Nuk mund t’i kënaqësh të gjithë, por nuk mund t’i bësh qejfin askujt! Problemi i vërtetë qëndron në tërheqjen ndaj njerëzve që paraqiten si krejtësisht të ndryshëm nga ne.
Ka nga ata që madje ndjejnë një kënaqësi të çuditshme në lidhje me ata – ose ato – me të cilët ka më pak kontakt. Jo vetëm kaq: ndonjëherë kërkohen me kujdes.
Ndodh kur ka një lloj stampimi me një person, një lloj drite vetëtimë që kalon para syve tuaj sapo i takoni. Dhe, edhe pse ai nuk është në gjendje t’ju kuptojë dhe t’ju mbështesë, ne nuk mund të shkëputemi nga ky person sepse ndihemi pjesë e vetvetes. Përshtypja e parë mjafton për të të bërë të besosh se çdo gjë mund të kthehet në një përrallë.
Këto zgjedhje mund të përsëriten edhe me kalimin e kohës, duke u dhënë shkas epilogëve gjithnjë e më tragjikë – dhe ndonjëherë komikë – të historive tuaja të dashurisë. Pse këmbëngul, atëherë? Është një lloj zakoni prekës nga i cili është e vështirë të shkëputesh. Është një përshtatje: frika e ndryshimit mbizotëron mbi dëshirën për hakmarrje, duke përfunduar duke bërë që ju të zgjidhni njerëz që kanë të njëjtat defekte si ju.
Në fakt, mund të përkufizohet si një zonë rehatie, një situatë që të bën të ndihesh i sigurt. “Askush nuk më pëlqen mua, vetëm të gabuarit”: sa herë e keni thënë këtë frazë? Dhe pastaj, kush vendosi se ata ishin me të vërtetë të gabuar për ju?
Kjo mënyrë sjelljeje nuk rrjedh gjithmonë nga traumat, por është gjithashtu një rutinë e rrënjosur, e lidhur me modele që janë të vështira për t’u braktisur. Për këtë arsye, këto realitete përsëriten vazhdimisht, të paktën derisa të vendosësh të dalësh përfundimisht prej tyre.
KUSH ËSHTË I PREKUR
Sipas të dhënave të mbledhura 1000 beqare (me 63% të grave), janë më të prekura nga fenomeni. Arsyet gjenden kryesisht në qasjen e ndryshme të grave ndaj marrëdhënieve, në të cilat mbetet sindroma e Kryqit të Kuq.
Në fakt, gratë kanë prirjen të modelojnë personalitetin e atyre që janë pranë tyre, ndoshta sipas shëmbëlltyrës dhe ngjashmërisë së tyre. Burrat janë mësuar të jenë në grupe, me miq, por gjithashtu do të ishin në gjendje të ishin vetëm për një kohë të gjatë. Ata kanë prirjen të vuajnë më pak nga mungesa e partnerit të jetës. Është e qartë se këto janë përgjithësime: çdo person është i ndryshëm.
Mund të duket si kontradiktë, por zgjedhja e personit të gabuar mund të jetë më e lehtë për t’u kuptuar. Nga ana tjetër, të ndjekësh të djathtën mund të nënkuptojë të përfshihesh, madje të mposhtësh veten dhe frikën. Edhe nëse me fjalë shpesh themi se duam një marrëdhënie, në fund të ditës ndoshta nuk e duam vërtet, ose përkundrazi nuk jemi të gatshëm të bëjmë punën e nevojshme për të krijuar një marrëdhënie solide dhe planifikuese.
SI TË DALËSH PREJ SAJ?
Sigurisht, të dalësh prej saj është e mundur, por nuk është aspak e thjeshtë. Një metodë e dobishme për të arsyetuar rreth këtyre dinamikave mund të jetë kjo: së pari bëni një listë të gjithçkaje që do të dëshironit në një person dhe në një marrëdhënie të kënaqshme: në këto konsiderata, ju duhet të përfshini gjithçka, duke përfshirë konceptimin tuaj të familjes. Pastaj bëj një përshkrim të kujdesshëm të gjithçkaje që të tërheq te një person i veçantë. Në fund i krahason dy listat: a janë pak a shumë të ndjeshme? Të hedhësh veten mbi personin e parë që ndodh sigurisht që nuk është zgjidhja dhe, në të vërtetë, mund të çojë në keqësimin e problemit. Përpiqu ta përfytyrosh veten në disa vite me personin e gabuar dhe kush të bën të vuash. A mendon se mund të të shohësh me të?/ Revista Psikologjia
