Ndarja nga jeta e shkrimtarit Dritëroi Agolli është një humbje e madhe jo vetëm për letrat shqipe, por dhe politikën.
Rama: Dritëroi, vend pelegrinazhi për të dashuruarit pas letrave shqipe
“Lamtumirë Dritëro. U prehsh i qetë në tokën ku le pas një mal të lartë përjetësie, i cili do të mbetet vend pelegrinazhi për gjithë të dashuruarit pas letrave shqipe, brez pas brezi…”
Ilir Meta ka vlerësuar lartë figurën e tij dhe ka thënë se Shqipëri ka humbur një njeri të madh.
Ilir Meta: Mësuam me dhimbje lajmin e trishtë të ndarjes nga jeta të shkrimtari Dritëro Agollit. Pas këtij lajmi bota shqiptare është më e varfër. Si kryetar i kuvendit por edhe si mik duhet t’i shpreh ngushëllimet më të sinqerta familjes së tij. Duhet t’i shpreh ngushëllime gjithë botës për këtë humbje të pasi ishte dhe do të mbetet figurë, reformator, përfaqësues më i madh i kulturës shqiptare, reformator dhe e i politikës shqiptare. Njeri që jetoj në kohët moderne me filozofi naimjane,. Në dritëroftë gjithnjë dritëroi ynë. Të prehet në paqe dhe mirësi.
Basha: Kombi humbi kolosin e letrave shqipe
Shefi i opozitës Basha shkruan në fb se kombi humbi sot kolosin e letrave shqipe, poetin tone të madh.
“Kombi shqiptar humbi sot kolosin e letrave shqipe, poetin tone të madh, shkrimtarin e njerëzve të vërtetë, Dritëro Agollin. Familja e tij, miqtë dhe të dashurit, lexuesit, shqiptarët kudo ku ndodhen ndajnë sot dhimbjen për ndarjen nga jeta të babait, bashkëshortit, mikut dhe gjeniut të letrave shqipe.Pak shqiptarë kanë ndikuar në ndërgjegjen dhe emocionet tona si Dritëroi i madh. Ai transformoi letersine shqipe duke emancipuar shoqërinë shqiptare me veprën e tij për të mirën dhe të keqen, për njerëzit e thjeshtë, për dashurinë për vendlindjen dhe atdheun.Kam patur nderin dhe privilegjin ta njoh, ta takoj dhe ta dëgjoj nga afër Dritëroin sepse dera e tij e madhe ishte gjithnjë hapur. Vepra e tij është e përjetshme. Në paqe u prehtë shpirti i tij”.
Idrizi: Humbje e madhe për kombin
Edhe kreu i PDIU-së, Shpëtim Idrizi, e ka cilësuar një humbje të madhe për kombin ndarjen nga jeta të shkrimtarit.
“Humbja e Dritëro Agollit është një humbje për kombin tonë. Vepra e tij do të mbetet përjetë, por ajo që do të na mungojë është qetësia dhe thellësia e mendimit të Dritëroit, që ndikonte vazhdimisht për mirë në jetën publike shqiptare.Kujtoj me respekt faktin se edhe pse sëmurë, ishte i pari që iu bashkua rezolutës për zgjidhjen e çështjes çame, duke treguar vlerat e tij të mëdha kombëtare, që nuk i kufizonte vetëm në letërsinë që lëvroi dhe do t’i mbijetojë kohrave. Kujtimi i tij do të jetë i paharruar!U prehtë në paqe!”
Mirela Kumbaro: Secili nga ne ka një kujtim shumë të bukur, një varg, një poezi, një tekst prej Dritëro Agollit
Mirela Kumbaro: Hera e parë e takimit ka qenë shumë herët kur unë kam qenë student, por unë nuk mund të harroj herën e fundit që ishte pikërisht në ditën e ditëlindjes së tij, ku përveçse një moment shumë emocional për mua dhe të dashur, ruaj një kujtim dhuratë prej tij të cilën besoj e kam si një ndër gjërat më të çmuara që Dritëroi pati dëshirën dhe nderimin që më bëri duke më falur librin e tij të fundit me dorën që i dridhej dhe një mbishkrim fantastik. Secili nga ne ka një kujtim shumë të bukur, një varg, një poezi, një tekst prej Dritëro Agollit dhe personazhin me humor. Secili ka kujtimin e vet.
Koço Kokëdhima:
O i pavdekshmi Dritëro!
Këto foto i kam kujtim nga vizita e fundit që bëra në shtëpinë e Dritëroit, në tetorin e vitit 2014. Bëmë shakara, kujtuam shumë ngjarje dhe njerëz, ndërsa zonjë Sadija na sajdisi me një raki shumë të mirë Përmeti. Dritëroi ishte i kthjellët, gëzonte shëndet të mirë, edhe pse i duhej të përdorte herë pas here tubat e oksigjenit. Ishte i dashur dhe i mençur, patriot e atdhetar si askush tjetër, një patrik i ndritur që i ndiqte me aq pasion e përkushtim të gjitha zhvillimet politike, ekonomike, kulturore, sportive e shoqërore të Shqipërisë dhe shqiptarëve. Mbaj mend se diskutuam për politikën, për ngjarjet e fundit në stadiumin e Beogradit dhe për të majtën shqiptare.
Koha fluturoi dhe kur u ndamë e ftova në shtëpinë time. Shëndeti nuk ia krijoi mundësinë Dritëroit dhe ky mbeti takimi ynë i fundit.
Ikja jote Dritëro është kaq e dhimbshme për të gjithë popullin tonë. Ne dhe brezat që vinë nuk do të harrojmë kurrë, i madhi Dritëro, do të takojmë në librat e tu, në fjalët që aq bukur ia kushtove popullit dhe Atdheut tënd, i shtrenjti Dritëro, në këshillat e urta e plot mençuri, në kujtimet aq të çmuara nga jeta jote, që shqiptarët do t’i përcjellin me dashuri nga brezi ne brez,
O i pavdekshmi Dritëro!
Të qoftë i lehtë dheu yt!
