Nga Klarisa Rexhvelaj
E dashtun Rudinë, çikë Tropoje, bijë e rritun me gjakun e atyne që dhan shpirtin për liri e demokraci.
A din gja ku e ke drejtu timonin ?!
Ti , që në damarë ke gjak veriori, a i ke harrue zakonet tona apo s’ti ka msue kurrë kush ?
E ke harrue që malësori jeton, me bukë e krypë e zemër e ftyrën e bardhë, e ti sot ke zgjedhë me nxi tanën e te babës tanë, megjithëse fort mirë e din se i dekni ndër vorre s’luhet.
Ej bija e sojit t’mirë ku e hupe vedin?!
A thue ke ndergjegje ti ? A thue ke vetëdije se aty jashtë në shesh ka student si unë të lindur në 1998 , viti ku dha shpirt Baba yt e që kurrë se njohëm, por sot brohorasim me zemër “Azem ti je gjallë!” E ecin në rrugën e idealit te ti që na e tregojnë si legjendë të parêt tanë.
Po ti? Ti bijo ku e hupe vedin?!
A thue ne, disa të panjohun e dum Azemin ma shumë se ti?
E na dhimset se çon kryt nji çuplinë që s’njeh limite e shkel mbi eshtnat e idealin e Heroit Tem Të Demokracisë .
Jo besa, ti jo, me mu gjallë s’të la me na mbulue në marre!
Mblidhe vedin bija e soijt t’mirë, mos na korit!
Këto fjalë ti thotë një vajzë Malësie, me një histori të ngjashme me ty, por që ndryshon në një pikë kyçe të historisë. Ndryshe nga ti, mua ma kanë tregue se deri ku kam të drejtë me e shtri hapin, mi kanë mësue kufinjtë e mos me ja rëndue dheun të parëve të mi.
Rudinë, ti nuk më përfaqëson mua, nuk përfaqëson votën teme, nuk përfaqëson Partinë Demokratike që baba yt i hodhi gurt e themelit, nuk përfaqëson Azemin as shokët e tij, as një nga ne.
Të lutem shumë, thuj vetëm emnin Rudinë, ç’veshe vedin nga çdo emërtim tjetër e na e len Azemin ne që dim me e dasht ma shumë se ti, që e mbajmë gjallë, e mbushim me krenari!
Azem ti je gjallë!
Azem mos ta nin!
Na ke ne bijtë e demokracisë!
