Nga Armand Shkullaku
Prej disa ditësh, një fëmijë i vogël dy vjeçar, Zaho Rama, është bërë personazhi kryesor i serialit veror të babait të tij. Një herë shfaqet duke notuar, njëherë duke pikturuar, një herë duke kënduar, një herë duke darkuar…, duke i lënë vazhdimisht në ankth shikuesit se çfarë do të bëjë në serinë e ardhshme. Ku do të jetë Zaho këtë radhë, po babai i tij, çfarë do të ndodhë mes tyre gjatë ditëve të nxehta të verës? Ndodhitë e 2-vjeçarit po përcillen me entuziazëm nga mediat e babait të tij, të cilat janë më të gëzuara se sa vetë Zaho, kur ai mëson notin apo ha kallamarë të skuqura në Himarë.
I gjithë ky skenar për ta paraqitur veten si një yll i show bizit, duket i tepërt për një kryeministër. E tepërt po ashtu të lëvizësh kudo me fotografë nga pas, edhe në ditët e pushimeve, për të të kapur në ca poza si pa mendje, ku udhëheqësi shfaqet si njeri i zakonshëm, një baba si gjithë të tjerët, një prind i dashur. Madje, fiks si starët e Hollivudit, të cilët bëjnë kujdes që krijesat e tyre të pafajshme të mos i ekspozojnë me fytyrë, paçka se e gjitha është një lojë në funksion të famës dhe suksesit. Edhe Zaho, sipas regjisë së babait të tij, duket vetëm nga pas. Aq sa i duhet regjisorit për një film që shkon përtej pushimeve verore babë e bir.
Përse duhet t’i postojë në publik fotografitë intime me të birin një politikan, një kryeministër? Nëse është një shprehje dashurie atërore, a nuk do të ishte më mirë të përjetohej në familje, mes njerëzve të dashur dhe jo t’u demonstrohej të gjithëve? Zakonisht ka diçka që nuk shkon me ata të cilët duan që jetën e tyre personale, për më tepër momentet më fëmijët, t’i bëjnë lajme mediatike. Madje duke iu servirur këtyre të fundit çdo ditë nga një foto të re, sipas një kalendari të përcaktuar më parë. Atëherë ky nuk është manifestimi i një dashurie të papërmbajtur, që nuk e ruan dot vetëm për vete, por një plan për t’i servirur publikut imazhe të menduara mirë për një qëllim të caktuar.
Edi Rama, nëpërmjet këtyre fotove, kërkon të japë mesazhe politike, jo romantike. Ai do të tregojë se është një prind i devotshëm, i kujdesshëm, i dashur. Që nuk dëshiron të pleqërojë vetëm me Koçon pranë brigjeve të Jugut, por edhe me familjen e tij. Fotot e këtij babaxhani, që noton e lodron me fëmijën e tij, duan të zëvendësojnë imazhin e kryeministrit që shumë baballarë i dërgoi pas hekurave se nuk kishin para të paguanin energjinë për fëmijët e tyre. Të atij që bërtiste dhjetë herë në ditë fjalën burg, që dërgonte skuadrat e policisë për të ndëshkuar e të INUK për të shkatërruar. Që rriste taksat, që dënonte të varfërit, që nuk bëri asgjë për njerëzit në nevojë.
Tani që zgjedhjet po afrojnë, Edi Rama ka nisur të stisë pamjen tjetër me të cilën do të synojë të manipulojë shqiptarët. Të atij që fal gjobat, rrit pensionet, ul taksat, mbyll njërin sy kur shkelet ligji e lulëzon droga, tërheq taborët e reprezaljeve tatimore, që nuk flet për burgje e ndëshkime, po për futboll e vizatime.
Pasi ka dështuar në premtimet e vitit 2013, Rama kërkon të nxisë kompasionin dhe jo refleksionin tek votuesit shqiptarë. Prandaj edhe seriali i tij veror është në funksion të pastër elektoral. Ai do të duket prindi, babai, bashkëshorti i dashur, për të projektuar tek publiku udhëheqësin e ndjeshëm, të kujdesshëm, që mendon për qytetarët e tij. Që dështimet e tij t’i paraqesë si pamundësia e një njeriu të mirë që përpiqet dhe jo si rezultat i një qeverisje të paaftë dhe të motivuar vetëm nga përfitimi. Ai kërkon të mos gjykohet, por të pranohet. Sepse edhe nëse s’ka bërë asgjë në tre vite e ca, jo se nuk ka dashur, por nuk ka mundur. Nuk e kanë lënë. Herë Sali Berisha, herë Ilir Meta, herë gjyqtarët e korruptuar, herë këneta mediatike e herë fronti i madh i së keqes 25 vjeçare.
Edi Rama po meremeton këtë imazh të ri me të cilin do të na paraqitet në zgjedhjet e ardhshme. Dhe Zaho dy vjeçar, nuk ka si ta dijë se fotot e tij këtë verë janë thjesht një kolazh në tablonë që po përgatit i ati.
