Specialistët pretendojnë se njerëzit që janë tifozë të vërtetë të Harry Potter dhe janë të lidhur ngrohtësisht me miqtë e tij kanë më pak të ngjarë të jenë intolerantë ndaj grupeve të stigmatizuara. Ata me të vërtetë kanë tendencë të zhvillojnë ndjeshmëri më të lartë ndaj pakicave. Dhe kjo nuk është magji, kjo është shkencë!
Ka 3 pjesë të studimit që konfirmuan hipotezën fillestare. Gjatë testit të parë, fëmijët e shkollës fillore morën pjesë në 2 sondazhe. Ato u kryen para dhe pasi fëmijët lexuan skenat që përmbajnë paragrafë në lidhje me paragjykimet (ku Draco Malfoy fyente Hermionën sepse ishte një fyell) dhe fragmente neutrale (kur Harry bleu shkopin e tij).
Studentët e shkollës së mesme dhe të universitetit morën pjesë në eksperimentet 2 dhe 3 të studimit. Dhe ata u pyetën për ndjenjat e tyre ndaj njerëzve të huaj pasi lexuan për aventurat e Harryt.
Kjo ndodh sepse ne kemi një mundësi për të parë botën përmes syve të Harryt. Dhe ndonjëherë ajo që vërejmë nuk na bën të lumtur. Për shembull, tema kryesore e librit është mania e Voldemort me magjistarët dhe shtrigat me gjak të pastër. Në fakt, pothuajse të gjithë personazhet duhet të përballen me vështirësitë që vijnë nga ndryshimet e tyre.
Ron jeton në një familje të varfër dhe Neville Longbottom është jashtëzakonisht e ngathët. Hagrid është një gjigant, i cili punon si mësues i Hogwarts, por që nuk i lejohet të përdorë magji. Dhe, me gjithë këto çudira, ata janë akoma miq të mirë dhe janë gjithmonë të gatshëm të mbështesin njëri-tjetrin.
Për më tepër, vetë Harry e di se sa e vështirë është të jesh ndryshe. Ai humbi prindërit e tij dhe u detyrua të rritet me të afërmit e tij “reaksionarë, paragjykues, mendje ngushtë, injorantë dhe fanatikë” në një dollap nën shkallët. Ai nuk kishte ndonjë shok dhe shpesh torturohej nga kushëriri i tij. Pra, Harry e kupton, ai e di se si është.
Pra, kjo histori fantazie i ndihmon njerëzit të shohin padrejtësinë në botën magjistare dhe më pas të vërejnë shembuj paragjykimesh në botën reale.
Karakteri i Harryt na përfshin dhe na ndihmon të kuptojmë se gjëja kryesore është të jemi të mirë me të tjerët pa i kushtuar vëmendje se sa të ndryshëm mund të jenë ata. Dhe fjalët e Albus Dumbledore e konfirmojnë atë: “Dallimet në zakon dhe gjuhë nuk janë asgjë nëse qëllimet tona janë identike dhe zemrat tona janë të hapura”.
