Nga e hëna e kësaj jave, Saimir Tahiri do të ndjekë tërësisht i qetë hetimin e nisur ndaj tij për pjesëmarrje në organizatë kriminale dhe korrupsion të lartë, ashtu siç ishte paralajmëruar nga opozita që në muajin Dhjetor 2017.
Ish-ministri i Brendshëm, njeriu më i afërt i Edi Ramës në mandatin e tij të parë qeverisës, është zyrtari më i lartë i akuzuar për këto vepra penale. Por, gjithashtu, Saimir Tahiri shënon edhe rastin e parë se si, Reforma në Drejtësi, e gjithëpritur nga opinioni vendas dhe i sponsorizuar nga partnerët ndërkombëtarë, rezulton një dështim total.
Tahiri ka qenë ministri më i akuzuar nga opozita për përfshirje në trafik ndërkombëtar droge me kushërinjtë e tij Habilaj. Në çdo rast, për 4 vjet, qeveria “Rama” dhe vetë Saimir Tahiri e mohuan, madje ironizuan këto denoncime të opozitës. Deri në Tetor 2017, kur nga Prokuroria e Katanias erdhën dëshmitë serioze për bashkëpunimin e Tahirit me narko-trafikantët Habilaj.
Nga një pozitë ironizuese, maxhoranca e Edi Ramës kaloi në pozicion sulmues dhe denigrues ndaj prokurorëve të Krimeve të Rënda, të cilët paraqitën në Parlament kërkesën për autorizim për arrestimin e deputetit Saimir Tahiri. Gjithësesi, prokurorët arritën që të korrnin një fitore të vogël, bllokimin e pasaportës së Tahirit.
Maxhoranca, ndërkohë, e humbi qetësinë, aq sa u përfshi në një proces ektra-ligjor për emërimin e një Prokurori të Përgjithshëm të Përkohshëm, Arta Marku, të cilën e kishin shumë lehtë për ta kontrolluar.
Opozita PD-LSI e kundërshtoi me forcë emërimin e Arta Markut, jo thjesht si emër, por si proces, i cili do të ndikonte në zbutjen e pozitës proceduriale të Tahirit. Dhe, në fakt, gjërat ecën thuajse ashtu siç ishin parashikuar nga opozita.
Pas zgjedhjes së Prokurorit të Përgjithshëm të Përkohshëm, Saimir Tahirit i rikthehet pasaporta. Ndërkohë, nga burgu lirohet edhe Orest Sota, një djalosh, në automjetin e të cilit u gjetën 863 mijë euro dhe patentat e lundrimit të Saimir Tahirit dhe bashkëshortes së tij. Për prokurorët, paratë e gjetura të shpërndarë në mjetin e Sotës ishin të Tahirit.
Në vijim, me një firmë tërësisht anti-ligjore të Kryeprokurores së Përkohshme, Arta Marku dhe Ministres së Drejtësisë, Etilda Gjonaj, u ekstradua drejt Italisë Nezar Seitaj, i konsideruar si “financieri i Habilajve” dhe një bashkëpunëtor i mundshëm i prokurorisë shqiptare për të zbërthyer bashkëpunimin e organizatës kriminale me zyrtarë të lartë shtetërorë.
Pra, duket qartë që mekanizmat politikë kishin nisur zbatimin e tyre për të mundësuar lehtësimin e Tahirit nga akuzat.
Pas një periudhë pauze gati 2-mujore, çështja “Tahiri” rikthehet në skemë. Edi Rama priste një fjalë të mirë nga Komisioni Europian për hapjen e negociatave me Bashkimin Europian. Por, në këmbim të kësaj fjale të mirë, ai duhet të bindte skeptikët europianë se nuk po e mbronte Tahirin. Nga Tahiri ish-ministër kampion, tashmë Rama po punonte për prangosjen e tij, duke e shndërruar në kurbanin e negociatave. Por, edhe Tahiri rezultoi që nuk ishte lojtar i dobët. Jo për shkak të përvojës së tij politike, por për shkak se dyshja Rama-Tahiri ka bërë gjithçka bashkë gjatë mandatit të parë. Pra, Tahiri e dinte se rrëzimi i tij do të shoqërohej me rrëzimin e Ramës. Dhe, nuk e la rastin që t’i ikte nga duart.
Ai doli në një konferencë për median, ku, duke dhënë dorëheqjen nga mandati i deputetit, lëshoi të gjithë sinjalet e nevojshme për t’i lënë të kuptohet ish-shefit dhe ish-bashkëpunëtorit të tij, Edi Rama se secili do të kishte radhën e tij.
Sërish në lojë u rikthyen ndërmjetësit, të cilët kërkuan nga Tahiri mirëkuptimin që të “goditej vetëm pak dhe përkohësisht”. Mirëkuptimi u gjet. Saimir Tahiri për disa ditë qëndroi në “arrest në shtëpi”, derisa Gjykata e Apelit për Krime të Rënda e riktheu sërish të lirë dhe, kësaj radhe, me shumë mundësi, përherë.
Pra pakti u krye! Rama-Tahiri e gjetën gjuhën e përbashkët, ashtu siç e gjetën kur së bashku ndoqën politikën shtetërore për kanabizimin e vendit. Dhe….nëse dështon hapja e negociatave me BE-në në qershor…fajin e ka opozita?
