdo lloj kontakti njerëzor. Po ne, të pamundurit, do të mundemi t’ju dënojmë.
Historia do t’ju dënojë. Se nuk mundeni ju, për hir të pangopësisë tuaj, të më detyroni ti nëshnshtrohem fatit tim, e bindur nën kthetrat e pushtetit tuaj, që nuk njeh njeri. Nuk mundeni ju, të me vidhni ëndrrat, shpresën, të më vidhni shtëpinë, dijen, dinjitetin. Nuk mundeni ju , të më vidhni gjënë time më të çmuar, lirinë time. Mund t’i nënshtrohem forcës tuaj, kur mos të më ketë mbetur më asgjë. Mund të jem kaq e pafat, sa në lëmshin e madh që ju shkatërroni, nesër të jem unë. Po ju premtoj dicka, edhe e burgosur, liria ime kurrë , po kurrë nuk do ti nënshtrohet pushtetit tuaj.