Nga Boldnews.al
Ish-ministri i Brendshëm më jetëgjatë i 28 viteve Saimir Tahiri rrezikon të dënohet me 8 vite burgim për tre vepra të rënda penale. Koha kur procesit po i vjen fundi çuditërisht dhe disi fatkeqësisht për Tahirin, vjen në një kohë kur kryeministri Edi Rama kërkon të lajë imazhin e ndotur të qeverisë së tij. Gjithashtu në prang është edhe vendimi i 28 vendeve anëtare të BE-së për hapjen ose jo të negociatave. Një proces gjyqësor me karakter tërsisht ligjor, mund të kthehet në një kauz politike dhe përdorur duke ngrëmë një kokë.
Rama atë e ka konsideruar si ministrin më të sukseshëm, edhe pse ishte në krye të ministrisë së brendshme në kohën kur vendi u mbulua nga kanabisi. Kur qindra tonelata drogë shkuan në Itali dhe Greqi. Çdo cep i Shqipërisë gjalloi nga bima narkotike, “boçet” e së cilës shërbyen për grupe kriminale që e investuan një pjesë të parasë së pisët për ti dhënë sërish pushtetin kryeministrit Rama. Për këtë fenomen, padyshim që Tahiri duhet të ishte përgjigjur me kohë para drejtësisë, por gjyqi i tanishëm, përveç provave që ka prokuroria, kërkon izmin e një njeriu që dalë në vendim; burg ose pafajësi.
Në raste të tilla, njihet edhe kundërpërgjigjia, që ndërsa ndjen rrezikun, të paktën një sinjal ua dërgon atyre që janë më lart, që kanë futur duart në llumin e përbashkët. Tahiri u ndal në mbrojtjen e tij në tre detaje, që më shumë se e pastrojnë ligjërisht, është një mesazh politik për miqtë e dikurshëm dhe “armiqtë” e sotëm se ai nëse shkon në qeli, do ua hapë derën edhe të tjerëve.
“Nëse Prokuroria ka një përgjim, ku ministri i Brendshëm harxhon 20 milionë euro në fushatë, kur kisha vetëm 1 muaj në detyrë ndërkohë dhe dy trafikantë bisedonin që ai merr 5 milionë euro apo harxhon 20 milionë euro në fushatë elektorale, nëse Prokuroria e merr seriozisht këtë përgjim duhet të bënte hatanë, nuk duhet të kursente njeri pa hetuar, duhet të kishte hapur hetim pas hetimi, ç’është ky njeri, kjo parti, këta njerëz që harxhokan 20 milionë euro në një fushatë elektorale”, tha Tahiri.
Më të drejtë ai po mundohet të bërtasë me të madhe se nuk është fajtori kryesor, apo i vetmi, pasi ka të tjerë, duke nisur nga kryeministri ministra dhe ish-ministra. Jo pa qëllim paraqiti edhe një dokument ku njoftonte zyrtarisht në vitin 2013 Ministren e Mbrojtjës Mimi Kodheli që nuk punonin radarët dhe kjo do ishte një lehtësi më shumë për trafikantët e drogës. Vetë Kodheli nuk hezitoi të mbronte veten, ndonëse komode dhe në studiot televizive duke e konsideruar qëndrimin e ish-kolegut “goditje poshtë brezit”.
Në mbrojtjen e gjatë të vetës para gjykatës ish-ministri Tahiri u përfshi edhe në aktualitetin politik. “Unë kam qëndruar në hotele që maksimumi shkonin në 140 euro nata, jo si kjo tjetra që doli me 900 euro”, tha Tahiri në Gjykatë, duke iu referuar akuzave të fundit për ministrat e qeverisë, por edhe për pagesat ekstra në udhëtimet jashtë vendit për nënkryetarin e Bashkisë së Tiranës Arbjan Mazniku kanakari i perjetshëm i Erion Veliajt.
Që të gjitha janë mesazhe, sinjale, kode dhe forma të tjera presioni që nuk i bëhet drejtësisë, por politikës në pushtet. Jo pa qëllim, pasi politika dhe drejtësia janë të pandashme në dhënien e vendimeve. Koha kur “koiçidon” vendimi me aktualitetin politik duket se nuk është aq e favorshme për ish-ministrin .
Kreu i qeverisë po ndërmerr një revansh të fundit për të krijuar përshtypjen publike se “disa ministra, drejtues të lartë të administratës, apo deputetë po dëmtojnë qeverisjen e tij”. Gjithashtu ndërkombëtarëve që indirekt e kanë ulur Ramën në “bankën e akuzës” u tregon se shteti ligjor po funksionon dhe ai nuk ndikon në institucionet e pavarura.
Deri më tani gjasat janë që Rama ta lëshojë “të mirin” e tij të paktën në Gjykatën e Shkallës së Parë, më pas në Apel ndodhin edhe çudira. Por këtë “marrëveshje të pashkruar” ish-ministri i Brendshëm duket se nuk do e pronajoë, ndaj cilido qoftë vendimi i gjykatës, më shumë se ligjor ai do të jetë edhe politik.
