Një skandal ka ndodhur në një shkollë 9-vjeçare të Tiranës ku një mësuese e ciklit të ulët, me një fjalor fyes dhe kërcënues tremb nxënësit e klasës së dytë. Skandali është regjistruar pikërisht në shkollën 9-vjeçare “Ymer Lala” në Surrel të Tiranës, nga ku prindërit kanë denoncuar rastin e rëndë të mësueses kujdestare të klasës së dytë.
Në redaksinë e “Fiks Fare” erdhi nëna e një prej fëmijëve të kësaj shkolle, e cila denoncoi se mësuesja fyen dhe tremb nxënësit e saj, duke u bërtitur dhe duke i kërcënuar me fjalë, sikur të ishin në ndonjë burg të sigurisë së lartë dhe jo në një institucion arsimor.
Gjatë intervistës për gazetarët e emisionit investigativ, nëna tha se fenomeni ndodh me mësuesen kujdestare të klasës së dytë.
“Djali im ka frikë të shkojë në shkollë, pasi mësuesja ushtron dhunë verbale dhe fizike. Kjo situatë ka ndodhur vetëm këtë vit shkollor dhe fëmija im është shumë i trembur”, denoncoi nëna, e cila nuk pranoi të dalë me fytyrë në kamera, pasi sipas saj po denonconte fenomenin, një problem që e kanë dhe prindërit e tjerë. Në këto kushte, ajo kërkoi ndihmën e “Fiksit” për të zbardhur të vërtetën.
Pas kësaj ankese, “Fiks Fare” gjeti mundësinë të vendosë kamerat në klasë për 2-3 ditë, me qëllim që të zbulonin mësuesen, e cila ushtron presion psikologjik ndaj nxënësve.
Gjatë vëzhgimit të kryer rezultoi se, mësuesja ofendon dhe u bërtet nxënësve me fjalë të ndryshme fyese, si “Llafazane”, “Debile”, “Vajzë e keqe” dhe “Pise”. Në këto kushte, “Fiks Fare” solli me zë dhe figurë sjelljen e kësaj mësueseje, e cila jep mësim vetëm pak minuta larg kryeqytetit.
Madje, ajo i kërcënon nxënësit me fjalor rruge, duke u thënë “Do t’i shkul flokët dhe të shkosh në shtëpi tullace”, “Do t’i heq dhëmbët një e nga një”, “Do ta çaj gojën”, shprehje të cilat nuk i përkasin një institucioni arsimor.
Por kjo nuk ndodh vetëm një herë të vetme, por në të gjitha orët e mësimit dhe çdo ditë. Madje, për një gabim që bën një nga nxënësit, ajo e kërcënon me shprehjen “Do të shkul kokën”. Po ashtu, ka raste që iu thotë “Vdekshi”, “Më çmendët”, ndërkohë që kur një nxënëse vjen e sëmurë në klasë i thotë “do më ngjisë gripin idiotja e dreqit”, “ti je e çmendur”.
E kjo situatë ndodh me të gjithë nxënësit në klasë, ndërsa i kërcënon se do i ngelë në klasë, duke i cilësuar “Idiotë” dhe duke i tmerruar, aq sa ata detyrohen të refuzojnë të shkojnë në shkollë, ku çdo ditë duhet të përballen me situata të tilla.
Dialogu i mësueses me fëmijët gjatë orëve të mësimit
Mësuesja: Mirë stop, unë nuk të pyeta ty more. Unë pyeta këtë. Ju nuk dëgjoni nga veshët. Ulu ore Klajd mos fol më, llafazan i keq. A e shkruajte emrin? Kur e mbaron? Gabim Mateo, gabim bëje 6 këtë, çfarë e ke bërë? Bëje 6, budalla. Pse more aq i ngathët ti? Ti je i shkathët vetëm për të ngrënë. Bashkoje, bashkoje, bashkoje, si e hedh ashtu more vizën? Si i jep lapësit? Me ty nuk flas, me ty nuk do flas hiç do të çoj në klasë të parë.
