Dy vite të jashtëzakonshme suksesi. Briken Calja është padyshim sportisti i momentit në Shqipëri. Rezultatet flasin qartë. Në garat e dy Europianëve të fundit të Peshëngritjes, Briken Calja siguroi katër medalje ari dhe dy argjendi, nga gjashtë të tilla të mundshme. Vetëm pak ditë pas kthimit nga Gjeorgjia, ku përfundoi Kampionati Europian i Peshënritjes, pavarësisht suksesit historik të radhës për sportin shqiptar, Briken Calja nuk mori dot asnjë mesazh urimi, nga asnjë autoritet shtetëror, as nga ministrja e Arsimit, Rinisë dhe Sporteve, Besa Shahini, emëruar në detyrë pak muaj më parë, ndoshta jo për fajin e saj, por të “specialistëve” dhe “ekspertëve” të shumtë, që ministria i paguan për këtë punë. Një arritje e tillë, gjithsesi, e rrallë për Shqipërinë por e zakonshme për vende të tjera, do të merrte vëmendjen e duhur, siç edhe ndodh kudo. Calja është pritur nga tifozë dhe dashamirës të shumtë, e pavarësisht neglixhencës, thotë se nuk ka ndërmend të heqë dorë nga pasioni dhe dëshira për të nderuar kombin, pse jo deri në realizimin e ëndrrës së madhe, për t’i siguruar Shqipërisë medaljen e parë olimpike në tërë historinë e saj, në Olimpiadën e radhës, Tokio 2020.
Ç’do të thotë 4 medalje ari dhe 2 argjendi?!
Nga Briken Calja
Gjatë dy viteve 2018 dhe 2019 u arritën rezultate historike për sportin shqiptar dhe për peshëngritjen në veçanti, që deri dje dukeshin të pamundura. Por me punë ia dolëm! Në një vend normal europian kjo do të jehonizohej e do të bënte të fliste i madh e i vogël. Por ç’ndodh?!
Në vendin tonë kjo gjë kalohet sikur të jetë një arritje e rëndomtë dhe krejt normale. A e do njeri fjalën sport në këtë vend? A mund të sillemi me sportistët siç ata e meritojnë? Çfarë duhet të bëjmë më shumë ne peshëngritësit që ndaj nesh të ketë një sjellje e duhur dhe dinjitoze? Për median kjo gjë u kalua si diçka krejt standarde e normale. Më falni, duhet të jetë patjetër Brikeni nëpër studiot tuaja që të flitet për medaljet historike të sjella këto dy vite për Shqipërinë? Për Brikenin flet vetë rezultati, por ju nuk po arrini të përmbushni atë motiv që profesioni juaj mbart, përcjelljen e lajmeve dhe opinioneve të duhura në mënyrë sinkrone, direkte dhe sigurisht të pavarura. Në këtë vend flitet për çdo gjë, por për sportin dhe peshëngritjen në veçanti janë të gjithë neglizhentë kur ndërkohë deri tani për sa i përket rezultateve është krenaria jonë më e madhe. Për mua rëndësia më e madhe është publiku, i cili më ka mbështetur në çdo hap timin, ata që kanë brohoritur në çdo kilogram timin të ngritur dhe që më kanë pritur ardhjen time në vendlindje me entuziazëm, duartrokitje e krenari. Meqë përmendëm pritjen dhe përkrahjen, po ju përcjell lajmin që akoma nuk kam marrë asnjë telefonatë apo mesazh nga Ministria e Arsimit dhe Sportit apo qoftë nga ndonjë zyrtar i saj. As edhe një urim të thjeshtë! Zero! Mua si Briken kjo gjë nuk më duket normale, dhe nuk duket normale për asnjë person mesatar në nivelin e kuptueshmërisë.
Çfarë duhet të bëj më shumë një kampion Evrope? Ka shumë pikëpyetje për çdo gjë dhe këdo që nuk më ka dhënë mbështetjen e duhur, gjë të cilën ia dikton detyra por do të duheshin ditë të tëra për tu shprehur. Këto fjalë burojnë nga zemra, që edhe pse e trazuar nga mërzitja e inati për ato që shpreha më lart, prapë buzëqesh kur bëhet fjala për Shqipërinë. Do të vazhdoj të derdh djersë e gjak për kombin tim, edhe pse i pa përkrahur aq sa duhet nga disa komponentët kyç që duhet të më gjenden pranë.
Juaji, Briken Calja
