Nga Boldnews.al
E parandjeu vdekjen dhe në Zyrat e Emigracionit në Suedi kërkoi azil, me pretendimin kryesor se në vendlidjen Shqipëri, i rrezikohej jeta nga gjakmarrja. Ky motiv, nuk qe aspak bindës për autoritetet suedeze që as e morën në konsideratë, duke e konsideruar një trillim të 28-vjeçarit Mario Majollari, pasi sipas tyre nuk mund të ishte e vërtetë koncepti gjakmarrje në vitin 2018, në një vend që mëton të bëhet pjesë e BE-së. E deportuan dhunshëm dhe pas pesë ditësh mbërritje në Shqipëri, Mario u qëllua me tre plumba, duke mbetur i vdekur në vend.
Autori i dyshuar i shpallur në kërkim është Kastriot Gjuzi dhe mendohet se e vrau të riun në shenjë gjakmarrje, pasi këtu e 18 vite më parë, babai i Marios, që sot po vuan burgimin e përjetshëm i kishte vrarë vëllanë. Avni Majollari, është dënuar me burg përjetë për vrasjen e Ilir Gjuzit, vëllait të Kastriot Gjuzit dhe Amarildo Nelaj (ky i fundit kushëri me ish-bashkëshorten e tij), ngjarje e ndodhur në vitin 2000. Krimi në atë kohë ndodhi në rrugën Tiranë-Dajt, ku Gjyzi dhe Nelaj mbetën të vdekur në vend pasi u qëlluan me armë kallshnikov nga Artur Mujollari. Pesë vite më vonë arrestohet në flagrancë me armë pa leje dhe më pas dërgohet në burg, pasi gjykata kishte vendosur për të burgim të përjetshëm, për vrasje të dyfishtë.
Me ligj, gjithçka mund të quhej e mbyllur, vrau, dhe përjetsësisht nuk do shohë më lirinë, por pasojat e konceptit të gjakmarrjes ende “rriteshin” në familjen Gjuzi. U gjet nata e së martës në një rrugicë pa dritë, jo larg hyrjes së pallatit për të shuar përgjithnjë jetën e 28-vjeçarit. Në raste të tilla policia ngre pistat e para dhe hap dosjet për të zbuluar të shkuarën e viktimës, për t’i gjetur ndonjë të kaluar të errët dhe vendosur më pas etiketimin: “u vra për larje hesapesh”… Por rasti i Marios ishte ndryshe, nuk kishte asnjë të kaluar kriminale dhe i vetmi “hesap” që do të lante, ishte mëkati i babait të tij. Me lot në sy fqinjët e viktimës shprehin vetëm fjalë të mira. Një djalë i qetë që pononte si kuzhinier në restorante brenda dhe jashtë vendit, por ora për të ikur nga kjo jetë i erdhi shpejt, nga një dorë që mund të jetë e lumtur, se mori gjakun e të vëllait.
Në kohën kur babai i tij kreu krimin, Mario nuk kishte mbushur as dhjetë vjeç. Një fëmijë që vuan pasojat e veprimeve të të atit. Dhe jeta e tij, për kaq pak sa jetoi ishte vetëm dramë. Në moshën dy vjeç prindërit u divorcuan, madje edhe një nga shkaqet kryesore të konfliktit të babait të tij Avni Mujollari me dy viktimat Gjizi dhe Nelaj ishte për shkak të konflikteve bashkëshortore. Po Mario e deshi jetën, nuk lëvizte i armatosur, nuk kapërceu kurrë pragun e policisë as për ndonjë sherr mes të rinjsh, por “mekati” i madh se u rrit me prindër të divorcuar dhe la jetën sepse këtu e 18 vite më parë babai i tij kishte marrë dy jetë. Ky lajm ndoshta nuk do të mbërrijë kurrë në Zyrën e Emigracionit në Suedi, aty ku me vulën “nuk aprovohet” azili, u vulos njëkohësisht edhe vdekja e Mario Mujollarit…
