Nga Boldnews.al
Jelekët i kanë nga falura nga policia turke, mburojat e këmbëve dhe krahëve kushedi nga ku, skafandrat nga ndonjë vend i BE-së, ndërsa shkopin e gomës e kanë blerë me ndonjë tender abuziv të ministrisë së Brendshme. Ndoshta vetëm të mbathurat i kanë të blera vetë, duke u mburrur me trupin dhe shpirtin që ia kanë “falur” pushtetit.
Kjo është lugunia e disa oficerëve të policisë që janë sulur mbi protestuesit me dhunë të dukshme dhe të padukshme. Të rrahin në shesh para kamerave, të shajnë si ordinerë nëpër komisariate, të mavijosin me shuplakat e rënda dhe në fund të ushtrojnë trysni për të mos dalë më në protestë dhe mos guxuar për ti denoncuar.
Përtej mburojës së pushtetit, ata duhet ti mbronte uniforma e shtetit, por sot abuzohet me statusin e policit, që paguhet me taksat tona, madje paguhet edhe nga ata që i rrahin. Paguhet nga prindërit e atyre minorenëve që shoqërohen dhunshëm nëpër komisariate me zemrën që u rreh fort nga frika se edhe mund të përfundojnë si Klodjan Rasha, i cili u vra pikërisht se kishte shkelur orën policore dhe nuk iu bind urdhrit për të ndaluar.
Duhet të ishin më kokëulur para asaj që u rëndon, sepse ka ikur jeta e një të riu, pa faj, vetëm sepse nuk i ndaloi thirrjes së efektivit të njësisë Shqiponja për ti vendosur atë gjobën qeveritare për mosmabajtje maske. Në vend të ndjesës me vepra, policia po tregon sërish agresivitetin e dukshëm, që ia kanë atribuuar vetes prej kohësh, jo më në mbrojtje të ligjit, por në keqpërdorim të tij, duke synuar paprekshmërinë e pushtetit.
Po ai polic që dhunon mban familjen me atë pagë që ja jep shteti, fatkeqësisht nuk është në gjendje për ta kuptuar. Ai mendon se aty po e mban pushteti, ky i sotmi që në sytë e një efektivi të dhunshëm konsiderohet i paprekshëm. Një pjesë e uniformave blu apo sterr të zeza me statsin e policit nuk e durojnë dot thirrjen “Rama ik”. Për ta ikja e tij do të thotë tragjedi, humbje e vendit të punës, apo edhe një gjëmë e madhe. Kështu i kanë brumosur strukturat e rendit të ardhur me frymën e partisë dhe parisë.
Në fillim të hedh gazin lotsjellës, ujin me presion e më pas të tregon shkopin e gomës, duke u fshehur pas uniformës së falur dhe asaj kaske që e mban në kokë e cila më shumë se për ta mbrojtur vlen për të mos e identifikuar. Janë trajnuar për të ushtruar dhunë dhe jo për të shmangur dhunë.
Rrëmbejnë të mitur dhe u vendosin prangat në duar, në emër të ligjit, por ligj për ndalim të miturish nuk ka dhe nuk do ta gjejnë, sado që mund të rrëmojnë në kasafortën e Rilindjes. Në fund të ditës së dhunës atë uniformë të falur do ta heqin. Në shtëpi mund ti presin fëmijët, që në shumë raste kanë moshën e atyre që dhunuan, në emër të pushtetit dhe jo të mbrojtjes së shtetit. Një ditë do ta heqin përfundimisht uniformën, qoftë edhe për shkak pensioni, por do jetë shumë vonë për të kuptuar se dikur e përdhosën atë, në mbrojtje të një pushteti që sado agresiv të shfaqet, fundin e ka të parashkruar.
