Nga Boldnews.al
Është vetëm një ditë, e kujtojmë një herë në vit ku të parët që rendin drejt monumentit të Pavarësisë në Vlorë janë zyrtarët e lartë të vendit, kreu i shtetit kryeministri, kryetari i parlamentit dhe të tjerë bashkëardhetarë që vijnë nga Kosva e dispora. Është dita e Flamurit, shpallja e Pavarësisë së Shqipërisë më 28 nëntor të vitit 1912. Që nga ai moment, Sheshi i Flamurit ka parë shumë drejtues qeverie, por si Edi Rama kurrë më parë…
Kryeqeveritari u gjet përballë monumentit të pavarësisë me veshje aspak dinjotoze, madje denigruese. Veshur mbante një pelerinë të zezë, ndërsa surprizën absurde, që vetëm një mendje të tillë mund ta shpikë, ishin dy palë tuta njëra mbi tjetrën në formë brekushesh dhe këpucë serioze klasike.
A nuk e di ky piktor kryeministër që edhe në motin e largët 1912, kur njerëzit më dinjitoz të vendit për atë ditë nxorrën nga sënduqet plaçkat më të fisme që kishin. E në pamundësi për tu veshur “allafrënga”, si “Evropi”, mbanin të paktën veshje tradicionale, fort të fisme. Sepse dita e kërkonte, momenti ishte i tillë, e fryma që jepej kishte vlerën e madhe të castit të Pavarësisë së një kombi.
I përhumburi kryeministër edhe në një ditë të tillë kërkon të marrë vëmendje, jo me gjeste, jo me akte prej lideri, jo me vendime që sjellin ndryshime, por me veshje, (të ngjashme me uniformën e një bariu, që e ka të nevojshëm mbajtjen e pelerinës e tutave sportive në kohë shiu). “Unë jam kryeministri më i mirë ndër artistët dhe artisti më i mirë ndër kryeministrat”. Kështu deklaroi pak ditë më parë Edi Rama në një intervistë për televizionin gjerman NRD.
I mbështjellë nga cipa e madhështisë, Rama nuk e sheh postin që mban si përgjegjësinë e drejtuesit të një shteti, por si mënyrë që ai të afishohet. Kërkon të zërë vend në librat e historisë, por në formën më qesharake, mjafton që emri i tij të përmendet. Të njëjtën gjë bën edhe në takim me liderë botërore. Arrin deri në atë pikë sa për të rënë në sy mban veshur bluza sportive dhe atlete të bardha, mbi një kostum serioz.
E kap çastin për një moment, me shfaqjen e tij si klloun, patjetër që tërheq vëmendjen e liderëve botërorë, që më së paku pyesin: “kush është ky”?
E kemi parë kryeministrin që të veshë kostum klasik serioz duke viituar një stallë dhish, e kemi parë të shkojë në ceremoni mortore me tuta sporti të klubeve futbollistike. Është dukur kah liderëve botëror me veshje të çuditshme dhe për të plotësuar tablonë e personazhi me disa “personalitete”, shfaqet para monumentit më të rëndësishëm me tuta, pelerinë e pelevrekë.
Askush nuk e vë në diskutim që Edi Rama e di mirë çfarë simbolizon Dita e Pavarësisë, e ka të qartë historinë, ndoshta edhe më shumë se ndonjë historian e periudhës komuniste, por ai kërkon të shembë një ditë përkujtimi, të ulë rëndësinë e saj dhe shfaqë veten nëpër portale. Njerëzia të pëqendrohet tek ai, mundësisht me një lumë ta madhe kritikash e vlerësimesh nëpër profilet e tij në rrjetet sociale. Sepse vetëm kështu Rama zë vemendjen edhe një herë, qoftë edhe duke përbuzur simbolikën e kombit.