Pjesë e Kuvendit të sotëm të Partisë Demokratike, të thërritur nga Komisioni i Rithemelimit, ishte edhe artisti i njohur, Bujar Kapexhiu.
Ai e nisi fjalën e tij me disa histori dhe me etiketimin që iu bëhet të moshuarve me termin “të vjetër”.
Ai tha se me të vërtetë janë të vjetër me moshë dhe ai ndoshta është më i vjetri në sallë, por ama ata ecin në hapat e të rinjve dhe me energjitë e tyre. Kapexhiu gjithashtu bëri thirrje që prindërit që kanë fëmijët në emigracion t’i bashkohen PD, pasi më të bashkuar sipas tij do të përballojnë sfidat.
“I nderuar zoti Sali Berisha, të nderuar demokratë, zonja dhe zotërinj përshëndetje! Për mua është kënaqësi e jashtëzakonshme që ndodhem këtu. Rasti bën çudira. Unë kam një rast të veçantë. Për herë të dytë në jetën time jam në këtë sallë, këtu në skenë, në podium, për të thënë dy fjalë përshëndetje për demokratët. Pasi e shporrëm diktaturën herën e parë kam qenë tamam kështu në vitin 1996. Doktori e mban mend. Ishte takimi me intelektualët dhe simpatizantët e PD.
Pasi folën të gjithë me radhë erdhi edhe radha ime. Në fund të fjalimit kam thënë: Shqipëria është akoma e sëmurë nga plagët e diktaturës. Nuk është shëruar akoma ndaj ka nevojë të drejtohet nga një mjek. Në sallë pati duartrokitje dhe ovacione, por aq kisha edhe unë të shara jashtë nga kundërshtarët. Shqipëria vazhdoi rrokullisjen e saj.
Por në këtë rrokullimë ajo ashtu e sëmurë, erdhi një ditë, erdhi viti 2005. Shqipëria e telendisur kërkonte përsëri doktorin dhe i sëmuri u ngrit nga shtrati u ngrit në këmbë dhe nisi të ecë. Erdhi një ditë dhe u rrëzua përsëri. Më lejoni të përsëris fjalët që kam thënë në vitin 1996. Shqipëria është e sëmurë, thërrisni urgjencën se ka nevojë për një doktor. E nisa me një histori të vjetër, jo pa qëllim.
Sot kudo në biseda, fjalime në parlament e kudo që flitet e diskutohet për politikën, dëgjohet pa pushim një fjalë, i vjetër, i vjetër, i vjetër. Mua që me të vërtetë jam i vjetër, ndoshta më i vjetri në këtë sallë, më vjen keq dhe trishtohem në këtë fjalë që të drejtojnë ‘i vjetër, i vjetër’. Të jeni i sigurt se unë jam më i moshuar se doktori, por në këtë çast dua t’i bëj një falenderim. Doktor, në rininë tuaj megjithëse të re, megjithëse me vonesë na gjallërove dhe rinove të gjithëve. Faleminderit! Unë çuditem me një gjë.
Ç’është mosha?! Është një numër, numër individual që e di secili që ca e thonë ca nuk e thënë, sidomos zonjat dhe zonjushat i mbajnë të fshehur, megjithatë ne nuk i ngacmojmë që t’ia dimë moshën e tyre. Meqë jemi në ditë feste, e meqë po flasim për moshën po iu them diçka gazmore. Një zonjë shkoi te mjeku dhe pasi mbaroi vizitën, mjeku u ul në tavolinë dhe nisi të shkruante recetën e ilaçeve. Iu drejtua pacientes: Më falni zonjë, ne ilaçet për sëmundjen tuaj i japim sipas moshës, ju lutem sa vjeçe jeni?
Ah doktor jam 20 vjeçe, por recetën ma jepni për 40. Ndryshoi mosha, atë që mund ta ndryshojnë të gjithë, por ne çuditemi me ata njerëz që janë të pa edukatë për mendimin tim. Ata drejtojnë gishtin dhe thonë i vjetër, i vjetër, i vjetër. Këtë mbiemër cilësor e vendosin kudo. Ka edhe nga ata që përveç fjalës së vjetër shton e diçka e të fshin edhe nga faqja e dheut.
Të heq edhe nga të gjallët. Kjo është diçka krejtësisht e pa pranishme. Unë kam një thirrje për të rinjtë: Nderoni të moshuarit sepse ekzistenca juaj në jetë janë si rezultat i qenies dhe kujdesit të moshuarave. Të gjithë e dinë që problemin e trashëgimisë dhe traditës. Në problemin e trashëgimisë dhe traditës, shoqëria njerëzore është e zhvilluar. Ne ruajmë shumë gjëra.
Të rinjtë ndjekin më të moshuarit. Ata ecin në bazë të rezultateve të më të moshuarve dhe për t’i ngritur, çuar më tej. Nëse ndonjëri do të thoshte, jo, ka raste që ka të moshuar që ndjekin të rinjtë që ecin sipas hapave të tyre, por megjithatë asnjëri nuk do e besojë. Kjo është e vërtetë. Mund të thoni që a ka shembuj? Po, një e keni përpara. Unë jam një i tillë, unë jam i moshuar që ndjek hapat e një të riu dhe po i ndjek ato hapa për eksperiencën.
Përse e bëj unë këtë? Unë e bëj këtë se më pëlqen dhe në këtë Kuvend jam zëvendësues. Unë në këtë Kuvend zëvendësoj djalin tim i cili është anëtari i PD, por jeton dhe punon jashtë shtetit. Unë erdha për të zëvendësuar atë që karrigia mos t’i mbetet bosh. I bëj thirrje prindërve vëllezërve dhe motrave që të zënë vendet bosh nëse kanë fëmijët në emigracion. Të gjithë bashkë do të jemi më afër njëri-tjetrit. Do të ketë më shumë dashuri dhe të gjithë së bashku do të jemi më të fortë, më të dashur dhe simpatikë. Faleminderit!”, tha Kapexhiu.
