Emisioni investigativ “BOOM” në Rtv Ora News solli mbrëmjen e sotme rrëfimin e një gruaje e cila është dhunuar barbarisht nga ish-bashkëshorti i saj.
U deshën vetëm pak kohë nga martesa me shtetasin kosovar, që 37-vjeçarja nga Shkodra të kuptonte që ai është njeri i dhunshëm.
Martesa e kryer në vitin 2011, përfundoi katër vite më pas.
Rrëfimi i kësaj gruaje dhe nëne është tejet prekës, por njëkohësisht një realitet i trishtë që flet për dhunën e ushtruar shpesh ndaj grave dhe vajzave.
Denoncuesja: Jam martuar në 2011 me një shtetas kosovar me shkuesi. Njohja shkoi rreth një muaj. Jeta me të ishte e keqe, më ka torturuar nga fillimi. Më ka rrahur, më ka lënë pa ngrënë. Thoshte kështu e kemi ne në Kosovë, me ju dhënë me hëngër dhe me i rrah mbrapa. Mendoja të vras veten. Para divorcit më ka dhunuar keq, përfundova në koma.
Kam një djalë 7 vjeç me të, gjykata më ka dhënë kujdestarinë, ka pasaportë të shtetit shqiptar dhe dokumetacionin këtu komplet. Punonte ai dhe unë.Punonim në ara, vilnim luleshtrydhe për 20 euro dhe me ngrënë dhe me fjet te nënshkalla e pronarit.Në darkë bashkëshorti ikte, unë jo.Dilte në qytet dhe harxhonte lekët me shokët e vet.Për të bërë dush, ngrohnim ujin në diell.Mund të rrinim dhe me nga 10 ditë pa larë.Lekët edhe të miat i merrte bashkëshorti. Dhunonte dhe djalin për gjëra koti, edhe sikur ti lëvizje televizorin.
E duroja se ishte shumë i vogël djali, nuk dilja dot në punë, shtëpinë me qira, me ngrënë duhej. Situata vazhdoi deri kur djali ishte 4 vjeç, nuk e durova më. U ndava me gjyq, ai ka vuajtur burgim.Kur i kërkova divorcin përfundova në koma nga dhuna. Kam pasur gjakderdhje të tmerrshme nga hunda dhe goja.Për 9 ditë, doktorët nuk prisnin të shpëtoja. Mendonin se më ka shkëputur veshkat komplet prej trupit.
E burgosi policia, ai thirrte prej burgut vetëm më nxirr se nuk ka gjë pse më ke ndarë.Më vendosin gazin në fytyrë dhe duan me më djeg shqiptarët këtu, thoshte. Ishte në burgun e Shënkollit.
E divorcuar nuk mund të kthehesha tek shtëpia e prindërve. Askush në fshat nuk e di për mua që jam ndarë, as babai se nuk i them. I them që ka ik jashtë tek njerëzit e vet. Kurse mami, vëllezërit dhe motra e dinë. Po të kërkoj banesë apo tokë atje, thonë nuk të detyrohemi asnjë gjë. Kur bashkëshorti me linte me shenja në Mal të Zi nuk më linte të kaloj kufirin, se thoshte aty të ndalojnë kush të ka rrahur. Tani kam vetëm një shenjë në faqe, më ka prerë me brisk se u ngatërrua me mua dhe fëmijën.