Nga Agim Xhafka
Jam i sigurt se e njohin si xha Braho. Pak e dinë se quhet Mehdi Malka. Kështu ndodh kur rolin e ke ngopur me kaq lëng,vërtetësi e art sa të arratiset emri që të kanë vënë prindérit.
Mehdiu është shoku im i vjetër. Shumë i vjetér,por jo nga ata të shkollës fillore,por më vonë. Kur ai qe artist me A të madhe.
E solli rasti që unë të bëhesha ca vite producent i tij dhe jam i sigurt se ja kemi kaluar kaq mirë sa ai dhe sot në çdo projekt që ka më sjell si shembull.
Xha Brahon dhe rolet e tjera tashmë njerëzit ia dinë pérmendësh. Ndaj po u tregoj ca hollësi që nuk i di shikuesi i gjerë.
E para,Mehdiu është dashnori më i madh i librave në glob. Atij edhe po i dhe një manual lavatriçe e merr me emocion,ia férkon kapakët dhe ndjen kaq shumë sa duket sikur do xhveshë ndonjë femér kur hap fletët një nga një. Që fëmijë njësoj. Rritur jetim,në skamje të madhe atje në Memaliajn e bukur,siç e quan shpesh herë,ai kohën më të madhe e kaloi me libra. Nga pérrallat te klasikët e tek modernët. Ndaj kur i tregon një humor ai ta kap që në fjalën e parë dhe qesh fort e pastér. Po i tregove dramë nis e loton. Në se merr guximin për t’i treguar një roman të gjatë ai lumturohet. Ta afron fytyrën ngjitur me tënden e gati të hyn në brendësi. Se ai e jeton artin. Edhe në skenë,edhe në libër,edhe në kafe.
Tani ka dalë në pension. Pér të zezën e vet. Nga që projektet i ka stivë,por nga që edhe nuk iu shmanget se i duhen para. Me pensionin e tij 200 euro në muaj ai nuk paguan dot as dritat. Se dhe zonjën ia lanë pa punë kaq vjet,se edhe vajza që i punon ato çikë leka i duhen për vete.
Ka dhe një djalë me sy të shkruar e mendje të hapur,por goca sikur i ze vend më shumë te zemra. Se sa e merr ajo në celular Mehdiu ia nis me fjalët:”Folë,motra e babit!”
Xha Braho ka një galeri rolesh. Shumë lodhje pér to. Por jetën e ka pasur si dy gjysma të dallueshme. Deri kur po i afrohej të dyzetave u rropat si minator dhe shofer. Më pas si artist klasi. Ashtu si iu ndodh artistëve të mëdhenj.
Kafe me Mehdiun unë pi shpesh. Atje tek lokali artistik “Corne” pranë gardës e gjeni. Më ndodh që kur kam pakëz trishtim a stres të më çojnë këmbët vetë te Mehdiu. Se si një mjek popullor të shérron me fjalën e ngrohtë,me pérvojën e gjatë dhe me hallet e tij që krahasuar me të mijat janë mal mbi male.
Mehdi,të dua shumë. Se je artist i madh,mik i mirë dhe shok që i ke shokët e rrallë.