Mësuesja: Moj si nuk pushon njëherë, moj ti që nuk pushon njëherë, llafazane. Pse flet kur flas unë ti? Do dru, do dru ti. S’të merr vesh ajo kokë, ajo kokë nuk të merr vesh. Si moj harro ti kështu moj, goc e keqe. Ik atje, llafazane, o vdeksh ti ishalla! Hajde moj ti mos llap, hajde njëherë.
Mësuesja: Ti ti qenke llafazan ti, ti mor qenke llafazan pse je kthyer mbrapa? Vdeksh ti ishalla, vdeksh! E pashë njërin që e hap gojën i shkreti ai. Ec aty llafazan i keq, shif moj shkrimin aty bukur, bukur. Gjithë atë pikë more, si dreqin e bëre gjithë atë pikë more sa koka jote. Mjaft moj llafazane. Ai që nuk di ta bëjë është nxënës i keq. Budall o budall! A ke më Ester, o Ester llafazane s’të vjen zor. Mjaft moj mjaft se na çmënde, llafazane. Djal i keq. Ai nuk të vjen turp? Mos flisni ju, mos flisni, me të ardh aty ta tregoj unë të shamen ty. Pse rri moj Majsi, merre atë e mos na rri ashtu. Gocë e keqe. Mos fol, mos fol, mos fol ti goce vetëm ta kap atë që flet. Ju rëntë pika ju rëntë që nuk morët vesh njëherë! Ti di vetëm me vrapu, me shajt, me ngrënë, s’ke turp? Djalë i keq. Çfarë je duke bërë? Nuk e bëre edhe njëherë katrorin tamam i shkreti ti çfarë do heqësh. Këtu do të mbyll. Ti qenke i çmendur more, nuk paske tru në kokë. Këtu, djalë i keq. Ee ulu moj Livia, ulu moj Livia, nuk të vjen turp nuk di të bësh një katrorë, bashkë me këtë budallain këtu. Do me u mbyll këtu ti. E me ju lëshu asaj do ja shkul ato flokët, tullë do ta lë. Mjaft moj dreqi e marrtë, të shoh njeri që qan këtu të iki. Të iki fare ai që qan, çohu e ik, merri librat. Nisu! Është e hutuar fare kjo Majsi, kjo ka ikur fare. Vetëm një e katërta ,moj ti goce moj do dru ti, shpejt ma sill këtu, mos bëj llapa, llapa.
Mësuesja: I rëntë pika asaj është bredharake.
Nxënësi: Po shkoj në tualet.
Mësuesja: Çfare mistrecje është, ajo është e papame. Pse lodhesh o Ester a i ke bërë detyrat? Vdeksh! Mjaft moj dreqi e marrtë, shko , nisu. I ka të gjitha gabim e nuk di shkronjat. Do të çoj në klasë të parë. Ça ke atë fletore? Do të çoj tek klasa e parë, çohu, çohu shko tek klasa e parë, hajde të çoj tek klasa e parë, djal i keq çdo ditë vjen pa detyra. Çohu , çohu ik tek klasa e parë, nisu, s’janë flertore këto, ça fletoresh janë këto? Zhgarravina, ku e ke të mbështjellur e të rregullt ? Ku i çon këto fletore? Nesër të na vijë kontroll ku shkon ti me këto fletore?Ule moj zërin se je në klasë, ç’ke more që gjuan? Ti i çmendur je! Hajde. Mjaft, mjaft, mjaft ore Klev. Mjaft se vetëm do të nxjerr se ti nuk mer vesh ndryshe. Dëgjo, me të ardh atje… kush është duke qeshur? Edhe ato dy fijet që i ke atje maj kokës do t’i heq, që i ke si gjel. Sille këtu ishalla nuk e ke mbaruar po nuk ta hoqa kokën. Ishalla nuk e ke mbaruar. Ta heq fare kokën. Di vetëm të qeshësh, ta heq fare kokën.
