Gjithçka ishte e paracaktuar, por nevojitej një shfaqje e turpshme, që më shumë synonte përçarjen dhe denigrimin e artistëve, sesa një marrje mendimi të tyre. Teatri Kombëtar do të rrafshohet, pritet të ndërtohet një i ri tre kate, por si “resto” për shtëpinë e re të artistëve, kryeministri Edi Rama dhe kryebashkiaku i Tiranës Erion Veliaj kanë vendosur përbri, lartësimin e katër kulla të mëdha. Fillimisht artistët u bënë bashkë duke kundërshtuar Ministren e Kulturës Mirela Kumbaro, por pikërisht në fazën që dukej sikur artistët kishin marrë protagonizmin e kundërshtimit për prishjen e godinës së Teatrit Kombëtar, futet në lojë Erion Veliaj.
Për këtë çështje ai dha mashtrimin e radhës, duke komentuar se do të ngrihej një teatër i ri dhe nuk do të prekej asnjë hapësirë që është në pronësi të teatrit, pra jo vetëm godina, por edhe trualli. La të hapur se po diskutohej si mund të ndërtohej, me fondet e vetë shtetit, apo me të privatit, me taktikën e njohur konçensinare PPP (Partneritet Publik Privat). Për të plotësuar “teatrin e absurdit”, si mjeshtër i padiskutueshëm i “mirazhit”, Veliaj ftoi në zyrë aktorin Robert Ndrenika, duke i paraqitur një projekt që atij i pëlqeu, por kishte fshehur synimin e vërtetë që ishte ngritja e kullave fare pranë teatrit dhe mbi trullain e saj. Sa më shumë kalonin ditët aq më tepër “ndërtoheshin” objektet në mendjen e kryeministrit dhe kryebashkiakut.
Përfundimisht lajmin se teatri i ri do të ngrihej, por bri tyre do i bënin hije katër “qiejgërvishtës” e dha kryeministri Edi Rama. Ndonëse përballë kishte artistë të njohur, ai nuk la asnjë të fliste, edhe në kohën kur Robert Ndrenika kërkoi fjalën. Në lojë i futën aktorë të tjerë, me dhe pa emër, që u shprehën në favor të ndërtimit të kullave, mjaftonte që atyre tu jepej një hapsirë e ngushtë për ndërtimin e teatrit të ri. I gjithë takimi i Ramës me artistët ishte vetëm çertifikimi i katër kullave të mëdha në një nga zonat më të njohura të Tiranës.
