Nga Boldnews.al
Në 28 minuta deklaratë, me shumë lajme brenda, nga dita e sotme ish-ministri i brendshëm Saimir Tahiri dorëzoi mandantin e deputetit dhe tashmë mbetet pa parti, pa mbështetje, pa post politik, një qytetar i lirë, por liria e të cilit mund të mos zgjasë shumë. Përtej dëshmisë së tij se: “Unë jam Saimir Tahiri e s’kam nevojë as për mandat për t’u përballur me drejtësinë dhe me politikën palaço të këtyre 25 viteve. Nuk jam dorëzuar kurrë, aq më pak të dorëzohem sot”, ka diçka që më shumë se të thuhet, nëkuptohet. Në fjalën e tij, Tahiri pak përmendi Ramën, por shumë më shumë Berishën, Bashën dhe çiftin Ilir Meta dhe Monika Kryemadhi. Për nga mënyra si rrodhën ngjarjet i ngjan një “ore zvicerane” që nuk gabon në kohëmatje.
Shumë shpejt vendi ynë mund të marrë hapjen e negociatave me BE-në dhe dorëheqja e Tahirit dhe ndonjë arrestim i mundëshëm i tij do ishte kapaku më i mirë që do mbulonte gjurulldinë dhe trysninë që ka kapluar politikën. Nga ana tjetër, opozita nuk është se ka shfaqur ndonjë gëzim të dukshëm, pasi është e qartë se nëse në duart e Tahirit bien prangat, hapet rruga që të tjerë politikanë, majtas e djathtas një ditë do jenë para qelisë së errët. Por edhe vetë Rama nuk është i qetë, pavarësisht se Europës i thotë: “ja ku e keni Tahirin”, ndërsa me politikën e brendshme opozitare është në gjendje ta turbullojë dhe luajë lirshëm me një “oficer” më shumë në shahun politik. Kjo është turbullia e pritshme, por situata ka një emër të përvetshëm dhe ai është Saimir Tahiri, njeriu më i pushteshëm përgjatë viteve 2013-2017 dhe më i abandonuari dhe në vështirësi në situatën aktuale. Vetë Tahiri ka ende shpresë…
Dorëzimi i mandatit të deputetit mund të jetë një opsion që Shqipëria të marrë negociatat si vend kandidat për në BE. Në këtë mënyrë Rama heq një telash jo të vogël. Por pse u dorëzua kaq lehtë Tahiri, kur dy javë më parë rendi në Parlament pikërisht për të mos djegur mandatin? Askush, sado “trim” që mund të jetë, nuk i thotë dot burgut hapu… Për çështjen Tahiri mund të ketë tre opsione të mundshme; Ai ka marrë garancinë e Ramës se për të do ketë një proces gjyqësor, por nuk do e shohë kurrë burgun me sy. Mundësia tjetër është që Tahiri të vetëshpresojë se nuk ka prova të mjaftueshme nga ana e prokurorisë dhe çështja ndaj tij me akuzat e rënda për trafik ndërkombëtar të lëndëve narkotike në kuadër të grupit të strukturuar kriminal do bjerë në gjykatë.
Opsioni tjetër që nuk k apse të anashkalohet është që Tahiri të kalojë një herë nga qelitë e burgut, mundësisht nga mesi i qershorit dhe më pas me vendim të Gjykatës së Apelit t’i shuhet masa e sigurisë “arrest me burg” dhe të hetohet në gjendje të lirë. Këto do ishin tre opsionet që në çdo rast ish-ministri i Brendshëm do “shpëtonte kokën” dhe njëkohësisht për pak kohë do mashtrohej sërish BE, e cila do nxitonte të hapte negociatat me Shqipërinë, duke e konsideruar çështjen e ish-ministrit Tahiri një problem të mbyllur. Politikanët tanë llogaritë i kanë bërë ditore dhe jo të një kohe të gjatë, pasi nëse Tahiri përfundon në qeli, atëherë ai, qoftë edhe pa folur, thjesht po shtron “tapetin e kuq” në shkallët e burgut, ku të tjerë politikanë do kenë radhën…