Qyteti im dikur i dashur, Pis!

Nga Artan Fuga

Qyteti im dikur i dashur, Pis!

Për të ardhur keq me plehrat në qytetin tim.

Kultura e një pjese të banorëve lë për të dëshiruar! 
Kazanët e plehrave shumë larg banesave.
Koshat e plehrave nëpër rrugë shpesh shumë të vegjël
Higjena dhe dizifenktimi i vendeve të plehrave në ditë të hallit, vjen një aromë e papërballueshme.
Larja me ujë e rrugëve është harruar.
Dizifenktimi i fundeve të trotuareve as bëhet fjalë.
Trupat e pastrimit hyjnë rrallë e më rrallë nëpër lagje
Makinat e mbledhjes të plehrave shumë të mëdha nuk hyjnë dot nëpër lagje.
Karrocat vogla me mbledhës plehrash nuk shihen më.
Orare për të ditur se kur mblidhen plehra nuk bëhet fjalë.
Kazane ku të seleksionohen plehrat plastike, qelqi, letre, nuk funksionojnë.
Krasitja e pemëve dhe pastrimi i tyre, në ditë të hallit.
Brenda pallateve një turp i vërtetë, pluhur, letra, mbeturina gjithandej.
Një lule nuk sheh në qytet!
Veturat e palara.
Tregjet fshatare tregtojnë pothuajse në tokë.