‘Sindroma e Stokholmit’ nuk është e panjohur për shqiptarët, madje pas zgjedhjeve të 25 prillit duhet ta themi me zë të lartë që duhet ta kemi edhe nen të veçantë në Kushtetutë.
Çfarë ndodhi më 25 prill?
Çdo shqiptar i vetëdijshem ose jo, kishte shansin e tij që të dielën që sapo lamë pas, duhet të votonte për të ndryshuar fatin e tij. Pse? Çdo ditë në çdo media raportoheshin denoncime, shkelje ligjore, dhunë shtetërore, arrogancë pushteti e çdo e keqe e mundshme që një shoqëri mund të njohë.
Por në 25 Prill shqiptarët, pa i paragjykuar, por duke lexuar rezultatin vendosën që t’i japin edhe 4 vite të tjera pushtet njeriut më të kritikuar nga vetë ata gjatë gjithë kohës.
Po pse?
A ishte një opozitë e dobët? Unë personalisht mendoj se jo, madje mund të themi që ishte një opozitë e konsoliduar në të gjitha aspektet. Por në Shqipëri fatkeqësisht kemi një shprehje të urtë popullore: Ai që të rreh të do, madje do shtoja ai që të rreh dhe të vjedh të do edhe më shumë, e thënë ndryshe në këtë vënd vetëm ai që të bën *** nënën thërritet baba.
Kjo është të paktën ajo që ndodhi të dielën e 25 Prillit! Shqiptarët të bashkuar dhe dorë për dore vendosën që edhe për 4 vitet e ardhshme të udhëhiqen nga arroganca, mospërfillja, dhuna madje dhe poshtërsia.
Pasi të lexoni këto pak rreshta, gjithsecili nga ju do të thotë, madje edhe të mendojë: Po opozita ku ishte? Po alternativa ku ishte?
Po dhe për këtë ka një përgjigje. Çfarë ju ofrua shqiptarëve në 91-n që të ngriheshin të bashkuar dhe të rrëznonin diktaturën? Çfarë alternative patën?
Shqip shkurt dhe qartë, asgjë! Po po, asgjë tjetër përveç lirisë! Sepse askush tjetër nuk shihte përtej lirisë, përveç asaj që nuk do të kishin më një regjim që të vendoste për ta se çfarë duhet të hanin, vishnin, shikonin, dëgjonin, apo ndjesë për disa edhe kur duhet të bënin s*ks!
E pra zgjedhjet e 25 Prillit, për mua, ju dhe të gjithë ne kishin një alternativë: Referendum! Ku të gjithë ne njëzëri të votonim, jo për të sjellë një palë në pushtet e për të larguar disa të tjerë, por t’i thoshim politikës se ata që vendosin për fatet tona dhe të Shqipërisë jemi ne SOVRANI, term që shpesh politikanët e artikulojnë për tu tallur, duke zëvendësuar fjalën DELE.
Arrogant ose jo, autokrat ose jo, Edi Rama sot De Juro e De Facto është kryeministër i zgjedhur me votën tonë, pasi në fund të ditës ai është kryeministër i Shqipërisë.
Por si përkthehet kjo?
‘Ai që te rreh të do, e ai që të vjedh të do edhe më shumë’, sepse nuk mund ta interpretosh ndryshe.
Në këto zgjedhje sikur edhe mos kish patur fare opozitë, as edhe zëra kundër, por duhej që vota ime, juaja dhe e të gjithëve ne të ishte kundër një pushteti apsolut, që sot ende nuk e kuptojmë, por që shumë shpejt do na bjerë kokës sepse Rama akoma qeveris me: Nuk keni parë asgjë akoma.
Po opozita çfarë bëri?
Padyshim edhe ajo ka fajet e veta nuk mund të fshihet e as të justifkohet nga kjo humbje. Por në 25 Prill nuk humbi as opozita, as Lulzim Basha e as Monika Kryemadhi, por ne shqiptarët që çdo ditë shkruajmë, dhe sapo dolën rezultatet filluam sërish të shkruajmë se po na vjedhin e po na shtypin.
E pra ‘Sindoma e Stokholmit’ nuk duhet të jetë më për ne thjeshtë një frazë, shprehje, citat apo quajeni si të doni, por duhet të jetë një nen në Kushtetutë, pasi është i vetmi nen që ne shqiptarët e njohim dhe e zbatojmë me përpikmëri. /Nga Taulant Halili/ Boldnews.al
