Një tjetër pjesë ceremoniale e shërbimit në funeralin e mbretëreshës Elizabeth II ishte momenti kur arkivoli i mbretëreshës ulet në kasafortën e familjes, njëkohësisht edhe lëvizja e fundit e lamtumirës.
Mbreti Charles del për të vendosur ngjyrën e kampit të kompanisë së Mbretëreshës në arkivol, pasi e merr atë nga nënkoloneli i regjimentit të Gardës Grenadier. Mbreti Charles e vendos në fund të arkivolit dhe zbret prapa. Më pas Chamberlain thyen shkopin e tij të zyrës që sinjalizon fundin e mbretërimit.
Përkushtimi në të gjitha detajet e ceremonisë fillon, ndërsa Dekani i Windsor lexon psalmin 103 teksa arkivoli i Mbretëreshës ulet në kasafortën e familjes në kapelën e Shën Gjergjit, ku u përfshin këto rreshta:
“Sepse ai e di se për çfarë jemi krijuar; ai kujton se ne jemi vetëm pluhur.
Ditët e njeriut nuk janë veçse si bari, sepse ai lulëzon si lulja e fushës.
Sepse sapo era e përshkon, ajo ikën dhe vendi i saj nuk do ta njohë më.
Por mirësia e Zotit vazhdon përjetë mbi ata që kanë frikë prej tij dhe drejtësia e tij mbi fëmijët e fëmijëve.”
