“Ne mendojmë se ai mund të jetë një lojtar i madh në të ardhmen.” Kështu flet Roberto Mancini për Simone Pafundin, 16-vjeç, një futbollist i të rinjve të Udineses, i cili e gjen veten të projektuar në kombëtare… Majin e kaluar ai pothuajse nuk e besoi kur i thanë se ishte thirrur për një stazh me Italine. Thirrja e trajnerit i shkaktoi një dridhje në shtyllën kurrizore, i dha atij vetëdijen se ishte në rrugën e duhur, por ende një rrugë e gjatë për të bërë.
Megjithatë, djali i lindur në Monfalcone nga prindër që emigruan nga Jugu në Veri është disi mësuar të ecë përpara. Nëse do të luante qoftë edhe për pak minuta kundër Shqipërisë apo Austrisë, ai do të bëhej futbollisti më i ri debutues i lançuar nga përzgjedhësi aktual (për momentin rekordi i përket Gnontos) dhe gjithashtu i pari 2006 që luan te Italia.
Për ironi, ai ka lindur në vitin e Botërorit të fundit të fituar nga Italia. Siç thonë ata… nuk është e vërtetë, por unë e besoj. “E thirra sepse e kemi ndjekur prej vitesh”, shtoi Mancini gjatë konferencës për shtyp në të cilën gjurmoi të ardhmen dhe u dha kuptim dy miqësoreve të ardhshme të Italisë mes të mërkurës dhe të dielës. “Kemi lojëra për të luajtur për të parë dhe vlerësuar…”, një sinjal i qartë për muajin mars (kur nisin kualifikueset e Euro 2024) dhe rrugën e radhës që duhet të çojë (përfundimisht) në Kupën e Botës pas dy dështimeve radhazi.
Kjo është arsyeja pse Mancini nuk lë gurë pa lëvizur dhe zgjeron horizontet e tij për ata që mund të përfaqësojnë një burim për një të ardhme jo aq të largët. Kësaj radhe i takon Pafundit të thithë pak nga ajri i të mëdhenjve. I ka ndodhur në moshën 8-vjeçare kur ka luajtur me 10-vjeçarët në Unione Fincantieri Monfalcone.
Pafundi bëri debutimin e tij në ligën italiane sezonin e kaluar, duke hyrë si zëvendësues në ndeshjen e Arechi kundër Salernitana. “Ne kemi parë cilësi të mëdha. E kishim thirrur tashmë për një stazh në qershor dhe kishim ndjesi të mira”, tha Mancini! “Për Pafundin është pak si për Zaniolon… kur erdhi tek ne për herë të parë askush nuk e njihte dhe brenda tre muajsh ai ishte bërë një lojtar i kompletuar”.
Pesë paraqitje dhe 4 gola për ekipin nën 17 vjeç janë cv-ja e vogëlushit, i cili, pavarësisht përmasave (është 166 cm i gjatë) ka një zemër kaq të madhe, dy shpatulla të forta dhe talent të mjaftueshëm për të bindur trajnerin, Corradi (ish-futbollist. ), për t’i dhënë një shans edhe nëse është 14 vjeç. Në 3 ndeshjet kualifikuese për Kampionatin e ardhshëm Evropian ai shënoi dy herë kundër Kosovës, shënoi gola dhe asiste ndaj Finlandës dhe Greqisë.
Çfarë roli luan Pafundi? Si mesfushor sulmues, por mund të luajë edhe në krah. Ai godet me këmbën e majtë, ka një qendër të ulët graviteti dhe driblim të mirë. Kundërshtari e përballon në mënyrën e tij: pret që të arrijë dhe… përshëndetje, e djeg me një nga gjuajtjet e tij ose me një prekje të shpejtë të topit sepse i pëlqen që topi të udhëtojë shpejt. Më mirë nëse ngjitet në këmbën e tij…
