Gjatë fjalës së mbajtur në galerinë e artit në Nju Jork, kryeministri Rama foli edhe për kohën kur si ministër i Kulturës duhet të merrte pjesë në mbledhjet e Qeverisë.
Ai tha se gjatë mbledhjeve, nuk i dëgjonte dot diskutimet dhe pikturonte. Këto piktura më pas ia kërkonte ministri i Arsimit të asaj kohe, Ethem Ruka. Sipas Ramës, Ruka duhet të ishte një hajdut pasi ia kishte marrë gjithë pikturat. “Në Këshillin e Ministrave ishte nje torturë. Nuk i ndiqja dot, nuk kuptoja dhe pikturoja gjatë të gjithë kohës mbi shkresa. Kisha ministrin e Arsimit ne krah qe gjithmonë ne fund me pyeste: “Mund ta marr këtë?” Po i thoja, merre. Një dite shkoj ne zyrën e tij, ndërkohe qe akuzohej për korrupsion, dhe me tregon këtë koleksion. U ndjeva sikur kishte vjedhur artin tim. U ktheva ne zyrën time dhe i them asistentes: “Ky duhet te jete hajdut, njerëzit me siguri kanë arsye që e akuzojnë, se ai ka vjedhur artin tim. Mund ta marr, mund ta marr… i kishte marre te gjitha”, tha dje Rama. Por pas fjalimit të kryeministrit ka reaguar edhe vetë Ethem Ruka, i cili ka treguar se i ka bërë nder Ramës duke ia kërkuar pikturat, pasi në të kundërt ato do të përfundonin në koshin e plehrave.
Postimi i Rukës
Une ” hajduti” i pikturave te Rames. Lexova me vemendje intervisten e Zotit Rama lidhur me ekspoziten e fundit te pikturave ne SHBA dhe vertet u ndjeva me te vertet keq. Eshte e vertet se une i kam marre Rames rreth 70 piktura te bera ne mbledhjen e qeverise. Vura re se mbasi mbaronte nje vizatim e hidhte ne kosh. Me vinte me te vertet keq dhe i kerkova te mi falte duke i firmosur dhe shkruar Pr. Rukes. Sigurisht dhe daten. Pak e nga pak koleksioni i shtua. Kur Z Rama u zgjodh kryetar bashkie ne Tirane u akuzua per shperdorime ndaj dhe me nismen e PD u ngrit nje komision hetimor. Ne ate kohe une shkrova nje artikull ne mbrotje te Rames me titull “Rama, ky Hausman i vogel” ku beja nje paralele mes prefektit te Parizit ne vitet 1850 qe rindertoi Parizin e sotem dhe Rames si kryetar bashkie qe transformoi Tirnen. Fola ne telefon me Ramen per shkrimin dhe ai me ftoi ne Bashki per nje kafe. Kur mbrita aty i thash Rames: “Ato qe thone ata te PD per ty s’jane gje. Korrupsioni yt eshte ne keto dy dosje dhe i hodha ne tavoline dy dosjet ku ishin sistemuar pikturat e tij”. Ne fillim ai u trondit, por sa hapi dosjet u habit me koleksionin e pikturave qe vet mi kishte falur. Aty kuptoi se puna e tij kish vlere. Me falenderoi dhe u ndame miqesisht. Qe nga ai cast ai filloi ti mblidhte vet pikturat qe bente. E bera kete shpjegim per ti freskuar kujtesen Rames per te verteten e “hajduterise sime” per pikturat e tij. Gjithcka tjeter nuk eshte aspak e vertet. Gjeja qe falet, falet. Ne komentet e bera nga shtypi dhe rrjetet sociale per kete ceshtje u ndjeva keq. Nese une nuk do kisha mbledhur ca nga pikturat e para te Rames ato do kishin perfunduar ne koshin e keyeministrise dhe zor se Rames do ti kishte vajtur mendja te ruante punen e vet dhe te hapte sot ekspozita
