Njihet si kafe greke nga grekët dhe qipriotët, kafe boshnjake për boshnjakët, kafe armene për armenët, kafe arabike për arabët dhe kafe turke për turqit, kroatët, shqiptarët dhe serbët. Por, në mes të shekullit të 16-të, ishte thjesht kahve.
Në atë kohë, këta popuj ishin nën sundimin e Perandorisë Osmane, që i përfshiu kahve-dashësit nga Europa Juglindore e deri në Persi, në përqafimin e saj të gjerë. Por në vitet e para të shekullit të 19-të, perandoria kishte nisur të krisej. Kahve-ja luajti një rol – qè pak njihet –në rënien e saj të mëvonshme. Kafeja mbërriti në Turqi gjatë sundimit të Sulltan Sulejmanit të Madhërishëm. Kur njeriu që ai vendosi të qeveriste Jemenin hasi një pije energjike të njohur si qahwah, e solli në oborrin osman në Kostandinopojë, ku pati sukses të menjëhershëm.
Kahve-ja ishte një pije e parapëlqyer e klasës sunduese në Perandorinë Osmane. Por pak e dinin ata se një ditë do të shpejtonte rënien e perandorisë.
