Për 6 vitet e para të jetës së tij, Criscent Bëambale ishte një nga 18 milionë njerëzit në vendet në zhvillim që vlerësohet se jetojnë me verbëri të parandalueshme, shkruan BBC.
Ai ka lindur me katarakte, që i tregonin vetëm pamje të zbehta të paqarta dhe të errta. Në Ugandë, ku Criscent jeton me gjyshen e tij në një shtëpi balte të rrethuar nga plantacione të kakaos, kjo do të thotë përjashtim total nga jeta normale. Ai nuk mund të shkojë në shkollë dhe as të luajë me fëmijët e tjerë dhe ka mbështetje vetëm familjen e tij për të kryer nevojat bazë.
Në janar, familja e tij iu përgjigj një telefonate nga një ekip mjekësor në Uganda që mbështetet nga një organizatë bamirëse ndërkombëtare “Sightsavers” që të sillnin fëmijët e tyre për të bërë analizën e syve dhe ku fëmija rezultoi se duhej t’i nënshtrohej një operacioni në sy në një spital në Mbale, në lindje të vendit.
Dy muaj më vonë, terapisti i syve Nelson Chwa ekzaminoi sytë e Criscent para se t’i vendoste atij syzet duke bërë që ai të shikonte botën qartë për herë të parë.
Një doktor i vyri syzat e reja në sytë e Criscentit dhe ai doli nga spitali me to.
“Para operacionit ai mbështetej nga gjyshja e tij apo ndonjë i afërm tjetër për të bërë gjërat por tani ai është një djalosh i sigurtë dhe i pavarur,” tha Joseph Magyezi, një zyrtar i spitalit.
Në udhëtimin e tij për në fshatin e tij, fëmija shikonte i mrekulluar jashtë nga dritarja e makinës. Rroga kalonte nëpër një ultësirë spektakolare të maleve Rwenzori.
Në shtëpi, kushurira e ngriti lart për t’i treguar pamjen nga dritarja.
Familja e tij tani e ka detyrë që t’i mësoje gjërat më themelore se çfarë janë.
“Vëllezërit dhe motrat e tij janë të gjithë të lumtur dhe të ngazëlluar se vëllai i tyre tani mund të shohë,” tha gjyshja e tij. “
Ai ka nevojë të mësojë gjërat me emrin e tyre. Ai, për shembull, nuk ka parë kurrë një varkë apo një zog pule, kështu që nuk i di se si quhen ato.”
Criscent u ul në bankë në ditën e tij të parë të shkollës. Ai nuk kishte parë kurrë më parë letra dhe tani duhet të mësojë alfabetin. “Ai ka humbur shumë vite nga të mësuarit dhe tani truri i tij tani ka nevojë për të kapur gjithçka që sheh,” tha Magyezi.
Vetë vogëlushi tha: “Unë nuk kam luajtur kështu më parë”, pasi verbëria e ndalonte atë të merrte pjesë në lojë me fëmijët e tjerë.
Kushërira e tij i shpjegoi se çfarë ishte një lule, duke ia treguar atë në oborr dhe tani e tutje, vogëlushi do të nisë të kuptojë botën që e rrethon.
