Vetë motoja e tubimeve të indinjatës ishte “Erdoan nuk je i mirëpritur”.
Ishin organizata turke, kurde dhe gjermane ato që bënë thirrje për të dalë në rrugë kundër vizitës së presidentit turk. Në fjalimet e tyre aktivistët thanë se kjo vizitë pompoze ishte jo vetëm një vlerësim i panevojshëm i regjimit të Erdoganit, por edhe një shuplakë për të gjithë mbështetësit e demokracisë që janë burgosur, shtypur apo torturuar.
Protesta ishte përgjithësisht paqësore, me përjashtimin e një incidenti kur një grup njerëzish hodhën gurë dhe shishe drejt policisë. Mbështetësit e liderit turk nga ana tjetër do të mblidhen në xhaminë e madhe të Këlnit, drejtuesit e së cilës shkruan në Facebook se dëshirojnë që ceremonia atje të jetë një shembull i bukur i afrimit të komuniteteve dhe i kërkuan pjesëmarrësve të mos marrin banderola politike e të mos hedhin slogane.
Për shkak të valës së madhe të kritikave ndaj ndalesës së Erdoganit, si kryebashkiakja e Këlnit Henriette Reker, ashtu edhe kreu i administratës lokale Armin Laschet vendosën të tërhiqen nga eventi.
Liderit turk ndërkohë iu bë një pritje e ngrohtë nga homologu gjerman Frank Walter Steinmeier, darka shtetërore e të cilit u bojkotua nga disa politikanë të opozitës. Banketin e anashkaloi edhe vetë Angela Merkel.
