Udhëheqësi rus, Vladimir Putin, ka pritur ministra e kryeministra që nga fillimi i botërorit.
Tifozë nga Rusia dhe nga e gjithë bota kanë blerë më shumë se 2.5 milionë bileta, duke e reklamuar vendin si destinacion turistik.
Kombëtarja ruse, e cila hyri në turne si ekipi më pak premtuese, i kaloi të gjitha pritshmëritë me lojën e shfaqur deri tani.
Botërori ka ngritur edhe profilin gjeopolitik të Putinit. Në një takim me presidentin rus në Moskë, këtë të mërkurë, këshilltari amerikan për sigurinë kombëtare, John Bolton, e uroi Putinin dhe i tha se mezi priste të mësonte se si e kishte menaxhuar botërorin me aq sukses, veç punëve të tjera.
Kjo është më shumë se mirësjellje diplomatike. Për sa i përket pamjes, Botërori duket se do të mbyllë një kapitull që për Putinin nisi me Soçin.
Disa ditë pas ceremonisë përmbyllëse të Lojërave Olimpike Dimërore në vitin 2014, qeveria ruse nisi aneksimin e gadishullit të Krimesë në Ukrainë, duke shkaktuar një krizë të gjerë ndërkombëtare. Kjo bëri që ndaj Moskës të ndërmerren një sërë sanksionesh. Rrëzimi i avionit të Malajzisë në lindje të Ukrainës e thelloi më shumë izolimin e Rusisë, gjë që vazhdoi edhe më tej pas ndërhyrjes ushtarake në Siri, si dhe pas ndërhyrjeve me zgjedhjet presidenciale në SHBA.
Lojërat olimpike të Soçit hodhën hije dyshimi edhe mbi sportin rus. Një raport i pavarur, i kërkuar nga Agjencia Botërore Kundër Dopingut, tregoi se në Rusi kishte pasur një programi dopingu, të drejtuar nga qeveria, gjatë lojërave të Soçit. Si rrjedhojë, Rusia u ndalua të merrte pjesë në lojërat olimpike të Pjong Çangut, edhe pse atletët e pastër u lejuan të konkurrojnë me flamurin olimpik.
Putin po udhëheq në një kohë kur arena ndërkombëtare është në një çast rusofilie, të paktën në dukje. Lojërat nuk janë prishur nga dhuna e tifozëve, apo, larg qoftë, nga terrorizmi. Tifozët që festojnë në rrugët e Moskës e në qytete të tjera i japin Rusisë një pamje festive. Dhe nga pikëpamja gjeopolitike, presidenti rus do ta kurorëzojë botërorin duke takuar presidentin amerikan, Donald Trump, në Helsinki, një ditë pas finales së botërorit.
Programi i takimit duket tepër i përgjithshëm, tani për tani. Kur u pyet nga CNN për çështjet që do të diskutonin në takimin me Putinin, Boltoni shtoi se “do të diskutoheshin një sërë çështjesh midis dy vendeve, përfshi aneksimin e Krimesë”, diçka që Kremlini e quan të mbyllur, edhe pse kjo lëvizje është njohur pak nga ndërkombëtarët.
Pasi gazetarët bënë presion për faktin që samiti po mbahet edhe pse Rusia nuk i ka ndryshuar qëndrimet për të cilat mori sanksione, Bolton tha:
“Është e rëndësishme që drejtuesit e këtyre vendeve të takohen. Do të ketë një sërë çështjesh për diskutim, pavarësisht mosmarrëveshjeve. Si Trump, ashtu edhe Putin, mendojnë se mund të gjejnë zgjidhje konstruktive. Kush mund të thotë që kjo është ide e keqe?”
Kjo s’është e vetmja shenjë se bashkësia ndërkombëtare po shfaq vullnet të mirë ndaj Putinit. Një grup senatorësh republikanë amerikanë do të shkojnë në Rusi javën tjetër, një tjetër vizitë e nivelit të lartë që zhvillohet me botërorin në sfond.
Finalja e botërorit më 15 Korrik i jep Putinit një tjetër mundësi për të luajtur rolin e burrit të shtetit. Udhëheqësi rus ka ftuar kryeministrin izraelit, Benjamin Netanjahu, që të shohë ndeshjen me të. Netanjahu nuk është përgjigjur ende për ftesën, ndryshe nga presidenti i Autoritetit Palestinez, Mahmud Abas, që konfirmoi se do të jetë i pranishëm.
Është e vështirë të thuhet nëse takimi mes Putinit, Abasit dhe Netanjahut, ashtu si dhe ai midis Putinit dhe Trumpit, do të kenë më shumë vlera simbolike se tërësore. Sanksionet për Rusinë mbeten në fuqi dhe marrëdhëniet SHBA-Rusi janë ende të ngrira. Por për sa i përket mundësive të mira për foto, botërori ka ofruar raste të shkëlqyera.
Ndërhyrja e Rusisë në zgjedhje mbetet një çështje kryesore në marrëdhëniet midis SHBA-së dhe Rusisë. Kremlini e sheh çështjen si diçka të së shkuarës. Putini akuzoi Peërndimin se është përpjekur të ndërhyjë në çështjet e brendshme të Rusisë dhe mohon të jetë ngatërruar me zgjedhjet e Amerikës. Është e vështirë të përfytyrosh që Moska dhe Uashingtoni mund të gjejnë pika të përbashkëta.
Dimitri Trenin, drejtor i Qendrës Karnegi në Moskë, dhe një nga vëzhguesit kryesorë të marrëdhënieve midis Rusisë dhe SHBA-së, ka sugjeruar se dy vendet duhet të ofrojnë të paktën një veprim simbolik për t’i dhënë samitit sadopak vlefshmëri.
“Për t’iu kundërvënë kritikave të mundshme që do të dëgjohen pas samitit SHBA-Rusi, do të ishte e logjikshme si për Kremlinin, ashtu dhe për Shtëpinë e Bardhë, që të deklaronin në publik se ndërhyrja me mekanizmat e votimit të çdo vendi është diçka e papranueshme”, shkroi ai në Twitter. “Ndërhyrja vërtet që nuk ka kuptim.”
Nathan Hodge, CNN
